تئاتر پیوندی میان انسان و جامعه است

رسول عماد زاده، کارشناس ادبیات نمایشی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: تئاتر درمانی یا پسیکودرام به نمایشی گفته می شود که حل کننده مشکلات عاطفی شخص باشد، این شکل از تئاتر حول و حوش عواطف شخص اول داستان متمرکز است؛ منظور از شخص اول همان فرد مورد نظر است که با تئاتر درمانی مشکل خود را حل می کند.

وی ادامه داد: وقتی سخن از کار با کودکان و نوجوانان و به نوعی دانش آموزان به میان می آید بهتر است که از واژه کلی تئاتر زندگی استفاده کنیم یعنی استفاده از تئاتر در صحنه های واقعی زندگی، تئاتر یک هنر گروهی است یعنی حداقل چیزی که برای اجرا نیاز دارد یک بازیگر و یک تماشاگر با یک هدف است. تاثیر عمیق گروه بر فرد امری آشکار است حتی اگر این گروه از دو نفر تشکیل شده باشد یکی بر دیگری تاثیر خواهد داشت.

عماد زاده گفت: در تئاتر جسم و روح با هم به وحدت می رسند و اگر این وحدت به کمال نرسد و فرد نتواند آنچه را باید بگوید مطرح کند و نمایان سازد دچار سرخوردگی و افسردگی روحی خواهد شد که تئاتر درمانی به نوعی راهگشای این امر است.

وی با اشاره به اینکه تئاتر یا همان تئاتر زندگی فقط شامل کلام و مفاهیم عقلی نیست بلکه جنبه فیزیکی، تجسمی و عاطفی هم دارد، گفت: به همین دلیل تئاتر چه از نوع درمان و چه به عنوان آموزش و سرگرمی مناسب ترین وسیله برای پیوند میان جنبه های مختلف وجود انسان با جامعه است این مسئله در میان نسل سوم که کودکان و نوجوانان هستند نمود بیشتری دارد و زمانی روی می‌دهد که کودک در بین جمع قرار می‌گیرد و در ارتباط با دیگران و نقش خود به نوعی پیوند روحی و روانی با بازیگران، اشخاص و حتی عوامل برقرار می‌کند.

این کارشناس روش های تئاتر درمانی را برای آموزش افراد که بتوانند تعارضات عاطفی شان را در زندگی روزمره نشان دهند، موثر دانست و افزود: این روش ها را می توان در مکان های مختلف مانند خانه، مراکز درمانی، مهد کودک ها، کلاس های آموزش خانواده و به طور کلی در محل هایی که مسئله در آنجا اتفاق افتاده است به کار برد، به علاوه این روش ها را می توان بر حسب موقعیت تغییر داد و برای کودکانی که درک ضعیف و یا اشکال در تکلم دارند به نحوه مطلوبی به کار برد.

عماد زاده اضافه کرد: استفاده از روش های اجرای نقش برای سازماندهی تکلمی در کودکان روش با ارزشی است علاوه بر این تئاتر درمانی را می توان با سایر فعالیت های کودکان مانند بازی، داستان سرایی، نقاشی و غیره تلفیق کرد.