منصور قاسمی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: بازارها در شهرهای بزرگ از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند و بازار اصفهان یکی از زیباترین و بزرگترین بازارهای ایران است که از راسته‌های مختلفی مثل بازار مس‌گرها، طلافروشان و عطارها تشکیل شده است.
وی افزود: بازارها با آن برند گذشته خودشان شاید دیگر امروزه رونقی نداشته باشند، اما همچنان به عنوان یک جاذبه گردشگری مورد توجه هستند و بسیاری از گردشگران را به سمت خود می‌کشانند.
این کارشناس ارشد گردشگری با بیان اینکه در قدیم الایام بازارهای زیادی مثل بازار ترکش دوزها، لوافان، قنادها، صرافان، چیت‌سازان، رنگرزها، دواتگرها، سماورسازها، شمشیرگرها، تفنگ‌سازها و بسیاری از بازارهای دیگر وجود داشته است، تصریح کرد: برخی از بازارهای اطراف میدان نقش‌جهان مربوط به دوره صفویه است و برخی که محوطه دورتا دور میدان قراردارد، از دوره قاجاریه اضافه شده است.
وی ادامه داد: در میدان نقش جهان ۲۰۰ حجره با هدف رواج گردشگری و برای هنرهای دستی وجود داشت هاست و از دوران قاجاریه به بعد با باز شدن دروازه‌های میدان، بخش هایی به این میدان اضافه شد و ۶۰۰ حجره‌ای که در اختیار مجالس حکومتی بود، به آفرینش هنر اختصاص یافت.
قاسمی با بیان اینکه بخشی از بازار کفاش‌ها از دوران قاجاریه به میدان نقش جهان اضافه شده است، گفت: جنس آجر و نوع بنای این بازار گویای الحاقی بودن آن است، همچنین بازار مسگران الحاقی بوده، در دوره قاجار به میدان اضافه شده است.
وی با اشاره به سابقه فعالیت صنعتگران هنر مس در اصفهان، گفت: ما اولین کشور استخراج کننده معادن مس در دنیا هستیم و سابقه ظروف مسی ما به هزاره سوم پیش از میلاد مسیح می رسد، بنابراین به طور طبیعی نسل به نسل این صنعت حفظ شده است و ما همواره حضور هنرمندان مس را در شهر اصفهان داشته‌ایم.
این کارشناس ارشد گردشگری تاکید کرد: هنرمندان اصفهان تا اندازه‌ای در هنر مسگری قوی عمل کرده‌اند تا جایی که مس کرمان به اصفهان آورده می‌شود توسط هنرمندان اصفهانی به محصولات هنری و کاربردی تبدیل و دوباره به کرمان فرستاده می‌شود.
وی با بیان اینکه در گذشته در بخشی از بازار کفاش ها، ترکش دوزان در راستای کمان‌سازی فعالیت می کردند، افزود: در بازار اصفهان همچنین شمشیرگران و تفنگ سازان، رنگرزها، صرافان، دواتگرها، صحافان و بازار قنادها وجود داشته است که به دلیل توسعه شهر و ایجاد برخی از این صنوف داخل محیط شهر، بسیاری از آن‌ها از بازارهای شهر خارج شدند.
قاسمی اظهار کرد: در دوران صفویه قرار بود در تعداد محدودی از حجره‌ها به تجارت پرداخته شود، از این رو ۲۰۰ حجره بیشتر در زمینه هنر و صنایع دستی و تجارت آن وارد نشد، اما بازار اصفهان از دوره پهلوی اول به بعد گسترش چشمگیری پیدا کرد.
نظر شما