به گزارش خبرنگار ایمنا، روز از بازی سپاهان در مقابل فولاد و شکست خانگی زردها در مقابل نماینده فوتبال خوزستان گذشته و البته با پایان یافتن مباحث فنی این مسابقه سپاهانی‌ها منتظرند تا منصور ابراهیم‌زاده به ایران برسد و کار خودش را به صورت رسمی به عنوان سرمربی سپاهان آغاز کند.
در این میان، مهم‌ترین نکته‌ای که در مورد بازی روز جمعه دو تیم مغفول ماند و آنچنان مورد بررسی قرار نگرفت، مربوط به اتفاقاتی بود که بر روی سکوهای ورزشگاه نقش‌جهان شکل گرفت و یک روز تلخ فرهنگی را برای ورزش ایران رقم زد. قصد مدیحه‌سرایی و تبرئه فرهنگی جو استادیوم‌های ورزشی را نداریم، چون می‌دانیم که فضای موجود در تمامی استادیوم‌های ورزشی تقریباً شبیه به یکدیگر است و برای عده‌ای از تماشاگران هم که تعدادشان آنچنان کم نیست فحاشی امری کاملاً عادی و طبیعی است که هیچ قبحی هم ندارد و ترکش‌های آن، دامن فوتبال لیگ برتر را گرفته است.
الفاظ مثبت ۱۸ در فرهنگ هواداری فوتبال ایران شکل گرفته و معمولاً هم نصیب داور مسابقه و بازیکنانی از تیم حریف می‌شود که بر روی اعصاب هواداران راه بروند، ولی در روز جمعه در اقدامی تاریخی و تاکنون دیده نشده جمع زیادی از هواداران سپاهان در ۱۰ دقیقه پایانی بازی تیمشان انگشت اتهام را به سمت بازیکنان حاضر در زمین گرفتند و به صورت یکجا همه بازیکنان سپاهان را مورد لطف خودشان قرار دادند. به هر حال تماشاگر سپاهان به واسطه کسب نتایج ضعیف در طول فصل که با اعتبار نام سپاهان بازی کرده بسیار ناراحتند و هرچقدر هم که در این ۲۱ هفته صبر کردند، نه تنها مشکلی از مشکلات سپاهان حل نشد بلکه هر روز داستانی دیگر به مجموعه ضعف‌های قبلی اضافه شد تا در نهایت سکوهای استادیوم نقش‌جهان به هنگام برگزاری بازی‌های سپاهان تبدیل به یک بمب ساعتی و یک دیگ جوشان آماده انفجار شود که همه حاضران در ورزشگاه نقش‌جهان این واکنش تلخ را هم به چشم دیدند و هم به گوش شنیدند.
همین درگیری سکوها و بازیکنان درون زمین در پایان مسابقه باعث شد تا هیچکدام از بازیکنان دو تیم حاضر به مصاحبه نشوند و حتی چند نفر از افراد کارشناس در حوزه فوتبال هم بر روی این موضوع تاکید داشتند که بازیکنان فولاد به خاطر اینکه فحاشی علیه بازیکنان سپاهان شدت بیشتری به خودش نگیرد، در ۱۰ دقیقه پایانی موقعیت‌های خودشان بر روی ضد حملات را عمداً به هدر دادند تا فضای استادیوم بیشتر از این متشنج نشود که البته این فقط یک فرضیه اثبات نشده است.
تماشاگری که در سرما و گرما برای حمایت از تیمش به استادیوم می‌آید و پول از جیب خرج می‌کند، صاحب واقعی این تیم است و حق دارد که به عملکرد بازیکنان معترض باشد، اما شیوه اعتراض آن چیزی نبود که در استادیوم نقش‌جهان و در بازی روز جمعه اتفاق افتاد و حتی دامنه شعارها گریبان سرپرست تیم فوتبال سپاهان را هم گرفت که حداقل تقصیری در این زمینه ندارد.
خیلی دوست داریم نظر مدیریت حقوقدان کانون هواداران سپاهان را هم بدانیم که در این مدت بیشتر به فکر بیانیه نویسی و جوابیه برای منتقدانش بوده و به نظر می‌رسد که کمتر برای کنترل سکوهای ورزشگاه برنامه‌ریزی کرده است و دلمان می‌خواهد از محمد جازان بپرسیم چند درصد از اتفاقاتی که روز جمعه بر روی سکوهای استادیوم نقش‌جهان افتاد قابل کنترل و در اختیار تیم اجرایی کانون هواداران سپاهان بود و چند درصد آن به صورت خودجوش انجام شد که اتفاقی تقریباً بی‌سابقه را در تاریخ فوتبال ایران رقم زد. آیا در این بین کانون هواداران به عنوان یک بازوی قوی در کنار مجموعه باشگاه چگونه توانسته در شرایط بحرانی به سپاهان کمک کند و اصلاً این کانون در این ۲۱ هفته گذشته میانگین نمره چند را در کارنامه خودش به ثبت رسانده است؟ کانون هواداران یک باشگاه اگر در روزهای بحرانی نتواند به تیمش کمک کند، همان بهتر که تعطیل باشد وگرنه در روزهای موفقیت و پیروزی که از خرد تا کلان خودشان را صاحب جام و قهرمانی می‌دانند.
نظر شما