به گزارش خبرنگار ایمنا، جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۹ با بازی روز -یکشنبه ۳۰ دی ماه- مقابل عمان برای تیم ملی ایران آغاز می‌شود؛ این گفته کارلوس کی‌روش، سرمربی تیم است که با وجود آنکه ایران تا اینجا سه بازی مرحله گروهی را پشت‌سر گذاشته، چندان هم بیراهه نبوده و اگر بخواهیم واقعیت را در دوره‌های گذشته واکاوی کرده و در کنار حساسیت بازی‌های پیشرو بگذاریم، خواهیم دانست که کار اصلی یوزهای ایرانی از مرحله حذفی شروع می‌شود.
اما مگر مرحله حذفی چه چالشی را برای تیم کی‌روش در پیش خواهد داشت؟ پاسخ دست اول به این پرسش مهم، آمار ایران در دوره‌های گذشته است؛ مرحله حذفی جام ملت‌های آسیا جایی است که ۱۵ سال تیم ملی در آن درجا زده و دستش از مراحل بالاتر کوتاه مانده است، حتی زمانی که هنوز جام ۱۶ تیمی بود و ایران رقیبان قوی‌تری را پیشرو داشت، هر سه بازی مرحله گروهی خود را می‌بُرد اما در نخستین گام حذفی ناکام مانده و دست خالی به خانه باز می‌گشت.
نیمه پر لیوان اما، امیدها را برای شکستن این طلسم که کی‌روش یک‌بار در آن ناکام مانده، زنده نگه داشته است زیرا جام ملت‌های ۲۰۱۹ با دوره قبلی آن برای ایران و برای کی‌روش تفاوت‌های چشمگیری دارد، به‌طور مثال در سال ۲۰۱۵ یکی از بیشترین انتقادهایی که به مربی پرتغالی تیم وارد می‌شد، یکنواختی تاکتیکی ملی‌پوشان بود و نداشتن تنوع دست کی‌روش را به‌راحتی برای حریفان باز می‌گذاشت به همین دلیل ماحصل مرحله گروهی برای ایران بازی‌های محتاطانه، گل‌هایی با سناریوی تکراری و بُردهای خفیف بود اما امسال در مقابل این آمار نه‌چندان خوبِ دوره قبل، مالکیت قابل قبول توپ به‌خصوص در دو بازی ابتدایی و پویایی خط حمله ایران باعث شده مهاجمان ایرانی نه تنها برای همگروهی‌هایشان در جام ملت‌های ۲۰۱۹ باعث زحمت باشند بلکه خود را برای مدافعان حریف در مراحل حذفی جام یک زنگ خطر بزرگ معرفی کنند.
از طرفی با وجود آنکه نام عمان وقتی مترادف با جام ملت‌ها می‌شود خاطرات خوبی برای ایران به دنبال ندارد اما می‌توان گفت این تیم راحت‌ترین حریف ایران در چهار دوره اخیر در نخستین بازی حذفی خواهد بود؛ ایران که در دوره قبلی مغلوب عراق شد و در دو دوره پیش‌تر نیز به وسیله کره‌جنوبی حذف شده بود حالا می‌تواند با پیروزی مقابل عمانِ سوم شده در مرحله گروهی، ترس خداحافظی زودهنگام با جام ملت‌ها را از ناخودآگاه خود بیرون کند.
از مرحله حذفی و چالش‌های آن که بگذریم، نمی‌توان از دلهره این روزهای هواداران تیم ملی گذشت؛ شاید پیش از آغاز جام خیال می‌کردیم ویتنام که با چند ستاره حال حاضر خود یک مرتبه تیم امید ایران را در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۵ تحقیر کرده بود یا عراق که همیشه برای ایران دردسرساز می‌شود یا رویارویی با یکی از قدرت‌های شرق آسیا در مرحله یک چهارم نهایت بحران ملی‌پوشان ایرانی باشد اما عبور مطمئن از مرحله گروهی و تحقق مسیر هموار حذفی تا نیمه نهایی، تمام این دلهره‌ها را از میان برداشت تا تنها دغدغه این روزهای فوتبال ایران، کی‌روش و حاشیه‌هایش و مصاحبه‌هایش باشد.
شرح آنچه کی‌روش گفته است به لطف رسانه‌ها آنقدر در دسترس قرار گرفت که پای ثابت گفت و شنود تمام فوتبالی‌های مملکت شد، از هشتگ‌های بیشمار توئیتری تا تحلیل‌های متنوع اینستاگرامی، از جبهه‌گیری مجریان تلویزیونی تا اعلام موضع مسئولان ورزش کشور همگی جزئی از پازل این روزهای حواشی تیم ملی شدند که نقش اول آن را کی‌روش ایفا می‌کند.
اما نه تنها خودِ کی‌روش، بلکه هیچ کدام از دیگر نقش‌آفرینان این اتفاق نگفتند که چرا باید مدام بر کوس اختلاف و حاشیه‌آفرینی پیرامون تیم ملی نواخت درحالی که همان دلهره‌های پیش‌تر گفته شده می‌تواند خیلی راحت‌تر از آنکه فکر کنیم تیم ملی را در امارات زمین‌گیر کند و باید با هوشمندی جلوی تکرار گذشته ایستاد اما متأسفانه کادر فنی، رسانه‌ها و مسئولان فوتبالی کشور دست به اقداماتی می‌زنند که به‌جای آرامش‌بخشی به تیم ملی، هرروز نگرانی‌ها را برای ازدست دادن رویای قهرمانی آسیا بیشتر می‌کند.
فراموش نکنیم که همین آشفتگی‌ها بود که تیم قطبی و قلعه‌نویی را از جام ملت‌ها دست خالی برگرداند؛ همین بداخلاقی‌ها و عصبانیت‌ها بود که دعوای بازیکنان با یکدیگر در جام ۲۰۰۴ را همچنان در خاطره‌ها نگه داشته و همین غرورهای بی‌مورد بود که نسل طلایی فوتبال ایران را در جام جهانی آلمان سوزاند؛ بنابراین وقت آن رسیده که با خود بگوییم: "بس نیست ناکامی و تلخ کامی فوتبال ملی در آسیا برای هیچ و پوچ؟ "
حالا که یکی از بهترین تیم‌های ملی خود را چه از لحاظ تاکتیک تیمی و چه از حیث توانایی فردی در اختیار داریم که همه جوره برای عشق فوتبال‌های این سرزمین دلبری می‌کند، دیگر وقت آن رسیده این تیم قهرمانی آسیا را تقدیم به مردم ایران کند تا چند نسلی که سال‌هاست منتظر خاطر بازی خود با قهرمانی آسیا است، دستپخت هشت ساله کی‌روش در فوتبال ایران را بچشد.
نسل و نسل‌هایی که دیگر خسته‌اند از اینکه جام ملت‌ها را با خراب شدن پنالتی چیپ گلمحمدی، گل دقیقه‌های آخر کره‌جنوبی به ایران و اشتباه داور استرالیایی به یاد بیاورند و خسته‌تر از اینکه از گوشه و کنار کسانی باشند که منفعت خود را در قهرمان نشدن تیم ملی ببینند.
با همه این چالش‌ها، برای اینکه حال ناخوب این روزهای مردممان با قهرمانی آسیا خوب شود، بگذارید رویاهای خود را در این تیم ببینیم؛ اجازه دهید به قهرمانی آسیا که چندان هم دور از دسترس نیست افتخار کنیم، برای نسل‌های بعدتر تعریف کنیم و به همه ثابت کنیم آقایی آسیا برازنده کیست.
نظر شما