به گزارش خبرنگار ایمنا، حضرت آیت الله خامنه‌ای مسئله اصلیِ امسال را نیز همچون سالهای قبل، مسئله اقتصاد و معیشت مردم خواندند و با تأکید بر «تولید ملی» به‌عنوان محور اساسی در حل مشکلات اقتصادی، افزودند: «اگر تولید ملی با همت و پیگیری همگانی شتاب بگیرد، بسیاری از مشکلات معیشتی مردم و مسائل اشتغال و سرمایه‌گذاری حل خواهد شد و آسیب‌های اجتماعی کاهش زیادی خواهد یافت، بر همین اساس، نام و شعار امسال را حمایت از کالای ایرانی قرار داده‌ام».
اهمیت این مسأله سبب شد تا خبرگزاری ایمنا گفت‌و گویی با امیر عباس اسماعیلی، دبیر کل اتاق بازرگانی استان اصفهان ترتیب داده و نظر وی را در رابطه با ابعاد مختلف این نام گذاری در حوزه داخلی و خارجی جویا شود.
از سال ۱۳۸۸ تاکنون به استثنای یکسال، بقیه سال ها از سوی مقام معظم رهبری با محوریت اقتصاد نام گذاری شده‌اند، لطفا بفرمایید از نظر شما دلیل این تاکید به چه عواملی باز می گردد؟
از نشست برتون وودز تا به الان، نزدیک به هفتاد سال سپری می شود. در آن زمان آمریکا به علاوه انگلستان، اقتصاد جهان را بعد از جنگ دوم بر مبنای سازمان هایی نظیر بانک جهانی و همینطور دلار به عنوان ارز واحد، بنا نهادند. در واقع شرایط اقتصادی که در حال حاضر ایران و بقیه جهان گرفتار آن هستند، به نحوی تنظیم شده که به سود کشورهای انگلیسی زبان دنیا و در راس آنها ایالات متحده باشد. بنابر این به اعتقاد من مهمترین عنصر اعمال هژمونی آمریکا و متحدین آن در دنیای کنونی ابزار اقتصادی است. مداقه مقام معظم رهبری بر امر اقتصاد نیز به ملاحظات ضد هژمونی ایران در عرصه بین‌المللی باز می گردد.
در واقع معتقد هستید اقتصاد به مثابه وسیله ای جهت پیشبرد سیاست خارجی غرب عمل می کند؟
بله و البته پیشبرد سیاست خارجی با اعمال فشار و استفاده از حربه‌هایی مثل تحریم و کارشکنی اقتصادی. در عصر جهانی شدن، اقتصاد دنیا به یک بنگاه اقتصادی بزرگ بدل شده که رییس هیات مدیره آن ایالات متحده آمریکا است. متاسفانه این امر باعث تحت فشار قرار گرفتن کشورهای مستقل جهان مثل ایران گردیده است.
آیا نام گذاری امسال تحت عنوان حمایت از کالای ایرانی هم در راستای همین حفظ استقلال اقتصادی طرح شده است؟
این نام گذاری ها دقیقا در راستای حفظ استقلال اقتصادی و نیز استقلال در عرصه سیاست خارجی و سیاست های امنیتی و دفاعی کشور مطرح می شود. همانطور که مطلع هستید، در ماههای اخیر زمزمه‌های محدود کردن برنامه های موشکی ایران هم به گوش می رسد. در شرایطی که عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی با حمایت نظامی آمریکا توازن قوا را در منطقه خلیج فارس به هم زده اند، عقب نشینی از برنامه موشکی در حکم بی دفاع گذاشتن کشور در این منطقه پر مخاطره خواهد بود.
بنابراین در حالی که حمله نظامی به ایران به خاطر تبعات غیر قابل پیش بینی استراتژیک آن برای آمریکا و متحدانش در غرب آسیا تقریبا منتفی است، آنها می کوشند از طریق حربه اقتصادی ایران را تسلیم کنند، نقشه ای که در صورت عدم توجه به اقتصاد متاسفانه امکان تحقق پیدا خواهد کرد.
آیا معتقدید که ایران باید به سمت خودبسندگی اقتصادی حرکت کند؟
اگر منظور شما از خودبسندگی «اوتارکی» یا امثال آن باشد، چنین امری امکان تحقق ندارد و تجربیات کشور هایی مثل آلبانی و میانمار در دوران معاصر هم به شکست انجامید. کما اینکه مقام معظم رهبری هم معتقد به چنین اقتصادی نیستند. حمایت از کالای ایرانی به باور من نوعی دیگر از اقتصاد مقاومتی است؛ یعنی خود کفایی در کالاهای استراتژیک که در زمان تحریم بی نیازی از واردات آنها کشور را از عقب نشینی در سیاست خارجی نجات می‌دهد. چنانچه در کشاورزی هم باید کشور از واردات اقلام اساسی بی نیاز باشد. در این رابطه، تجربه قطر به طور خاص اهمیت سیاسی و راهبردی خودکفایی نسبی در اقتصاد را عیان کرد؛ در عین حال اشتغال در گرو حفظ تولید ملی است.
با توجه به پیشینه ای که از برنامه ریزی اقتصادی آمریکا در جهان گفتید، تا چه حد رسیدن به این امر میسر است؟
سازمان تجارت جهانی، صندوق بین المللی پول و همچنین بانک جهانی و دلار که قبلا مورد اشاره قرار گرفت، همه ضد تولید ملی در کشورها هستند. آنها تحت عنوان «مزیت نسبی » و حمایت از مصرف کننده، به دنبال تک محصولی کردن کشور و تسهیل صادرات به آنها هستند. در چنین شرایطی نه تنها ایران بلکه همه دنیا کار سختی را در برابر قدرت هژمون در پیش دارند.
چنانچه دیدیم اعلام سیاست وضع تعرفه فولاد وارداتی از اروپا توسط ترامپ در روزهای اخیر، چه دردسر هایی برای اتحادیه اروپا بوجود آورد. با این حال به نظر من نقش رهبری در رابطه با این مقوله ها آگاهی بخشی و دعوت به اصلاح امور است. اینکه تا چه حد شعار امسال محقق گردد، به عزم ملی، حسن مدیریت مسوولان و هماهنگی، سخت کوشی و برنامه ریزی بستگی دارد.
نظر شما