سیدحسین سیادتیان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با بیان اینکه پرخاشگری یک هیجان طبیعی و دارای ابعاد و لایه‌های زیرین زیادی است، اظهار کرد: پرخاشگری رفتاری همراه با جنگ، درشتی و تندی به قصد آزار کسی یا آسیب رساندن به چیزی ابراز میشود و در بررسی پرخاشگری در لایه زیرین به حس خشم و آنچه برون داد رفتار پرخاشگری باید توجه کرد.
وی با بیان اینکه رفتارهای پرخاشگرانه کودکان یکی از مهم‌ترین مشکلاتی است که والدین با آن روبه‌رو هستند، اضافه کرد: پرخاشگری واکنش کاملاً طبیعی بوده اما چنانچه این رفتار تکرار شود، بیانگر نوعی بیماری است که در موقعیت‌های مختلف از جمله هنگام بازی با وسایل و یا برخورد با دیگر افراد نمایان میشود.
این روانشناس با بیان اینکه بخشی از پرخاشگری‌ها زمینه ژنتیکی دارد، افزود: این دلیل ابتدایی‌ترین عامل بروز این نوع رفتار است و بیشترین نوع آن نیز در چندقلوها مشاهده میشود.
برخی کودکان برای جلب توجه پرخاشگر می‌شوند
وی عدم رفتار مناسب والدین در بروز اولین رفتار پرخاشگرانه را در ادامه این رفتار تاثیرگذار دانست و گفت: کودک نه از روی خشم بلکه برای جلب توجه از خود رفتاری را نشان می‌دهد والدین باید نسبت به کوچکترین رفتار کودکان توجه داشته باشند تا بی توجهی آنها منجر به ادامه رفتارهای نادرست برای جلب توجه نشوند.
سیادتیان با بیان اینکه الگوگیری کودکان در حوزه پرخاشگری در خشم آنها موثر است، افزود: در این زمینه رفتار والدین، خواهر،برادر، اطرافیان و حتی رسانه‌ها تاثیرگذار است.
وی با بیان اینکه بازی و فیلم‌هایی که مضامین پرخاشگرانه دارد زمینه ساز پرخاشگری در کودکان است، ادامه داد: روانشناسان بر این باور هستند که تماشای فیلم پرخاشگرانه در سن 9 سالگی آثار ذهنی بدی را تا سن 19 سالگی بر رفتار کودکان به جای می‌گذارد.
این روانشناس کودکان با بیان اینکه یکی از قدیمی‌ترین نظریات در زمینه پرخاشگری ناکامی است، افزود: همچنین نبود عزت نفس، سنخیت و سرشت سخت در بعضی کودکان زمینه ساز بروز پرخاشگری است و در این میان کودکانی که به افسردگی مبتلا هستند رفتار پرخاشگرانه‌تری دارند.
وی با بیان اینکه بروز پرخاشگری در کودکان به دو روش خصمانه و وسیله‌ای صورت می‌گیرد، گفت: پرخاشگری خصمانه با هدف آسیب رساندن به دیگران انجام میشود و در نوع پرخاشگری وسیله‌ای کودک با هدف به دست آوردن پاداش یا امتیازاین رفتار را از خود نشان می‌دهد.
سیادتیان با بیان اینکه پرخاشگری در مرحله اول به عنوان پالایش وتخلیه یا برون‌ریزی هیجانات محسوب می شود، افزود: اما ادامه این تخلیه منجر به شکل‌گیری یک شخصیت پرخاشگرانه میشود که در هر صورت به کودک اجازه نمایش خشم و پرخاشگری را می‌دهد.
وی با اشاره به اینکه بسیاری از روانشناسان معتقدند که تخلیه بیش ازحد هیجان می‌تواند زمینه‌ساز بیماری‌های روانی مانند "اختلال سلوک" یا شخصیت ضد اجتماعی شود، افزود: به سبب پرخاشگری‌های مکرر بدن انسان در معرض بسیاری از بیماری‌ها از قبیل سکته‌های قلبی، مغزی، فشار خون، مشکلات دستگاه گوارش و بی نظمی در ترشح هورمون‌های بدن میشود.
این روانشناس با بیان اینکه در موارد شدید در مان پرخاشگری در کودکان نیاز به روانپزشک و مصرف دارو دارد، افزود: در مواردی که آرامش فرد و اطرافیان به خطر می‌افتد باید بخشی از روند درمانی با دارو پیگیر شود.
سیادتیان با بیان اینکه نقش والدین در برخورد با پرخاشگری کودک بسیار موثر است، افزود: اگر والدین منبع اصلی پرخاشگری باشند با توقف رفتار خود باعث رفع مشکل می‌شوند و در غیر این صورت باید درمان را برای فرزندشان پیگیری کنند.
لزوم ثبت رفتار کودکان پرخاشگر بر روی کاغذ
این روانشناس کودکان با بیان اینکه در مراجعات والدین به مراکز مشاوره گزارش شده که برخی از والدین از روی حساسیت زیاد برچسب پرخاشگری به کودک زده‌اند، افزود: نیاز است موقعیت‌هایی که کودکان پرخاشگری می‌کنند را بر روی کاغذ ثبت و با همکاری افراد متخصص کاملاً هشیارانه به بررسی رفتار فرزند خود بپردازند.
وی تاکید کرد: ثبت رفتار کودکان در روند درمان بسیار کمک کننده است. نباید با رفتار پرخاشگرانه مقابله کرد بلکه باید زمینه‌های بروز این رفتار را مدیریت کرد.
سیادتیان با بیان اینکه امروزه پرخاشگری نه به عنوان یک رفتار یا هیجان منفی بلکه کمک کننده تلقی می شود، اضافه کرد: بایدتوجه داشت که چه نیازی در کودکان برآورده نشده که آرامش وی را مختل و در نهایت منجر به بروز رفتار نامناسب شده است.
وی با بیان اینکه اغلب کودکانی که به ناخن جویدن عادت دارند در بزرگسالی افراد پرخاشگری خواهند بود، افزود: البته این امر به تنهایی نمی‌تواند نشانه‌ای از پرخاشگری قلمداد شود.
این روانشناس توجه منطقی به نیازهای کودکان را بهترین راهکار جلوگیری از بروز خشونت در کودکان دانست و گفت: تعیین زمانی برای بازی و تفریح با کودک در طول روز، وضع قوانین تربیتی و هماهنگی والدین نیز از دیگر راهکارهای موثر در این زمینه است.
نظر شما