فاجعه در انتظار جام ملت‌های آسیا/ وقتی پول هم در امارات کم آورد

به گزارش ایمنا به نقل از سایت نود، سه روز از رقابت های جام ملت های آسیا گذشت و تا به اینجا 7 مسابقه برگزار شده و 17 بار توپ از خط دروازه ها عبور کرده است. یکی از نکات جالب توجه و شاید مغفول مانده در این سه روز استقبال ضعیف اماراتی ها از بزرگترین فستیوال فوتبالی قاره کهن بوده است.

به جز بازی افتتاحیه بین دو تیم امارات و بحرین که حدود 33 هزار نفر به ورزشگاه رفتند و البته بازهم صندلی های خالی به چشم می خورد در شش مسابقه دیگر هیچ وقت تعداد حاضرین پنج رقمی نشد و حتی در دو بازی نزدیک بود که تعداد آنها به زیر 1000 نفر هم کشیده شود.

شب گذشته در بازی ایران و یمن 5301 نفر به ورزشگاه محمد بن زاید رفتند تا مسابقه را از نزدیک مشاهده کنند. این مسابقه بعد از بازی افتتاحیه و جدال سوریه و فلسطین که 8471 نفر را به ورزشگاه کشاند سومین بازی از نظر تعداد تماشاگران بود.

تا به اینجا و در هفت بازی انجام شده تعداد حاضرین در ورزشگاه کمتر از 60 هزار نفر بوده و میانگین تماشاگران به 8568 نفر می رسد که آن هم به یمن بازی افتتاحیه است وگرنه قطعا این تعداد به زیر 34 هزار نفر کشیده می شد. با این وجود بازهم این تعداد تماشاگر با این میانگین در تاریخ جام ملت های آسیا بی سابقه بوده است. در اولین دوره که سال 1956 در هنگ کنگ برگزار شد میانگین حاضرین 22 هزار نفر بود.

حال نگاهی به دوره قبل مسابقات که در امارات برگزار می شد می اندازیم. رقابت هایی که در سال 1996 یعنی 23 سال قبل برگزار شد و میانگین تماشاگران در پایان مسابقات 17 هزار نفر بود. یعنی چیزی حدود دو برابر این تعداد. باید این نکته را هم در نظر داشت که قطعا با حساس تر شدن مسابقات به احتمال فراوان بومی های کشور میزبان هم شوق بیشتری برای ورود به ورزشگاه خواهند داشت.

حال نگاهی به 5 دوره قبل می اندازیم که تعداد حاضرین به صورت دقیق ذکر شده است. در جام ملت‌های آسیای 2000 لبنان، میانگین 10 هزار نفر به ثبت رسید. 4 سال بعد در چین این تعداد به 29 هزار نفر رسید. در سال 2007 که بازی ها در 4 کشور برگزار می شد میانگین حدود 22 هزار نفر بود. قطر هم آمار 12 هزار نفر را در سال 2011 بر جای گذاشت و 4 سال قبل استرالیا میانگینش حدود 22 هزار نفر بود.

باید امیدوار بود در روزهای بعدی و با حساس تر شدن مسابقات و فرا رسیدن بازی های بزرگ، صندلی های خالی ورزشگاه های کشور میزبان، به این حد توی ذوق نزند وبا حضور مردم سر و شکلی به خود بگیرد.