به گزارش ایمنا، فرهنگ کهن ایرانیان اعتقادی راسخ داشته است که آدمیان برای رواج نیکی محض در سراسر کاینات آفریده شده‌اند؛ پس همواره در این راستا وظیفه‌ی بسیار سنگینی بر دوش خود می‌دیدند چرا که بر مبنای اعتقادات خویش می‌بایستی در تأمین آرامش جهانی کوشیده و همواره با زشتی و بدی مبارزه می‌کردند. مبارزه با اهریمنِ بدی‌ها دو ابزار مهم و اساسی نیاز داشت: اولی جسمی قوی و سالم، و دومی روانی آسوده خاطر و پاک.
ایرانیان بر این باور بودند که به کمک این دو عنصر و نیز اراده و ایمان محکم خویش می‌توانند در راه پیروزی و سعادت خوبی بر بدی گام‌های استوار بردارند. لذا در راستای تقویت جسمانی در راه ورزیدگی تلاش می‌کردند و برای حفظ سلامت و شادابی روان نیز اقدام به برگزاری جشن‌های گوناگون می‌نمودند و هدف از این جشن‌ها، اتحاد و اتفاق نیرو بوده است. این جشن‌ها هر چند مراسمی مذهبی به شمار نمی‌آمده‌اند ولی بدون استثنا با ستایش و پرستش اهورامزدا همراه بوده و از این رو در تقویت ایمان و زنده نگهداشتن یاد اهورامزدا نقش به سزایی داشتند. از این رو در انتخاب واژه جشن فارسی از کلمه "یسن" اوستایی به معنای ستایش و پرستش استفاده شده است.
امروزه نیز به گوش رسیدن کلمه جشن همواره شادی و سرور را در ذهن آدمی القا می‌کند و انسان را به تکاپوی پایکوبی می‌اندازد. جشن‌ها در میان ملیت‌ها و اقوام گوناگون رسومات و شیوه برگزاری خاص خود را دارند که امروزه بعضی از آن‌ها دستخوش تغییراتی در زمان و شیوه برگزاری خود شده است، بعضی به همان رسوم قدیم هنوز پای برجا و بعضی کاملا به دست فراموشی سپرده شده‌اند. در هر صورت ایرانیان با شرکت در جشن‌ها، با تفریحات سالم و آتش‌افروزی از خستگی‌های جسمی و روحی خود کاسته و با تقویت روحیه و تجدید قوای جسمانی و روانی خویش، افسردگی را از خود دور می‌کردند و برای فردای روز جشن و کار و اشتغال روزانه خود آماده می‌شدند.
از معروف ترین و محبوب‌ترین جشن‌های ایرانی که کمابیش رسوم خود را حفظ کرده و نه تنها در ایران بلکه دیگر کشورها از جمله تاجیکستان و آذربایجان نیز برگزار می‌شود می‌توان به جشن عید نوروز اشاره کرد. و اما یکی از جشن‌های فراموش شده باستانی که در اردیبهشت روز از شهریورماه یعنی سوم شهریورماه برگزار می‌شده، جشن «کشمین» نام دارد که امروز در زمره جشن‌های فراموش شده قرار دارد؛ تنها اطلاعات در دسترس این است که این جشن با بازاری همگانی همراه بوده است و متأسفانه هیچگونه اطلاعاتی درباره نحوه برگزاری و حتی تلفظ صحیح این نام وجود ندارد و تنها اشاره‌ای که در متون تاریخی به آن شده، مربوط به روز برگزاری آن است. ولی امید است که آشنایی با این جشن‌ها به مرور زمان باعث بازگرداندن شادی به خانه‌های مرز و بوم آریایی شده و ایرانیان از تأثیرات مثبت این شادی آفرینی‌ها بهره‌مند شوند.
یادداشت از : مریم زمانی خبرنگار ایمنا
نظر شما