قوانین رنگ و بوی توسعه پایدار داشته باشد

یک کارشناس طراحی شهری راه رسیدن به توسعه پایدار در شهر اصفهان را وضع قوانین متناسب با شاخصه‌های توسعه پایدار دانست و گفت: مدیریت شهری اصفهان به عنوان متولی ساخت و ساز و شهرسازی باید قوانینی را وضع کند که در آن رنگ و بوی توسعه پایدار دیده شود.

فرزاد مومنی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: برای تحقق توسعه پایدار شهر اصفهان باید به خط مشی طرح جامع شهری توجه وی‍ژه شود که خوشبختانه اکنون این طرح از سوی شهرداری اصفهان در دست تهیه است.

وی افزود: لازم است در فرآیند شناختی این طرح به بررسی جمعیت‌پذیری و جمعیت‌گریزی شهر اصفهان تا ۵۰ سال آینده و متناسب با آن جهت گیری توسعه شهری با رویکرد توسعه درون‌زا توجه ویژه‌ای شود.

این کارشناس طراحی شهری تاکید کرد: باید از  پتانسیلبافت فرسوده موجود در شهر استفاده شود تا از توسعه افقی جلوگیری شده و به ایجاد، تولید و استفاده مجدد از فضاهای مرده شهری ( Brownfield Land ) پرداخته شود که خود این امر منجر به بازیابی زمین که میراثی ارزشمند برای آیندگان است، می‌شود.

مومنی اضافه کرد: همچنین ایجاد ساختار هوشمند شهری ( Smart City )، توجه ویژه به سرمایه‌های اجتماعی ( Social Capital ) و نیز توجه به اقتصاد پایدار شهر بر بستر دانش و خلاقیت و نوآوری شهروندان ( Start Up ) از مهمترین عوامل تاثیرگذار در توسعه پایدار محسوب می‌شود.

وی تلاش و برنامه ریزی در جهت حفظ و انتقال میراث کالبدی و تاریخی شهر اصفهان به آیندگان را حائز اهمیت دانست و تصریح کرد: لازم است این مباحث در طرح جامع به عنوان اصول اساسی توسعه پایدار قرار گیرد.

این کارشناس طراحی شهری ادامه داد: به طور کلی مفهوم توسعه پایدار (Sustainable Development  ) از جمله مفاهیم مورد بحث قرن ۲۱ سیاستمداران، دانشمندان و تشکل‌های اجتماعی جهان امروز است که به تعریف مدیریت منابع امروز شامل محیط زیست، اقتصاد و سرمایه‌های اجتماعی برای استفاده نسل آینده می‌پردازند؛ نظریه پردازان این حوزه با رویکرد دوره مدرن مخالف بوده و مباحث پست مدرنیته را جریان سازی کرده‌اند .

مومنی افزود: آنها دوره مدرن را دوره مصرف‌گرایی می دانند و همچنین سرمایه داران علاقه شدیدی به توسعه، تولید انبوه و استفاده بی رویه از منابع محدود جهت تولید کالای مصرفی بدون در نظر گرفتن طول عمر محصول و نحوه بازگشت به چرخه زیست محیطی دارند، در واقع ساختار مدیریتی بیشتر بر مبنای رییس و مرئوسی است که ارزش‌های اجتماعی و سرمایه‌های اجتماعی از نظر آنها هیچ جایگاهی نداشته و هیچ توجهی به منافع اقتصادی عام ندارند؛ اما در دوره پست مدرن اولویت با محیط زیست و توجه ویژه به سرمایه‌های اجتماعی و حکمروایی شهری، منافع بشریت و سهم آنها از زندگی است.

کد خبر 363210

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.