به گزارش ایمنا، بالاخره دیروز ۲۲ فروردین پرونده تعیین دستمزد سطوح مختلف کاری نیز بسته شد و میزان نهایی افزایش دستمزد۱۹.۵ درصد اعلام شد. در این صورت پایه حقوق بیش از ۹۲۹ هزار و ۹۳۱ در سال ۹۶، به صورت ترکیبی از «درصد» و «رقم ثابت ماهیانه» تعیین شد. به این ترتیب که به دستمزد پایه سال ۹۶ این گروه از کارگران، ۱۰.۴درصد، به اضافه روزانه ۲۸۰۲۰۸ ریال (۸۴ هزار و ۶۲۴ تومان رقم ثابت در ماه) اضافه خواهد شد.
پایه سنوات برای کارگران قرارداد دائم و موقت تحت پوشش قانون کار با بیش از یک سال سابقه کار، همچون سال گذشته روزانه ۱۷ هزار ریال تعیین شده است.
در سال ۹۷ حق مسکن کارگران ۴۰ هزار تومان، حق بن کارگری ۱۱۰ هزار تومان و حق اولاد به ازای هر فرزند زیر ۱۸ سال ۱۱۱ هزار و ۱۲۶ تومان خواهد بود که به دستمزد کارگران اضافه خواهد شد.
بخشنامه دستمزد سال جاری تا روز یکشنبه آینده از سوی وزیر کار برای اجرا ابلاغ خواهد شد.
به بهانه این خبر علی ربیعی وزیر کار در شبکه اجتماعی خود یادداشتی منتشر کرد که در ادامه آمده است:
نجواهای مهم گم شده اجتماعی در هیاهوی سیاست را بشنویم
شورای عالی کار برای من یکی از مهم ترین جلساتی است که در طول سال های وزارتم در آن شرکت می کنم. تصمیمات این شورا بر زندگی اکثر ایرانیان تاثیرات بسزایی دارد. علاوه بر کارگران بخش غیردولتی، بازنشستگان و خانواده مستمری بگیران نیز با آن مرتبط هستند. در کنار این اهمیت، تجارب شخصی خودم در جوانی به عنوان چانه زن و مذاکره کننده کارگری، همواره به من یادآور می شود که طبقه اجتماعی و خاستگاه خود را هیچ گاه فراموش نکنم.
بر اساس این تجارب، دنبال کردن سیاست "پیشی گرفتن مزد بر تورم"، یکی از اصلی ترین اهدافی است که در این سال ها دنبال کرده ام. در طول سال های گذشته کارگران و بازنشستگان به طور ملموسی قدرت خریدشان کاهش پیدا کرده است. امکان افزایش یکباره قدرت خرید و جبران کاستی ها در جریان اقتصاد کشور امکان پذیر نبود بر این مبنا سیاستی را در پیش گرفتیم که به صورت تدریجی، پایه های مناسبی برای قدرت خرید ایجاد کنیم. پایین بودن قدرت خرید کارگران از چند جنبه برای ما حائز اهمیت است.
از جنبه اقتصادی، اگر قدرت خرید کارگران افزایش پیدا کند، آنها به عنوان بزرگترین گروه اجتماعی، به سمت مصرف کالای ایرانی روی می آورند و در چرخهای طبیعی کارفرماها هم از این روند منتفع می شوند. بر اساس تجارب شخصیام، رضایت از کار، عامل بی بدیلی در افزایش بهره وری است. علاوه بر این، افزایش قدرت خرید یک تصمیم اخلاقی نیز هست. وقتی قدرت خرید پایین باشد خانواده ها با دشواری زندگی می کنند که منجر به مشکلات و مسائل خانوادگی می شود.
فارغ از جنبه های مزدی، مهمترین نکته تفاهم امروز را این نکته میدانم که افزایش حقوق ۱۳۸ درصدی محصول یک گفتگوی اجتماعی است. وقتی از موضوعی که بزرگترین تعارض منافع را تشکیل میدهد، با گفتگو و چانه زنی میشود فارغ از تامین منافع صددرصدی به نقطه مشترک رسید، من فکر می کنم با مداومت میتوان با گروهها و جناحها بر سر منافع مشترک مهم اجتماعی نیزبه تفاهم رسید.
من امروز بعد از این تصمیم فکر میکردم که چه قدر خوب است که ما در کشور بتوانیم "گفتگوی اجتماعی برای حل مسائل ایران امروز" را سامان بدهیم. در جلسات، حدود ۱۳۰ ساعت برای این گفتگوها اختصاص یافت و با اینکه کارگران و کارفرمایان هیچ کدام به مطلوب صددرصدی خود نرسیدند ولی امضایشان را پای این تفاهم نهادند.
ما باید الگوی گفتگوی جامعه کارگری و کارفرمایی را برای حل سایر معضلات و چالش ها در مسائل اجتماعی و سیاسی به کار بگیریم. من به این موضوع فکر میکنم که ما اگر گفتگوی بزرگ اجتماعی بر سر مسائل مهم اجتماعی نداشته باشیم سالهای سختی خواهیم داشت، ما باید نجواهای گم شده اجتماعی در صداهای مهیب سیاست را بشنویم و با هم، هم آوا شویم.
نظر شما