به گزارش ایمنا، پاسدار شهید «علیرضا خدامی» در تاریخ ۱۰ تیر ۱۳۴۳ در تهران چشم به جهان گشود. وی در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۱۳۶۱ در منطقه ام‌الرصاص به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
«بسم الله الرحمن الرحیم
من علیرضا خدامی چند پیام به مادر پدر خواهر و برادرانم دارم.
اولین پیام، پدرم در راه خدا اسماعیل‌های خود را آماده کن مبادا اگر فرزندت در راه الله حرکت کرد و شهید شد غمی به چهره مردانه‌ات بنشیند. شادان باش. بدان که شهادت یکی از اعضای خانواده باعث سربلندی و عزت و شرف خانواده بلکه اسلام می‌گردد.
دومین پیام، مهربان مادرم وصیت من به تو این است که فرزندانت را آنچنان تربیت کنیم که فقط در راه الله بروند و بدان که اجر تو بیشتر خواهد بود. خداوند هر کس را دوست می‌دارد و می‌خواهد به او کرامت کند و او را ترفیع درجه‌ای بدهد او را با سختی‌ها از قبیل مال یا مریضی یا با گرفتن عزیزی او را می‌آزماید.
مادر امیدوارم من در این امتحان رو سفید شوم و تو هم نزد خدا سربلند باشی و در این گونه امتحان‌ها موفق باشی. مادر برای من گریه نکن و به یاد امام حسین باش که چگونه با لب تشنه شهید شد.
سومین پیام، برادرانم سعی کنید پوینده و کوشا باشید، پشیمان نشوید، اسلحه من و دیگر مجاهدین راه خدا که همراه شماست، مبادا بر زمین بماند. امیدوارم در هر سنگری که باشید به اسلام خدمت کنید.
چهارمین پیام، خواهرانم از تو می‌خواهم همچون زینب باشی و تحمل صبرش را در مصیبت به آن بزرگی که کربلا جلوی چشمش اتفاق افتاد سرمشق قرار دهید با حفظ حجاب و عفت خود او را خوشنود نمایید.
پنجمین پیام، یکی از پیام‌های من این است که در هر جا که هستید این منافقین را سرکوب کنید و نگذارید که نفس بکشند.
من ۱۵۰ تومان در بانک صادرات دارم، ۱۰۰ تومان آن را به (کیوان صابری) بدهید، ۵۰ تومان آن را به جنگ کمک کنید.
طلب‌کاری از هیچکس ندارم و اگر کسی هم خواست بدهد بگویید حلال کرده است و برای من و رزمندگان دعا کنید و حلالیت من را از دوستان و آشنایان بخواهید.
۱۳۶۱/۲/۹
علی رضا خدامی»
نظر شما