چه کسانی زاینده‌رود را خشک کرده‌اند؟

لنجان- عضو صنف کشاورزان شهرستان لنجان گفت: یکی از مناطقی که امروز بازیچه مسایل سیاسی شده و مورد اتهام قرار گرفته که آب زاینده رود را می بلعد، شهرستان لنجان است و بسیاری سعی دارند کشاورزان و برنج‌کاری را در منطقه عامل مصرف آب زاینده رود معرفی کنند.

مهدی  سلیمیان در گفت و گو با خبرنگار ایمنا از شهرستان لنجان با بیان اینکه نام لنجانات از قدیم الایام با زاینده‌رود پیوندی ناگسستنی دارد، اظهار کرد: طومار شیخ بهایی، سندی است که به خوبی نحوه مدیریت و بهره‌برداری از رودخانه زاینده رود را نشان می‌دهد و براساس اسناد موجود و نظر کارشناسان این سند ارزشمند منطبق با تجارب مردم تهیه و تنظیم شده که قرن ها از این رود خروشان امرار معاش می کردند و حتی زندگی و فرهنگ آنان نیز در گرو جاری بودن این رودخانه بوده است.

وی افزود: در طومار شیخ بهایی آب جاری در رودخانه زاینده رود به ۳۳ سهم اصلی تقسیم شده و محدوده آبخور زاینده رود از اواسط بلوک آیدُغمش از توابع شهرستان لنجان آغاز و تا مزرعه دیزی واقع در کرانه شمال غربی تپه شنی ساحل مرداب گاوخونی امتداد دارد.

عضو صنف کشاورزان شهرستان لنجان تصریح کرد: نکته جالب توجه در طومار شیخ بهایی تقسیم ۳۳ سهم اصلی آب زاینده رود به ۲۷۵ سهم بوده که در نهایت در بین مادی ها و مزارع استان اصفهان تقسیم شده است، اما در کنار تغییر اقلیم و کاهش بارندگی ها و بی‌توجهی مسئولان به رعایت طومار شیخ بهایی، به روند خشک شدن زاینده رود بیش از پیش دامن زده شد.

وی ادامه داد: در سال های اخیر شاهد هستیم اقداماتی از سوی مسئولان استان در راستای احیای زاینده رود انجام گرفته، اما این اقدامات کافی نبوده و در نهایت نیز نتیجه ای حاصل نشد به گونه ای که شاهد خشک شدن تالاب گاوخونی بودیم و این اتفاق نامیمون باعث شد این خشکی به سمت بالا دست کشیده شود که در نهایت نه تنها معاش کشاورزان بلکه حیات آبزیان، جانداران تک یاخته ای و دوزیستان را به خطر انداخت و سرسبزی، طراوت و رطوبت کرانه هایش به نابودی کشیده شد.

سلیمیان با بیان اینکه نام زاینده رود تداعی کننده حیات و زندگی است، اضافه کرد: شاید کسی خشک شدن زاینده رود را باور نداشت، اما انجام اقدامات غیرکارشناسی برخی مسئولان سبب شد این رود زنده به نابودی کشیده شود البته خشک شدن زاینده رود تنها حوزه کشاورزی و دامداری را تحت تاثیر قرار نداده، بلکه حوزه های سیاسی، فرهنگی و اقتصادی استان اصفهان نیز را در بر می گیرد.

وی عنوان کرد: اگر اقدامات شیخ بهایی بعداز گذشت چندصد سال همچنان برای کشاورزان و بخش عظیمی از مردم استان اصفهان قابل احترام بود به دلیل ارزش کارشناسی آن است که توانسته دستاوردهای زیادی در سال های متمادی برای مردم اصفهان داشته باشد.

مسئولان صدای کشاورزان را نشنیدند و تصمیمات خود را اجرایی کردند

عضو هیئت مدیره صنف کشاورزان شهرستان لنجان با بیان اینکه در سال های اخیر مسئولان تنها به بخش صنعت اهمیت داده و بخش کشاورزی را فراموش کرده اند، خاطرنشان کرد: متاسفانه نه تنها این سند کارشناسی توسط کارشناسان و مدیران بروز رسانی نشد بلکه شاهد هستیم برخی مسئولان این طومار را مختص به دوران شیخ بهایی می دانند، حال این سوال مطرح است وقتی این سند ارزشمند از نظر بعضی افراد فاقد ارزش بوده چگونه تصمیمات کارشناسانه در دوره های مختلف کارساز نبوده و این روزگار اسف بار را برای زاینده رود، کشاورزان، دامداران، محیط زیست و... رقم زده است.

وی یادآور شد: مسئولانی که طومار شیخ بهایی را طوماری منسوخ شده می‌دانند چه برنامه جامع‌تری را برای حفظ و حتی احیاء آن درنظر گرفته اند که بتواند نیاز همه بهره برداران را برآورده سازد، طرح های ارایه شده تاکنون تنها حقابه صاحبان اصلی آن را از آنها گرفته و ذی‌حقان جدیدی را ایجاد کرده که به مراتب صاحب نفوذ هستند.

سلیمیان متذکر شد: طرح های ارایه شده توسط کارشناسان و مسئولان روز به روز کویر را به سمت سرچشمه ها گسترش داده و به جرات می توان گفت در این طرح ها هرگز به ظرفیت و توانایی حوزه آبریز و سد زایندرود توجه نشده و تنها بیش از حد انتظار بارگذاری بر روی آن انجام گرفته به گونه ای که مشکلات جدیدتری را برای این حوزه ایجاد کرده است.

چگونه از رودخانه خشک، آب برداشت می شود؟!

