«گذشت سیاسی» از ویژگی های حکومت علی (ع) بود

حضرت علی(ع) به همان میزان که کرامت انسان را پاس می داشتند، برای قدرت ناشی از حکومت ارزشی قائل نبودند؛ بلکه خروجی حکومت و بهره وری آن در راستای رفع ستم، ایجاد عدالت و آزادی بشر را در اولویت حکومت داری خویش قرار دادند.

به گزارش خبرنگار ایمنا، حضرت علی (ع) خلافت را جز برای تحقق بخشیدن به عدالت، دادگری، بسط قسط و عدل، احقاق حقوق و اقامه حدود، حمایت از مظلومان و مستضعفان و مقابله با طغیان‌گران و زورگویان در جامعه نپذیرفت. آن حضرت در حکمت ۴۷۶ نهج البلاغه می فرمایند «عدالت را بگستران و از ستمکاری پرهیز کن که ستم، رعیت را به آوارگی کشاند و بیدادگری به مبارزه و شمشیر می انجامد». این امر واضح است که در قاموس سیاسی حضرت علی (ع) عدالت رکن اساسی بود چرا که ایشان راه کشورداری را جز با اجرای عدالت نمی دانست. برای بررسی دقیق تر ابعاد حکومت حضرت علی (ع) گفت و گویی با عباس نصر، روزنامه نگار و پژوهشگر تاریخ ترتیب دادیم  که در ادامه می خوانید.

عباس نصر با اشاره به ویژگی های حکومت حضرت علی(ع) گفت: این ویژگی ها زیاد است، اما برای نمونه می توان به چند ویژگی مهم حکومت امام علی (ع) از جمله به صفر رساندن فاصله حکومت با جامعه و برداشتن هر نوع تشریفات اشاره کرد. امام علی (ع) از جمع شدن مردم گرد ایشان برای تملق رنجیده می شدند، اما متاسفانه در کشور ما هنوز مردم در پی ماشین مسوولان می دوند.

وی با اشاره به خطبه ۳۴ نهج البلاغه افزود: امام علی (ع) نقد و یا نصیحت به پیشوا و زمامداران را طلب خودش از مردم می دانست.

این پژوهشگر تاریخ گفت: امام علی (ع) فقط به عمل خطا، آن هم در حد مسلحانه واکنش نشان می دادند و حتی از افرادی همچون طلحه و زبیر هم نیت خوانی نمی کرد؛ بلکه فقط عمل مسلحانه محکوم می شد. در حکومت امام علی (ع) زندانی سیاسی وجود نداشت، تنها زندانی سیاسی او ابن ملجم بود که وصف رفتار امام با او از جمله فرستادن غذا برایش و سفارش به زدن تنها یک ضربه به ابن ملجم همانند ضربه ای که او به امام زده بود، برای همگان روشن است.

وی ادامه داد: امام حتی عایشه و رهبران خوارج را بعد از شکست تعقیب هم نکرد و به آنها آزادی داد؛ «گذشت سیاسی» از ویژگی های حکومت علی (ع) بود. طبق نامه ۴۷ نهج البلاغه امام علی فقط نظامیان را مکلف به اطاعت از امر خود می دانست و دیگر افراد را در منطقه فراغ یعنی آزاد قرار می داد.

نصر تصریح کرد: امام علی(ع) بیش از آن که بر قدرت نظامی تاکید داشته باشد بر  چهارچوب عدالت تاکید داشت و به فرماندار خود می گفت با دیوار عدالت جامعه را حفظ کند، به عبارتی اگر عدالت نباشد قلعه نظامی هم نمی تواند جامعه را حفظ کند.

وی افزود: امام علی (ع) برای انسان ارزش قائل بودند به طوری که حتی اگر به زور خلخال از پای دختری یهودی در می آوردند، به شدت ناراحت می شدند و در مقابل برای حکومت هیچ اصالت و ارزشی قائل نبود؛ حتی به اندازه آب بینی بز. برای امام خروجی حکومت و بهره وری آن در راستای رفع ستم و ایجاد عدالت و آزادی بشر در اولویت قرار داشت.

این روزنامه نگار اظهار کرد: امام علی (ع) مسخره کردن خودش توسط فردی را به خدا و مقدسات سرایت نمی داد. به نظامیان هم اجازه برخورد با اینگونه افراد را نمی داد. اینها نمونه برخوردهای عرصه سیاسی حکومت امام علی (ع) است.

وی در پاسخ به اینکه امروز چه شاخص هایی از ارزش های علوی و نبوی را اجرایی کرده و کدام را نکرده ایم، گفت: مهم تر این است که آیا جایگاه شاخصه های حکومت اسلامی در اذهان رو به رشد است یا خیر؟ برای مثال اینکه مسوولان ما در مقطعی ساده زیست باشند و در مقطع دیگر تغییر کنند، بسیار ضربه زننده است، ابتدای انقلاب همه ارزشهای علوی و نبوی به عنوان پشتوانه زمامداران معرفی شد؛ ولی متاسفانه آنطور که باید به آنها عمل نکردیم.

نصر با بیان اینکه برای امام دو مقوله «آزادی و عدالت» در اولویت قرار داشت، گفت: امام علی (ع) نسبت به فهم زمانه مردم خودش برای هر دو مقوله راهبردهایی را داشت که میثاق با مالک اشتر مهمترین آنهاست.

کد خبر 340364

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.