عاشق عابدزاده بودم/ می‌خواهم حالا حالاها بازی کنم/ فالکائو گریه می‌کرد که به سمتش رفتیم

دروازه‌بان اصفهانی تیم ملی فوتسال ایران که در جام جهانی شاهد خداحافظی کاپیتان بااخلاق تیم ملی بود، می‌گوید قصد دارد حالا حالاها بازی کند و به دستکش طلای جام جهانی برسد.

به گزارش ایمنا، جام جهانی فوتسال ۲۰۱۶ کلمبیا در حالی با کسب مقام سوم برای تیم ملی فوتسال کشورمان به پایان رسید که تا پیش از پیروزی مقابل برزیل کمتر کسی از تیم ملی انتظار کسب چنین نتایجی را داشت. حضور تک نماینده اصفهان یعنی سپهر محمدی در این مسابقات و درخشش که او در مهار پنالتی‌های بازیکنان پرتغال در دیدار رده‌بندی داشت، اولین مدال تاریخ ورزش‌های گروهی ایران در جام‌های جهانی را برای کشورمان به ارمغان آورد تا نام اصفهان هم در این افتخارآفرینی جاودانه شود.
پس از این مسابقات، فرصتی دست داد تا در طرح "نیمکت" خبرگزاری ایمنا میزبان سپهر محمدی دروازه‌بان اصفهانی تیم ملی فوتسال و بازیکن گیتی‌پسند باشیم. گفتگوی ما با او را در ادامه می‌خوانید:

حالا که پشت نیمکت ایمنا قرار گرفته‌اید از خاطرات دوران تحصیل خود بگویید، سپهر محمدی کجا بوده و کجا درس خوانده؟ آیا در روزهای اولی که پشت نیمکت مدرسه قرار گرفتید فکر می‌کردید در بزرگسالی چه کاره شوید؟
همه ما پشت این نیمکت‌ها بوده‌ایم و این دوران را گذرانده‌ایم و من هم خاطرات زیادی از آن دوران دارم. من از همان دوران دبستان عاشق فوتبال و دروازه‌بانی و عاشق احمدرضا عابدزاده بودم و این شد که به سمت فوتبال کشیده شدم. یکی از چیزهایی که خیلی به من کمک کرد این بود که پدر و مادرم هم با من در این راه همراه بودند و در اوج دوران تحصیل به من کمک می‌کردند در حالی که شاید خیلی از والدین بچه‌ها را فقط به درس خواندن تشویق کنند.
البته درس خیلی مهم است ولی من فکر می‌کنم ورزش حرفه‌ای کمی با درس جور درنمی‌آید. با اینکه درس می‌خواندم ولی ورزش و فوتبال اولویت اول من بود و خدا را شکر می‌کنم که به هدفی که می‌خواستم رسیدم. در مدرسه همیشه یک توپ در کیفم بود و در زنگ تفریح و زنگ ورزش دنبال توپ می‌دویدم و حتی در کلاس هم زمانی که معلممان دیر می‌آمد در همان کلاس بازی می‌کردیم.


حالا چطور شد که فوتسالیست شدید؟
من ابتدا فوتبالیست بودم ولی اتفاقاتی افتاد که به سمت فوتسال کشیده شدم. سال ۱۳۸۱ بود که به تیم بسیج فولاد مبارکه سپاهان رفتم و از آنجا بود که فوتسال خیلی به دلم نشست و احساس کردم می‌توانم در فوتسال خیلی بیشتر پیشرفت کنم. البته در فوتبال هم دوران خوبی داشتم ولی به دلیل قد و قامتم و استیل بدنی فوتسال بیشتر با من جور بود. چون برای دروازه‌بانی قد فرد باید بین یک متر و ۹۰ سانتی‌متر تا ۲ متر باشد ولی قد من به دروازه‌بانی فوتسال می‌خورد.
چهار سالی در تیم بسیج فولاد سپاهان بودم تا اینکه در سال ۸۵ به لیگ برتر و تیم فولاد ماهان رفتم که اولین سال حضور خود در این مسابقات را تجربه می‌کرد. تنها ۱۷ سالم بود و خیلی جوان بودم. چند سالی دروازه‌بان سوم و ذخیره بودم ولی هیچ وقت دست از تلاش برنداشتم چون هدف بزرگی داشتم. در سال ۸۷ با مصدومیت بدی مواجه شدم و رباط صلیبی، رباط جانبی و مینیسک داخلی‌ام پاره شد و حدود ۹ ماه دستم بند بود و یک سالی از فوتسال دور بودم اما وقتی برگشتم پیشرفتم چند برابر شد. یک سال دیگر فولاد ماهان بودم و بعد به فیروز صفه رفتم و دوباره به فولاد ماهان برگشتم یعنی همیشه در اصفهان بودم. الان هم پنج سالی است که در خدمت گیتی‌پسند هستم و افتخاراتی مثل قهرمانی و نایب‌قهرمانی ایران، قهرمانی و نایب‌قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا را در کارنامه دارم و از سال ۲۰۱۱ هم عضو تیم ملی بزرگسالان هستم و قهرمانی و نایب‌قهرمانی آسیا و حضور در ۲ دوره جام جهانی و ۲ دوره جام جهانی کوچک و قهرمانی المپیک آسیایی را با تیم ملی دارم و افتخار می‌کنم که به عنوان یک اصفهانی در تیم ملی فوتسال ایران حضور دارم.
 