وی تاکید کرد: در سال های اخیر که رودخانه زاینده رود خشک و به کویر تبدیل شده کشاورزان با فقر دست و پنجه نرم می کنند، مسئولان صدای کشاورزان را نشنیدند و تصمیمات خود را اجرایی کردند و امروز هم همچنان طرح های غیر کارشناسی ادامه داشته که برای دولت هزینه و برای ملت ضرر دارد.

عضو صنف کشاورزان شهرستان لنجان با بیان اینکه آب زاینده رود را کدامین طرح ها می‌مکند که در نهایت قصد دارند با تهمت کشاورزان لنجان آن را پنهان کنند، گفت: یکی از مناطقی که امروز بازیچه مسایل سیاسی شده و مورد اتهام قرار گرفته که آب زاینده رود را می بلعد شهرستان لنجان است و بسیاری سعی دارند کشاورزان و برنج‌کاری را در منطقه عامل مصرف آب زاینده رود معرفی کنند.

وی افزود: جالب است که در طرح این ادعاهای پوچ کوچک‌ترین مدرک و سندی نیز وجود نداشته و بدون اثبات اینکه میزان برداشت آب در شهرستان لنجان چقدر بوده این ادعاها در برخی جلسات مطرح می شود، از سوی دیگر این افراد فراموش کرده اند، دقیقا یکسال است آب از سد چم آسمان به صورت کامل بسته و آبی در این منطقه رها نشده است، پس چگونه از رودخانه خشک، آب برداشت می شود.

سلیمیان تصریح کرد: سال ها است این سوال برای کشاورزان منطقه لنجان مطرح بوده، کارخانه هایی چون ذوب آهن، صنایع دفاعی و فولاد مبارکه آب مورد نیاز خود را از کدامین منبع تامین می کنند؟ آنها حتی تمام پساب فاضلاب را نیز انتقال داده اند و با برداشت های خود از چاه ها سطح آبهای زیرزمینی را به پایین ترین میزان خود رسانده اند و همه این مسایل را به پای کشاورز نوشته اند.

۸۰ درصد از اراضی زیرکشت برنج ناموفق بوده است

وی ادامه داد: طبق گزارشات ارایه شده از سوی جهاد کشاورزی و حتی مسئولان ارشد شهرستان لنجان ۸۰ درصد از اراضی زیرکشت برنج در این شهرستان موفق به کشت برنج نشده و ۲۰ درصد از اراضی زیرکشت نیز با مشکل بحران آب مواجه بوده و تنها ۱۰ درصد از محصولات کشت شده به ثمر نشسته است.

عضو صنف کشاورزان شهرستان لنجان اضافه کرد: مگر کاهش چشم گیر کشت در اراضی شهرستان لنجان چیزی است که از دید مسئولان پنهان مانده باشد!؟ مگر جز این بوده که در سال های اخیر میزان اراضی زیر کشت به حداقل رسیده و از ۱۳۵۰ هکتار اراضی زیر کشت برنج در این شهرستان امسال تنها ۳۵۰ هکتار کشت شده، حال چگونه با بی رحمی کشاورزان شهرستان را محکوم کرده که آب بیشتری را برداشت کرده اند؟

وی عنوان کرد: در سال های اخیر همواره شاهد ارایه آمارهای غیر واقعی برداشت آب از زاینده رود توسط کشاورزان لنجانی در جلسات بوده ایم درحالی که صنف کشاورزان این شهرستان بارها آمادگی خود و کشاورزان را در خصوص سنجش دبی ورودی و دبی خروجی شهرستان را اعلام کرده اند، اما گوش شنوایی برای این مسئله نبود.

مسئولان الگوهای نوین جهانی را برای نجات از بحران آب اجرایی کنند

سلیمیان خاطرنشان کرد: جالب است که برخی مسئولان چشم خود را بر روی برخی مسایل بسته اند، چگونه بعد از رهاسازی ۱۰ روزه آب مسئولان توقع داشتند آب رهاشده، از منطقه لنجان بدون اینکه ذره ای از آن در این منطقه گم شود به مقصد برسد؟ آیا امکان دارد دریاچه قایقرانی که مدت ها آب موجود آن توسط کارخانه ذوب آهن مکیده شده و به حد خشک درآمده پس از عبور آب سیراب نشود؟ با کدامین استدلال به جای طرح واقعیت ها، کشاورزان را محکوم می کنند تا به راحتی طرح جدیدی که در سر دارند را اجرایی کنند.

وی متذکر شد: متولیان امر به جای دستکاری در طبیعت و ساختار منطقه و از بین بردن بندهای کهن آبیاری و قطع ممر آب کشاورزان از زاینده رود بهتر است به فکر  اصلاح برداشت های نادرست و جبران خطاهای سال های اخیر خود باشند و از اشتباهات خود عبرت بگیرند تا مرتکب خطای جدید نشوند.

عضو صنف کشاورزان شهرستان لنجان تاکید کرد: از طرفی بهتر است مسئولان به جای طرح شعار پا به میدان عمل بگذارند و الگوهای نوین جهانی را برای نجات از بحران آب اجرایی کنند از سوی دیگر بهتر است قبل از اجرای طرح هایی چون طرح بازچرخانی آب و جاری کردن در آن در شهر اصفهان پاسخ این سوالات را بدهند و شفاف سازی کنند که اعتبار این طرح از کدامین منبع تامین شده و اگر برادشت آب در این طرح یک برداشت جدید است از محل حقابه چه کسانی قرار است این آب برداشت انجام و طرح مذکور اجرایی شود.

کد خبر 355219

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.