به گزارش ایمنا، در پاسخ به این سوال می‌توان گفت شهر یک مکان جغرافیایی است که شهروندان به دلایل مختلف آن را برای زندگی انتخاب کرده‌اند که شامل تمام تعاملات زندگی‌شان از جمله اقامت، اشتغال و گذران اوقات فراغت است.
هر شهروند انتظار دارد در شهر خود شرایط ارتقاء زندگی اش فراهم شود تا با استفاده از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های فردی بتواند کیفیت زندگی خود و خانواده‌اش را با اطمینان ارتقاء دهد. بنابراین بدیهی است که شهروندان از مدیران شهری می‌خواهند شرایطی ثابت برای زیست آنها در شهر فراهم شود، چرا که با این وجود می‌توانند سرمایه‌های اجتماعی و اقتصادی خود را ارتقاء دهند و با برنامه‌ریزی به اهداف بلندمدت فکر کنند و تصویر روشنی از آینده را برای خود و خانواده بسازند.
حال آن‌که در این خصوص سوال دیگری مطرح می‌شود و آن‌که شهر چگونه میتواند پاسخگوی شهروندان خود باشد؟ شهروندانی برای شهر سرمایه هستند و از دست دادن آنها میتواند حتی به فروپاشی شهر بدل شود، چیزی که در قرن حاضر به وضوح در رقابت بین شهرها به ویژه کلان‌شهرها شاهد هستیم. در این رابطه می‌توان به نقش برنامه‌ریزی، تفکرات مدیران و متولیان شهر در فراهم‌آوردن زیرساخت‌های لازم با لحاظ امکانات موجود اشاره کرد.
همچنین شناخت کامل از توانمندی ساکنان، امکانات، ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های مستقل در شهر از جمله مواردی است که مدیران باید به آن توجه داشته باشند.
بنابراین به نظر می‌رسد برای شناخت کامل موارد و موضوعات پیش گفته فراهم آوردن شرایط حضور و مشارکت مردم از تمامی طیف‌ها و طبقات اجتماعی در تصمیمات و انتخاب اولویت‌ها میتواند نقش تعیین کننده‌ای در به وجود آوردن انگیزه برای بروز ظرفیت‌ها و سرمایه‌های اجتماعی داشته باشد و این خواسته‌ای است که شهروندان از شهر دارند. به بیان واضح‌تر، نقش داشتن در آینده خود، خانواده و شهری که آن را برای ماندن انتخاب کردند و به دنبال آن پذیرش مسئولیت در قبال شهر است.
بنابراین شهر اصفهان برای حضور در رقابت جهانی و رسیدن به توسعه پایدار، نیاز به نهادینه‌شدن رابطه و پاسخ‌گویی دوسویه بین شهروندان، مدیران و متولیان شهر دارد.
یادداشت از: مهرداد کیهان‌فر- کارشناس شهرسازی
نظر شما