فرزاد مومنی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهارکرد: مسئله تاب‌آوری شهری یکی از دغدغه‌های اصلی مدیریت دولتی و مدیریت شهری است که در راستای جلوگیری و از هم گسیختگی شهرها و انسجام شهروندان باید سریعتر اقدام به برنامه‌ریزی راهبردی و استراتژیک کرد.
وی افزود: یکی از پیامدهای برنامه‌ریزی نکردن در این خصوص هدر رفت منابع، ناامیدی شهروندان، پایین آمدن سطح بهداشت عمومی، عدم کارکرد سیستم‌های مدیریت شهری، نارضایتی اقتصادی و درآمدی شهروندان و نهایتا رواج بی عدالتی و بالا رفتن آمار جرم و جنایت در شهرها خواهد بود.
این کارشناس طراحی شهری تاکید کرد: مدیریت شهری و دولت باید با مشارکت شهروندان و در نظر گرفتن اصول توسعه پایدار نسبت به تهیه طرح جامع با رویکرد تاب‌آوری شهری گام بردارند.
مومنی خاطرنشان کرد: در دهه‌های اخیر طراحی شهرهایی مانند "توکیو" در ژاپن و "اسلو" و "برگن" در نروژ به گونه‌ای است که تمامی مایحتاج شهر به صورت زیست‌پذیری و با رعایت اصول پایداری برنامه‌ریزی و پیش‌بینی شده است که می‌توان با الگو قرار دادن این شهرها بر پتاسیل‌های شهر خود اضافه کنیم؛ به عنوان مثال شهر توکیو در مقابل زلزله های هشت ریشتر به گونه ای طراحی شده که خللی در مدیریت شهری وارد نمی‌شود این در حالی است که برای منطقه سر پل ذهاب کل کشور ایران باید بسیج شوند که بحران به وجود آمده را مدیریت کنند و یا شهر مصدر در کشور امارات ۹۵ درصد پسماند آبی، خاکی و هوایی مجدد به چرخه محیط زیست برمی‌گردد در حالی روزهایی را در اصفهان داریم که کوه صفه از شدت آلودگی هوا رنگی ندارد.
وی اظهار کرد: افزایش توان یک شهر در برابر رویدادهای طبیعی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، کالبدی، سیاسی، مدیریتی را تاب آوری می‌گویند؛ بنابراین از مدیران شهر تاریخی اصفهان تقاضا می‌شود در طرح جامع شهر اصفهان مواردی همچون تاب‌آوری، توسعه پایدار، ایجاد منابع تجدیدپذیر انرژی، بافت فرسوده بالفعل و بالقوه مصوب و غیر مصوب، بافت ناکارامد، مهاجرپذیری اصفهان، اقتصاد گردشگری تاریخی، تفریحی و مذهبی و بنیادی به جای اقتصاد مبتنی بر صنعت و کارخانه، ایجاد بسترهای مشارکت شهروندی در مدیریت شهر (حکمروایی شهری) با ایجاد ساختارهای شورای محلی در ۲۰۰ محله موجود شهر را به دور از ملاحظات سیاسی رعایت کنند.
نظر شما