رضا ستاری در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در خصوص مشارکت مردم در فرایند توسعه شهرها اظهار کرد: به طور کلی مدیریت شهری به عنوان کارفرما، کار را به مشاور می دهد و طرح در نهایت به تصویب می رسد و متاسفانه در فرایند قانونی جایگاهی برای دریافت نظرات مردم در خصوص طرح در نظر گرفته نشده است.
وی ادامه داد: در بعضی از طرح‌ها صحبت از مشارکت مطرح می‌شود اما این کار در عمل به دلیل نداشتن پشتوانه قانونی ناکام مانده است.
این استاد دانشگاه در پاسخ به این سوال که آیا حقوق شهروندی در بستر شهر به صورت خود به خود و فردی قابل توجه است؟ گفت: همان طور که دیوید هاروی و پیش از آن هانری لوفور (۱۹۶۸ پاریس) مطرح کرده حق به شهر مانند حقوق بشر اهمیت دارد (Right to the city) و در دنیای امروزی نمی‌توان شهرنشینی را شهروند به شمار آورد مگر آنکه حق به شهر او تامین شده باشد.
ستاری اضافه کرد: اگرچه نگاه مثبتی در بدنه تصمیم‌گیری توسعه شهری در ایران نسبت به دخیل کردن شهروندان در فرایند تهیه طرح های توسعه شهری وجود دارد، اما بنا به سوابق تاریخی و خلأهای قانونی نمی توان انتظار داشت مشارکت شهروندی به تبلور تمام عیار در ایران رسیده باشد و هنوز برای دست یافتن به آن منزلی که مقصود است، راه دشواری در پیش است.
نظر شما