به گزارش خبرنگار ایمنا، سرمربی ذوبآهن برخلاف همتای خود در سپاهان پیش از آغاز برنامه ریکاوری تیم ملی، اعتراض آشکاری به چگونگی اجرای این طرح نکرد. سکوت قلعهنویی اما به آن معنا نبود که نفر نخست نیمکت ذوبآهن انتقادی به طرح پیشنهادی سرمربی تیم ملی ندارد.
امیر قلعهنویی که هفته پیش به مانند زلاتکو کرانچار ملیپوشانش را برای انجام ریکاوری به PEC فرستاد در گفتوگویی رادیویی به برخی اشکالات این طرح اشاره کرده است. ایرادات مطرحشده از سوی قلعهنویی تقریباً همانی است که ماه گذشته در خبرگزاری ایمنا به آن اشاره شد و آن اینکه تکلیف خستگی مضاعفی که در راه اجرای این طرح به ملیپوشان شاغل در تیمهای غیرتهرانی تحمیل میشود چیست و این موضوع مهم و به راستی اغماضناپذیر در کجای طرح پیشنهادی کارلوس کیروش لحاظ شده است؟
طبیعی است سرمربی تیم ملی که با هزار زحمت ساختمان PEC را برای چنین روزهایی آماده کرده است اکنون اصرار داشته باشد که ملیپوشان در فصل منتهی به جام جهانی از امکانات خوب این مرکز استفاده کنند. تأکید مرد پرتغالی درباره اینکه بازیکنان لیگ برتر با سطح کیفی موردنیاز برای شرکت در آوردگاه دشوار جام جهانی فاصله دارند هم واقعیتی انکارناپذیر است. در این هم حرفی نیست که مرد پرتغالی چه از همکارانش در تیمهای لیگ برتری و چه از منتقدان رسانهای خود دانش فوتبالی بیشتری دارد، اما کسی هم درک نمیکند که چرا کیروش خستگی ناشی از تحمیل پروازهای اضافی رفت و برگشت به برخی ملیپوشان را نادیده میگیرد؟
شرکت در این طرح برای بازیکنان شاغل در باشگاههای تهرانی که اتفاقاً سهم بسیار بزرگی از ملیپوشان داخلی را تشکیل میدهند چالش خاصی ایجاد نمیکند، به خصوص که نخستین جلسه تمرینی پس از هر مسابقه نه به کار تاکتیکی که به ریکاوری اختصاص دارد و برای ملیپوشان مقیم پایتخت تفاوت زیادی نخواهد داشت که کار بازیابی ذهنی و بدنی را در کدام نقطه از تهران انجام دهند. اما داستان برای ملیپوشان ساکن سایر شهرها و از جمله پنج ملیپوش فوتبال اصفهان به کلی متفاوت است.
سه شاگرد قلعهنویی شامل رشید مظاهری، مرتضی تبریزی و اکبر ایمانی باید جمعه آینده برای دومین هفته متوالی بلافاصله پس از پایان دیدار لیگ برتری خود در ورزشگاه نقشجهان آماده سفر به پایتخت شوند تا یک روز پس از بازی در اصفهان در تهران ریکاوری کنند.
این رویه که قرار است در تمامی هفتههای پیش رو تکرار شود قلعهنویی را هم مثل کرانچار نگران کرده است. دغدغهای که احتمالاً فکر سرمربیان تیمهایی مثل فولاد و پدیده را نیز با شدت و ضعف به خود مشغول کرده است، زیرا سیروس پورموسوی و رضا مهاجری هم نماینده یا نمایندگانی در تیم ملی دارند که باید هر هفته به تهران رفت و آمد کنند.
در این بین، عجیب نیست اگر قلعهنویی کمی نگرانتر از بقیه همکارانش باشد زیرا ذوبآهن در قیاس با سایر باشگاههای غیرتهرانی بیشترین نماینده را در تیم ملی دارد. جدای از آن، تیم تحت هدایت قلعهنویی خود را برای حضور در لیگ قهرمانان آماده میکند و این یعنی که تیم او برخلاف سه سرمربی دیگر باید علاوه بر لیگ برتر، در جبههای دیگر هم حاضر باشد. مشغله آسیایی به موازات درگیری در لیگ داخلی یعنی اضافه شدن پروازهای بیشتر به برنامه کاری بازیکنان ذوبآهن و از جمله ملیپوشان این تیم که این در بلندمدت به فرسایش بیشتر و تدریجی آنها میانجامد.
باز هم جای شکرش باقی است که ذوبآهن در دوره پیش روی لیگ قهرمانان با تیمهای عربستانی همگروه نشده است و در صورت عبور موفقیتآمیز از مرحله پلیآف هر سه دیدار خانگی خود در دور گروهی را واقعاً در خانه برگزار میکند!
نظر شما