به گزارش خبرنگار ایمنا، با پایان بازی تیم ملی کشورمان در مقابل پرتغال و حماسهسازی فوتبالیستهای ایرانی در مقابل قهرمان اروپا موجی از شور و شعف فضای جامعه را تحت تاثیر قرار داده است. همه ایرانیها به واسطه نمایش بسیار امیدوارانه تیم ملی کشورمان در جام جهانی و زمینگیر کردن تیمهای بزرگی مثل اسپانیا و پرتغال به خودشان میبالند اما در این ساعاتی که از پایان بازی ایران و پرتغال گذشته یک حسرت بزرگ چهره فوتبال ملی ما را تحت تاثیر قرار داده است.
شاگردان کارلوس کیروش در شرایطی توانستند پرتغال و کریستیانو رونالدو را متوقف کنند که با توجه به نتایج قبلی، تیم ملی میتوانست با شکست پرتغال و گرفتن ۳ امتیاز به عنوان تیم صدرنشین راهی مرحله بعد شود و به نوعی یک معجزه فوتبالی را رقم بزند. شاید آن زمانی که کریستیانو رونالدو فوق ستاره فوتبال جهان پشت ضربه پنالتی قرار گرفت تا دروازه ایران را برای بار دوم باز کند خیلی از طرفداران فوتبال نگران این قضیه بودند که با دو برابر شدن برتری پرتغال بازیکنان ایران به مانند بازی ۴ سال قبل در مقابل بوسنی، دست به انجام یک بازی احساسی بزنند و تعداد گلهای خورده ما زیاد شود. اما مهار ضربه پنالتی رونالدو توسط بیرانوند و در ادامه پنالتی ایران که حاصل ویدئو چک بود یک فرصت تاریخی در اختیار فوتبال ما قرار داد تا بتوانیم به آروزی درو دراز خودمان دست پیدا کنیم.
موقعیت طارمی در حالی تبدیل به گل نشد که خیلی از علاقمندان به فوتبال در ایران سالهاست به خاطر ضربه دقیق خداد عزیزی در مقابل تیم ملی استرالیا در آذر سال ۷۶ نام این بازیکن برایشان تبدیل به یک ستاره بزرگ شده و در شرایطی که بسیاری از هم نسلان خداد عزیزی از یاد و خاطره مردم رفتهاند به طور معمول خداداد عزیزی همیشه نامش در فوتبال ما براقتر از بقیه بوده و خود این بازیکن هم قبول دارد که گلش به استرالیا چه خاطره تاریخی را برای فوتبال ایران آن هم در اوج ناامیدی به ثبت رساند.
۲۱ سال بعد مهدی طارمی در شبی که میتوانست نام خودش را در تاریخ فوتبال ملی ما به جاودانگی برساند به هنگام زدن ضربه نهایی دقت لازم را نداشت تا خداد دوم برای فوتبال ما متولد نشود. البته نمیتوان در این شرایط طارمی را مقصر صددرصد دانست چون چیدمان صحنه و شرایطی که طارمی در آن لحظه بود امکان گل شدن قطعی توپ را به دنبال نداشت. اما طارمی میتوانست با زدن یک ضربه بهتر ۸۰ میلیون ایرانی را به آسمان بفرستند و اشکهای او در پایان بازی نشان میدهد که طارمی چه توپی را از دست داده است. البته تلاشهای طارمی در این ۳ مسابقه به هیچ عنوان قابل چشم پوشی نیست و این بازیکن در پستی غیرتخصصی تلاش زیادی برای موفقیت فوتبال ما داشت اما ضربه بی دقتی که به توپ زد لگد به بخت خودش بود ودر شرایطی که میتوانست در تاریخ فوتبال ما به یادگار بماند باید از این بعد حسرت ضربهای را بخورد که برای نشستن به تور دروازه پرتغال یک وجب کج زده شد.
نظر شما