به گزارش ایمنا، در شهر قزوین به همت کارهای سفالین استاد «رضا ازی محمدی» موزه‌ای برپا شده و صحنه‌هایی از این اثر جاودانه، در مقابل دید مخاطبان قرار گرفته تا به قول خودش چراغی برای بچه‌های ایران باشد.
در بخش نخست گفت‌وگو با «رضا ازی محمدی» وی از موقعیت جغرافیایی و چگونگی شکل‌گیری ایده موزه شاهنامه سخن گفت. پس از آن در خصوص فضاهای موجود در موزه، چگونگی گردهم آوردن آثار و نحوه معرفی آن به بازدیدکنندگان را توضیح داد و در بخش دوم این گفتگو نیز مباحث دیگری از موزه را با ما در میان گذاشته است.
آنچه می خوانید بخش دوم گفت‌وگوی خبرنگار ایمنا با رضا ازی‌محمدی، مدیر موزه آثار سفالین استاد رضا ازی‌محمدی است.
بیشترین استقبال مخاطبان مربوط به کدام بخش از موزه است؟
تقریباً تمام آثار برای مخاطبان از قشرهای مختلف جذاب بوده است، اما آثار مربوط به شاهنامه و تاریخ باستانی ایران، بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد.
برای خود شما کدام بخش از موزه جذاب تر است؟
بخش چوگان، چرا که این ورزش کهن یادگار اجدادی ما است و درباره ارزش و غنای این ورزش می‌توان کتاب‌ها نوشت.
از برنامه‌های جنبی یا خاصی که تاکنون داشتید بگویید.
تاکنون برنامه‌های بسیاری با موضوعات مختلف ویژه کودکان و بزرگسالان در این موزه اجرا شده است. به جرأت می‌توان گفت این موزه یکی از فعال‌ترین و تعاملی‌ترین موزه‌های استان قزوین به شمار می‌رود چراکه ما سعی می‌کنیم با اجرای برنامه‌های فرهنگی مردم را به موزه دعوت کنیم و این تفکر را که موزه مکانی برای تماشای اشیا در سکوت است، تغییر دهیم.
برنامه‌هایی همچون قصه‌گویی همراه با کار هنری و بازی برای کودکان، شاهنامه‌خوانی برای بزرگسالان و از این قبیل فعالیت‌ها را تاکنون در موزه اجرا کرده‌ایم. گاهی نیز میزبان گروه‌های دانش‌آموزی در رشته‌های نقاشی و یا حجم‌سازی بوده‌ایم و در تلاش هستیم تا گستره فعالیت‌های فرهنگی مکمل موزه را افزایش دهیم.
این موزه نشان خاصی دارد؟ (مثل چیزی که گردشگران با خود به یادگار ببرند؟)
بله. ماکت آثار اصلی، تولید شده و در موزه برای فروش در اختیار بازدیدکنندگان قرار می‌گیرد. علاوه بر ماکت، پکیج‌هایی حاوی کارت پستال‌هایی با تصاویر آثار موزه نیز برای فروش موجود است.
کودکان در این موزه چه جایگاهی دارند؟
به طور متوسط ماهانه یک یا دو برنامه ویژه کودک در موزه اجرا میشود. برنامه های ویژه کودکان شامل قصه‌گویی از داستان‌های شاهنامه و یا داستان‌های مرتبط با آثار موزه است و پس از قصه‌گویی، از کودکان خواسته میشود تا کارهای هنری و عملی مرتبط با قصه بیان‌شده را انجام و گاهی یک بازی محلی هم انجام می‌دهند.
تاکنون دو بار(سال گذشته و امسال) برنامه‌ای ویژه جشن تیرگان در موزه برای کودکان اجرا شده است، که طی این برنامه کودکان با چراییِ تیرگان آشنا شده‌اند، به قصه آرش گوش داده‌اند و فعالیت‌هایی از قبیل ساخت دستبند تیر و باد(دستبند ویژه تیرگان) و یا ساخت مجسمه‌های گلین را انجام داده‌اند.
