نعیمه ابطحی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: تولید انرژی از پسماند، باد و خورشید، کاهش مصرف منابع تجدیدناپذیر و کاهش انتشارات کربن‌دار از مهمترین عوامل تاثیرگذار در افزایش تاب‌آوری است.
وی افزود: ابتکار و نوآوری در اقتصاد محلی نیز ضروری است که در این زمینه شهرسازان و طراحان شهری هم می‌توانند مفاهیم تاب‌آوری را عملیاتی کنند؛ در ادبیات علمی تاب‌آوری در سه دسته اقدامات در حیطه وظایف شهرسازان تعریف شده؛ این سه گروه شامل برنامه‌های بلند مدت از جمله استفاده و بهره‌برداری از فرصت‌های موجود، برنامه‌های میان مدت که اهداف انعطاف‌پذیری و انطباق‌پذیری را دنبال می‌کند و اقدامات کوتاه مدت است که با ترویج و ترغیب خودانگیختگی عملیاتی می شود.
این کارشناس شهرسازی با بیان اینکه اصفهان کمتر از بسیاری از شهرهای ایران در معرض بلایای طبیعی همچون سیل و زلزله است، خاطرنشان کرد: البته خشکسالی نیز کمتر از این بلایا نیست، زیرا بلایایی مثل سیل و زلزله ناگهانی وارد می‌شود و جان و مال انسان‌ها را نابود می‌کند، اما خشکسالی به تدریج روان و مال و در نهایت جان شهروندان اصفهانی را خواهد گرفت.
وی تاکید کرد: اگر اصفهان منتظر تاب‌آوری پس از فاجعه بماند، هیچگاه نمی‌تواند به مدل تعادلی شهر تاب‌آور دست پیدا کند که البته این مسئله تلاش همگانی و بسیج عمومی را می‌طلبد.
این کارشناس شهرسازی ادامه داد: تاب آوری ریشه اکولوژی دارد و ملاحظات زیست محیطی را در طراحی شهری لحاظ می‌کند؛ تاب‌آوری را می توان مفهومی برای درک قدرتمند اکوسیستم شهری دانست، همچنین تفکر جدیدی است که شهرها را به نحوی از آسیب‌پذیری کمتر و انعطاف‌پذیری بیشتر برخوردار می‌کند.
نظر شما