به گزارش ایمنا به نقل از اتاق بازرگانی اصفهان، مدیرگروه پژوهشی آفریقا و خاورمیانه و عضو اتاق فکر دولت کره جنوبی در مطالعات تجاری و منطقه ای در نشست تجربیات کره جنوبی در مسیر توسعه اقتصادی، اظهار کرد: کره از سال ۱۹۶۰ برنامه توسعه اقتصادی را آغاز کرد و در دهه ۱۹۶۰ با صادرات محصولات سبک صنعتی و در دهه ۱۹۷۰ با صادرات محصولات سنگین صنعتی وارد بازارهای بین المللی شد.
هیونگ لی تاکید کرد: برنامه ریزی صادراتی و صنعتی سازی بخش های تولیدی مهمترین عامل توسعه اقتصادی کره جنوبی است که با همکاری دولت و بخش خصوصی امکان پذیر شد.
وی درآمد سرانه کره را در سال ۱۹۵۴ را برابر ۷۰ دلار و در سال ۲۰۱۶، ۱۰۴۷ دلار اعلام کرد و افزود: تولید ناخالص داخلی (G.D.P) کره در سال ۱۹۵۴، دو میلیارد دلار و در سال ۲۰۱۶ به ۱۴۰۰ میلیارد دلار رسید.
عضو اتاق فکر دولت کره جنوبی در مطالعات تجاری و منطقه ای، مهمترین عامل توسعه اقتصادی کره را توجه به صادرات محصولات کالا و خدمات برشمرد و گفت: رویکرد تولید در کره صادرات و فروش در بازارهای جهانی است و براین اساس تولیدکنندگان باید کالایی تولید کنند که بتوانند آ را صادر کنند.
وی برنامه ریزی راهبردی دولت برای افزایش صادرات را نخستین عامل موفقیت اقتصادی این کشور عنوان کرد و افزود: دولت کره مهمترین وظیفه خود را نظارت بر اجرای این برنامه تعریف کرد و بخش خصوصی به خوبی این برنامه را عملیاتی کرد.
هیونگ لی ارتباط دو طرفه دولت و بخش خصوصی را از دیگر عوامل موفقیت این کشور در عرصه اقتصادی برشمرد و گفت: برقراری مکانیسم پویا و فعال بین بخش دولتی و بخش خصوصی عامل موفقیت یک کشور است زیرا بخش دولتی زمینه توسعه بخش خصوصی را فراهم می کند.
وی تاکید کرد: دولت کره همواره مراقب بخش خصوصی بوده و بخش خصوصی همواره برای رسیدن به اهداف صادراتی مورد نظر دولت تلاش می کرده است.
عضو اتاق فکر دولت کره جنوبی در مطالعات تجاری و منطقه ای تاکید کرد: شرکت هایی که می توانستند به برنامه دولت در صادرات و تولید صنعتی عمل کنند از مالیات معاف می شوند و این بهترین مشوق برای شرکت های کره ای است.
وی همچنین به موضوع مهم و اثرگذار نوآوری سازمانی در شرکت های کره ای اشاره کرد و گفت: شرکت های کره ای در اندازه کوچک تا بزرگ به ایجاد واحد تحقق و توسعه اهتمام می ورزند.
هیونگ لی با تشریح مسیر رشد صنعت خودروسازی کره گفت: در دهه ۱۹۵۰ کره جنوبی با واردات خودرو، در دهه ۱۹۶۰ با مونتاژ خود را به شیوه S.K.D و C.K.D وارد مسیر خودروسازی شد.
وی خاطرنشان کرد: تولید خودرو به دو روش تولید قطعه و مونتاژ در کره آغاز شد و در قالب یک سیستم مدون از مونتاژکاری قطعات ژاپنی به تولید تمام قطعات رسیدیم.
مدیرگروه پژوهشی آفریقا و خاورمیانه افزود: دولت با برنامه ریزی مدون توانست تعداد خودروسازان کره ای را از ۱۰ شرکت به ۳ شرکت کاهش دهد و مقیاس تولید این شرکت ها را افزایش دهد.
هیونگ یادآور شد: برقراری ارتباط بین قطعه سازان و مونتاژکاران خودرو و افزایش کمی و کیفی قطعات و پلتفورم های جدید باعث موفقیت صنعت خودروسازی کره شد.
وی از سرمایه گذاری مشترک برخی از خودروسازان مطرح جهان مانند فولکس واگن، میتسوبشی، فورد و GM با خودروسازان کره ای طی یک دهه اخیر خبر داد و گفت: این سرمایه گذاری ها باعث انتقال تکنولوژی و حضور در بازارهای جدید شد.
عضو اتاق فکر دولت کره جنوبی در مطالعات تجاری و منطقه ای تصریح کرد: در سال ۲۰۰۳ بیش از ۱.۸ میلیون خودرو و در سال ۲۰۱۲، ۳ میلیون خودرو از کره جنوبی به بازارهای جهانی صادر شده است.
استفاده از امکانات رمز موفقیت کره جنوبی
نایب رییس اتاق بازرگانی اصفهان در ابتدای این نشست اظهار کرد: کره جنوبی راه صنعتی شدن را با ایران در دهه ۱۹۶۰ آغاز کرد و نخستین کارخانه خودروسازی در ایران با عنوان ایران ناسیونال سال ۱۹۵۸ و در کره جنوبی سال ۱۹۶۱ فعالیتش را شروع کرد.
مصطفی رناسی تاکید کرد: صنعت خودروسازی کره یکی از صنایع پیشرو این کشور شناخته می شود که توانسته در مدت ۵۰ سال به عنوان یکی از برندهای معتبر در این عرصه شناخته شود.
وی رمز موفقیت کره جنوبی در مسیر توسعه را استفاده از امکانات موجود دانست و گفت:این کشور در دهه ۱۹۶۰ با اتکا بر توانایی های موجود توانست ظرفیت صادراتش را در بخش های مختلف افزایش دهد.
رییس کمیسیون سیاست گذاری و پایش اتاق بازرگانی اصفهان افزود:استفاده از تجربیات کره جنوبی در توسعه اقتصادی می تواند به ایران در رسیدن به اهداف اقتصادی خود کمک کند.
وی دولتی بودن اقتصاد ایران را یکی از چالش های مهم این بخش برشمرد و تاکید کرد: کره جنوبی بر پایه شرکت های بخش خصوصی توانست مسیر توسعه اقتصادی را سریع تر از سایر کشورها طی کند.
نظر شما