در آخرین گفتگویی که با هم در ایمنا داشتیم گفته بودید که آرزوی ورزشی‌تان در سال ۹۵ رسیدن به فینال جام جهانی همراه با تیم ملی است. با وجود عملکرد فوق‌العاده تیم ملی در کلمیبا، چه شد که این آرزو تحقق نشد؟
بازی در فینال جام جهانی یکی از بزرگترین آرزوهای هر فوتسالیست و فوتبالیستی است. خوشبختانه ما تقریباً به هدفی که ترسیم کرده بودیم نزدیک شدیم و از این بابت خیلی خوشحالم. بعد از قهرمانی در آسیا همه فکر و ذکر بازیکنان، جام جهانی شده بود و می‌دانستیم پتانسیل این را داریم که در فینال جام جهانی بازی کنیم. ولی به خاطر برخی اتفاقات این موضوع محقق نشد و فکر می‌کنم سومی جام جهانی هم نتیجه خوبی برای فوتسال ایران بود و اگر برنامه‌ریزی خوبی داشته باشیم و مسئولان به این تیم رسیدگی کنند و برای کار بزرگی که بچه‌ها کردند ارزش قائل شوند، می‌توانیم در جام جهانی بعدی فینالیست شویم.
 
در بیشتر بازی‌ها علیرضا صمیمی درون دروازه تیم ملی ایستاد و شما فقط در بازی با آذربایجان و در ضربات پنالتی بازی رده‌بندی مقابل پرتغال سنگربان تیم ملی بودید. نظرتان در مورد عملکرد صمیمی چیست؟
صمیمی عملکرد خیلی خوبی داشت. من و او ۵، ۶ سالی هست که در تیم ملی با هم هستیم و برخی اوقات من در دروازه بوده‌ام و او روی نیمکت و بعضی وقت‌ها هم برعکس و فکر می‌کنم هر دو هم در این سال‌ها عملکرد خوبی داشتیم. در جام ملت‌های آسیا من سنگربان اول تیم ملی بودم و قهرمان شدیم ولی به هر حال نظر سرمربی تیم ملی این بود که در جام جهانی بیشتر صمیمی درون دروازه باشد که من هم مشکلی با این موضوع نداشتم. خدا را شکر می‌کنم که در بازی آخر مقابل پرتغال توانستم کمک کوچکی که از دستم برمی‌آمد را برای تیم ملی انجام دهم.
 
در مورد پنالتی‌های بازی رده‌بندی صحبت کنید. برایمان جالب است بدانیم یک دروازه‌بان قبل از نواخته شدن ضربه پنالتی به چه چیزی فکر می‌کند؟ کار خاصی انجام می‌دهد یا عادت خاصی دارد؟
وقتی بازی با پرتغال به پنالتی کشیده شد به من گفتند آماده باش چون من در لیگ هم خیلی پنالتی مهار کرده‌ بودم. در آن لحظه و در آن استرس بالا و حساسیت بازی رده‌بندی جام جهانی به هیچ چیز فکر نمی‌کردم به جز اینکه بتوانم پنالتی‌ها را بگیرم. وقتی داشتم به درون دروازه می‌رفتم توکلم فقط به خدا بود و داشتم می‌رفتم که پنالتی‌ها را مهار کنم که خوشبختانه لطف خدا شامل حال من شد و توانستم ۲ پنالتی حساس را بگیرم و تیم ملی بتواند روی سکوی سوم دنیا قرار بگیرد.

