به گزارش ایمنا، متخصصان علوم ورزش با در نظر گرفتن محدودیت های فرد و با هدف درمان تمریناتی را تجویز و یا در برخی شرایط نیز به دلیل بیماری، انجام برخی از تمرینات را برای یک فرد ممنوع می کنند ولی با در نظر گرفتن تمام محدودیت ها باز هم می توان تمرینی را طراحی کرد که برای فرد مفید بوده و موجب ارتقای آمادگی جسمانی او شود.
سوالی که هم اکنون وجود دارد این است که آیا ورزش کردن در ایام روزه‌داری که با روزهای بلند و گرم نیز مصادف شده است مفید خواهد بود؟
به نظر برخی افراد، ورزش کردنِ فرد روزه داری که حدود ۱۵ ساعت از خوردن مایعات و مواد غذایی خودداری می کند مفید نیست، ولی در واقع اینگونه نیست و بر اساس نتایج مطالعات انجام شده با در نظر گرفتن شرایط خاصی که فرد روزه دار تحمل می کند، می توان فعالیت بدنی متناسب با شرایط او را تجویز کرد.
بر اساس نتایج مطالعات علمی، در صورتی که هدف فرد از ورزش کاهش وزن و تناسب اندام باشد به دلیل پایین بودن سطح انسولین که ناشی از پایین بودن قند خون بر اثر روزه داری است، منابع چربی بیشتری مورد استفاده قرار می گیرد و کاهش چربی راحت تر اتفاق می افتد لیکن باید زمانی از روز را برای انجام تمرین و فعالیت بدنی انتخاب کرد که گرمی هوا موجب تعریق بیش از حد فرد در زمان روزه داری او نشود.
همچنین نتایج این مطالعات نشان می دهد انجام تمرینات ورزشی سنگین (ورزشکاران حرفه ای) در فاصله زمانی سحر تا افطار ممکن است موجب ایجاد خستگی زود رس برای ورزشکار شود و ورزشکار نتواند ریکاوری مناسبی را برای جلسه بعدی تمرین خود انجام داده و در نتیجه با کاهش عملکرد ورزشی مواجه شود.
بنابراین فعالیت های ورزشی هوازی که با هدف تناسب اندام، حفظ وزن و کاهش وزن انجام می شود (مانند پیاده روی) به دلیل اینکه نیازی به بازسازی ذخایر گلیکوژن نداشته و محدودیت چندانی در زمان روزه داری ندارند، تنها با در نظر گرفتن زمان مناسب برای اجرای این فعالیت ها به لحاظ جلوگیری از تعریق بیش از حد قابل اجرا می باشد. لذا توصیه می شود افراد فعالیت های هوازی با شدت ۵۰ تا ۶۰ درصد ضربان قلب حداکثر را در ایام روزه داری در برنامه روزانه خود قرار داده و به دلیل روزه داری برای خود محدودیتی ایجاد نکنند.
انجام تمرینات ورزشکاران حرفه ای در فاصله زمانی سحر تا افطار در حالت روزه داری ممکن است باعث کاهش عملکرد ورزشی آنها شود. به همین دلیل توصیه می شود ورزشکاران حرفه ای زمان تمرینات و مسابقات خود را به بعد از افطار موکول کنند تا حین انجام فعالیت و پس از اتمام آن بتوانند مایعات، املاح، کربوهیدرات و دیگر مواد از دست رفته بدن را بازسازی و از کاهش سطح عملکرد ورزشی جلوگیری کنند، ضمن این که ورزشکاران باید توجه داشته باشند که بهترین زمان برای انجام فعالیت ورزشی آنها ۲ تا ۳ ساعت بعد از افطار است.
یادداشت: فرزاد زیدی - کارشناس ارشد تربیت بدنی
نظر شما