به گزارش ایمنا، کمال اطهاری با بیان اینکه محل پایه‌ریزی اقتصاد دانش‌بنیان شهرها است، اظهار کرد: وقتی از زیرساخت‌های اقتصاد دانش‌بنیان صحبت می‌شود منظور «شهرک صنعتی» نیست. زیرساخت تشکیل اقتصاد دانش‌بنیان، شکل‌گیری محیط نوآوری در کلان‌شهرهاست.
وی افزود: تا زمانی که این زیرساخت فراهم نشود نمی‌توان امیدی به حل مشکلات به‌طور اساسی داشت. شکل‌گیری این اقتصاد بیش از هر چیز در گروی داشتن طرح جامع است و با اجرای دو یا سه طرح پژوهشی، نباید ادعا کنیم اقتصاد دانش‌بنیان شکل‌گرفته است. اما متأسفانه می‌بینیم به‌جای اینکه بخواهیم اقتصادی بر پایه دانش‌بنیان بودن ایجاد کنیم عادت کرده‌ایم به نهادسازی‌های ناقص اقتصادی که نتیجه آن هم بحران‌هایی است که اقتصاد کشور امروز درگیر آن شده است.
اطهاری تصریح کرد: هنر اجتماعی یعنی مدل نهادسازی و بدانید که چطور آن را بچینید. اما مدلی که در حال حاضر اقتصاد ما و دیگر نهادهای کشور بر اساس آن چیده شده، مثال اتومبیلی است که یک چرخ آن، چرخ کامیون است و چرخ دیگرش چرخ دوچرخه؛ آن‌وقت توقع داریم تا این ماشین برای ما هر مسیری را بدون هیچ سختی طی کند.
لازمه ورود بنگاه‌های کوچک و متوسط در بازارهای جهانی آموزش است
اقتصاددان و پژوهشگر توسعه گفت: تا زمانی که طرح جامع اقتصاد دانش‌بنیان تدوین نشود و به‌عنوان نقشه راه SME های داخلی قرار نگیرد نمی‌توانیم انتظار نوآور بودن بنگاه‌های کوچک و متوسط را داشته باشیم زیرا لازمه ورود بنگاه‌های کوچک و متوسط در بازارهای جهانی آموزش است.
اطهاری اظهار کرد: بزرگ‌ترین چالش بنگاه‌های کوچک و متوسط (SME) و به‌طورکلی بنگاه‌های اقتصادی در پایبند نبودن به «اقتصاد دانش‌بنیان» و تدوین نشدن طرح جامع اقتصاد است.
وی تأکیدکرد: تا زمانی که طرح جامع اقتصاد دانش‌بنیان تدوین نشود و به‌عنوان نقشه راه SME های داخلی قرار نگیرد نمی‌توانیم انتظار نوآور بودن بنگاه‌های کوچک و متوسط را داشته باشیم. چون فضای بالقوه‌ای برای نوآوری بنگاه‌های کوچک و متوسط در داخل کشور فراهم نیست.
اطهاری افزود: لازمه ورود بنگاه‌های کوچک و متوسط به بازارهای جهانی آموزش است. نمی‌توانیم وقتی هیچ آموزشی برای بنگاه‌های کوچک و متوسط ارائه نکرده‌ایم و ساماندهی و مدیریتی نداشته‌ایم از بنگاه‌دارانمان بخواهیم در دوران تحریم‌ها بهترین عملکرد را از خود نشان دهند.
اقتصاددان و پژوهشگر توسعه تصریح کرد: اقتصاد دانش‌بنیاد توسط مراجع رسمی تعریف‌نشده است، ولی می‌بینیم که کمیته‌های متعدد و سازمان‌هایی تشکیل‌شده که در سطوح مختلف اهداف همه‌شان سامان دادن به این نوع اقتصاد است. نکته اینجاست که هیچ‌کدام از آن‌ها تعریف روشنی از اقتصاد دانش‌بنیان ندارند. برای نمونه در طرح جامع تهران یا ماده دوم برنامه ششم توسعه بر انجام پروژه‌های سبز تأکید شده اما مشخص نیست متولی آن، چه نهادی یا شخصی است که این موضوع یکی از مهم‌ترین نواقص برنامه ششم توسعه محسوب می‌شود.
منبع: اتاق ایران
نظر شما