قصه‌های دیگری نیز از شاهنامه همچون هفت‌خوان رستم، سهراب و گردآفرید، سیاوش، زال و سیمرغ و جمشید شاه نیز با فعالیت‌های عملی مرتبط انجام شده است. علاوه بر این در مناسبت‌های مختلفی همچون هفته کودک و هفته بلندخوانی با اجرای برنامه‌های خاص که در ارتباط با آثار موجود در موزه است، میزبان کودکان بوده و هستیم.
در حال حاضر نیز فراخوانی با عنوان نقاشی کودک و شاهنامه داریم که تمام کودکان در رده سنی زیر ۱۲ سال می‌توانند در این فراخوان شرکت و نقاشی‌های خود را با موضوع شاهنامه برای ما ارسال کنند. آثار در موزه به نمایش گذاشته و به تمام شرکت‌کنندگان نیز لوح یادبود اهدا خواهد شد. تمام این فعالیت‌های توسط راهنمایان موزه و بدون هیچ حمایت دولتی انجام میشود.
آیا برای معلولان (اعم از جسمی- حرکتی، ناشنوایان، نابینایان و ذهنی) نیز ویژه برنامه ای دارید؟
در میان بازدیدکنندگان، گاهی اوقات نابینایان عزیز هم حضور دارند و ما برای درک بیشتر این عزیزان از آثار از ماکت‌ها کمک می‌گیریم. راهنمایان موزه با کمک ماکت‌ها، از بازدیدکننده می‌خواهند که ماکت را به خوبی لمس کند و داستان اثر را برایشان نقل می‌کنند.
بازدیدکنندگان ناشنوا هم به دلیل وجود توضیحات نوشتاری مختصر در کنار آثار تقریباً ارتباط خوبی برقرار می‌کنند، اما معلولان جسمی- حرکتی عزیزی که قصد بازدید از موزه ما را دارند، معمولاً به دشواری می‌توانند از موزه بازدید کنند به‌خصوص اگر از ویلچر استفاده کنند چرا که بخشی از موزه دارای پله و فاقد رمپ ویژه است. البته ما به سازمان مرتبط که بنا زیر نظر آن سازمان اداره میشود، این مسئله را متذکر شده و درخواست داده‌ایم. امیدواریم که در آینده نزدیک این مسئله نیز رفع شده و ما پذیرای این بزرگواران نیز باشیم.
چه برنامه‌هایی برای تقویت موزه دارید؟
تلاش می‌کنیم که برنامه‌های مختلفی در ارتباط با تمام آثار موزه داشته باشیم که بتوانیم نظر تمام اقشار جامعه را به موزه، بازدید و آشنایی بیشتر با گوشه‌های کمتر شناخته‌شده فرهنگمان جلب کنیم، به طور مثال رایزنی‌هایی با برخی مراکز و اشخاص فرهنگی انجام داده‌ایم که به امید خدا و با همکاری این عزیزان در نیمه دوم سال شاهد برنامه‌های متفاوت‌تری خواهیم بود.
و سخن آخر
این موزه دارای پتانسیل‌های بسیاری برای انجام امور فرهنگی و هنری است، اما متأسفانه به دلیل مسایل مالی قادر نیستیم آن‌چنان که باید و شاید به ارایه خدمات فرهنگی بپردازیم. امیدواریم مسئولان شهری قزوین، توجه بیشتری به این موزه مبذول دارند تا بتوانیم آن‌چنان که شایسته فرهنگ غنی ایرانی است به معرفی آن بپردازیم و میراث‌داران خوبی برای کتاب ارزشمند شاهنامه و فرهنگی باشیم که حکیم فردوسی تلاش داشته تا آن را اشاعه دهد.
گفتگوی ما با رضا ازی‌محمدی به پایان می‌رسد. امیدوار می‌شویم و آروز می‌کنیم تا مشاهیر و آثار فاخر فرهنگی و هنری دیگر ایران نیز دست‌مایه ایجاد موزه‌ها، مراکز فرهنگی و رویدادها شوند تا به قول "رضا ازی‌محمدی" چراغی برای فرزندانمان روشن کرده باشیم.
گفت‌وگو از: سمانه آقائی آبچوئیه، خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر ایمنا
نظر شما