۷ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۰:۳۰
جشن مردادگان فرخنده باد

نام کنونی ماه مرداد از واژه باستانی "امرداد" به معنای "بی مرگی"، "نامیرایی" و "جاودانگی" ریشه گرفته که یکی از صفات اهورامزدا است و به زوال ناپذیری و پایندگی پروردگار اشاره دارد که در واقع به معنای نگهبانی از گیاهان و رستنی‌ها است.

به گزارش ایمنا، در تقویم باستان، علاوه بر ماه پنجم سال، هفتمین روز از هر ماه نیز امرداد نامیده شده که طبق رسوم ایران باستان هم زمانی نام ماه و روز در هر ماه از سال جشن گرفته می‌شده است.  بنابراین در چنین روزی نیز ایرانیان به مناسبت جشن امردادگان و به دلیل رسیدن میوه ها و رشد گیاهان، به کنار چشمه ها، مزارع و باغات رفته و پس از نیایش و ستایش اهورامزدا با سرود و سخنرانی درباره شناخت و نزدیک شدن به پروردگار، این روز را به شادی و سرور می‌گذراندند، چرا که امرداد ماه، مظهر سبزی طبیعت، فراوانی نعمت و میوه جات، فراوانی آب رودخانه‌ها و آبشارها و همچنین رشد گل‌ها و گیاهانی با رنگ‌های شاد و فرحبخش بوده است.

ابوریحان بیرونی در "آثارالباقیه" آورده است: "امرداد آن است که مرگ و نیستی نداشته باشد و فرشته ای است که به حفظ گیتی و اقامه‌ غذاها و دوایی که اصل آن نبات است و مزید جوع و ضرر و امراض هستند، موکل است". در نوروزنامه‌ی خیام نیز آمده است که "مرداد ماه یعنی خاک، داد خویش بداد از برها و میوه های پخته که در وی به کمال رسد و نیز هوا در وی مانند غبار خاک باشد و این ماه میانه تابستان بود و قسمت او از آفتاب، مر برج اسد را باشد. " هرچند امروزه این نام به مردادگان که معنای مرگ، نیستی ونابودی است تغییر کرده و حرف منفی ساز "ا " از ابتدای آن حذف شده است، ولی در کل این جشن برای پیروی از فرشته امشاسپندان که مظهر جاودانگی و تندرستی است برپا می‌شده و امروزه در جرگه جشن‌های فراموش شده ایران قرار دارد.

کد خبر 349497

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.