 
در طول برگزاری جام جهانی حتماً رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی را رصد می‌کردید. بازخورد نتایج تیم ملی از داخل ایران چطور بود؟
تا قبل از بازی با برزیل مردم زیاد راضی نبودند، البته طبیعی بود چون ما در مرحله گروهی نتایج چندان خوبی نگرفتیم. آن هم به خاطر این بود که بازی تدارکاتی کمی داشتیم در حالی که وقتی قرار است در مسابقات بزرگی مثل جام جهانی شرکت کنیم باید با تیم‌های بزرگ دنیا بازی کنیم. ولی بعد از آن بازیکنان واقعاً یکدل شدند که فقط و فقط به خاطر مردم و خانواده‌هایشان بود. به هر حال بردن برزیل که پنج دوره قهرمان جهان شده، کار کوچکی نیست و بعد هم که کلمبیا را بردیم.
بعد از بازی با برزیل وقتی به هتل برگشتیم تلفن همراه من هنگ کرده بود از بس که برایم پیام آمده بود. به هر حال این بازی خیلی برای مردم مهم بود و بعد هم شنیدیم که انعکاس پیروزی ما چقدر زیاد بوده است و برای بازی رده‌بندی هم پیر و جوان و زن و مرد بیدار ماندند و بازی را تماشا کردند. در مدتی هم که به ایران برگشته‌ایم مردم مثل همیشه به ما لطف داشتند و ما را شرمنده کردند و هیچ چیز بالاتر از این نیست که بتوانیم مردم کشورمان را خوشحال کنیم.
 
در جام جهانی کلمبیا شاهد خداحافظی دو بازیکن بزرگ فوتسال جهان بودیم. یکی محمد کشاورز کاپیتان تیم ملی کشورمان و دیگری هم فالکائو کاپیتان تیم ملی برزیل. تا به حال شده روز خداحافظی‌تان را تجسم کنید؟ به نظرتان آن روز چطور خواهد بود؟
من که فعلاً چنین فکری اصلاً به ذهنم نمی‌آید چون می‌خواهم حالا حالاها بازی کنم. محمد کشاورز بازیکنی است که در چهار دوره جام جهانی حضور داشته که کم نیست. او افتخارات زیادی برای کشورمان کسب کرده و بهترین بازیکن آسیا و جزء کاندیداهای ۱۰ بازیکن برتر دنیا بوده است. برای بازیکنی که در این سطح بوده خیلی سخت است که یک روزی از فوتسال خداحافظی کند. بعد از آن مصدومیتی که برای محمد در مقابل روسیه به وجود آمد ما هم درک می‌کردیم که چه شرایط سختی دارد. پرچم محمد کشاورز همیشه بالا بوده و چه در رده ملی و چه در رده باشگاهی بازیکن پرافتخاری است و هر بازیکنی آرزو دارد جای او باشد. امیدوارم که در ادامه راهش هم موفق باشد.
 
زمانی که فهمیدید کشاورز قرار است خداحافظی کند واکنش‌تان چه بود؟
این موضوع را محمد طاهری به من گفت. او بغض کرده بود و این موضوع را با من در میان گذاشت. همه ما واقعاً ناراحت شدیم چون محمد کشاورز جدای از بحث فنی، واقعاً یک بازیکن با اخلاق است و همه بازیکنان و مردم دوستش دارند.
 
اگر بخواهید یک جمله در مورد او بگویید چه می‌گویید؟
محمد کشاورز یکی از اسطوره‌های فوتسال ایران و جهان است که هیچ وقت فراموش نمی‌شود.
 
دوست دارید تا قبل از خداحافظی از فوتسال به چه افتخاراتی رسیده باشید؟
یکی رسیدن به فینال جام جهانی که واقعاً دور از دسترس نیست و دیگری کسب دستکش طلای جام جهانی است که تمام تلاش خود را برای رسیدن به آن انجام می‌دهم؛ اگر به آن رسیدم که خدا را شکر و اگر نرسیدم هم، باز هم خدا را شکر.
 
در مورد کاپیتانی محمد طاهری صحبت کنید؟ چطور شد که او کاپیتان شد؟
طاهری از بازیکنان قدیمی تیم ملی است و بعد از محمد کشاورز کاپیتان دوم تیم ملی بود.
 
عجیب نبود که طاهری به عنوان کاپیتان دوم تیم ملی در جام جهانی نسبت به سایر بازیکنان کمتر به میدان رفت؟
به هر حال این نظر سرمربی بود ولی محمد طاهری آنقدر روی نیمکت به بازیکنان روحیه می‌داد که واقعاً باری را از روی دوش بچه‌ها برمی‌داشت.
 
تیم ملی در کلمبیا با سختی‌هایی هم مواجه بود و حتی تصاویری از دوخت و دوز لباس‌های بازیکنان در طول جام جهانی، سوژه شبکه‌های اجتماعی شده بود. در مورد این مشکلات صحبت کنید.
تیم ملی ایران آخرین تیمی بود که به کلمبیا رسید؛ درست سه روز مانده به اولین بازی! به دلیل اختلاف ساعت دچار مشکل شده بودیم چون تا بدن بازیکنان به شرایط جدید عادت کند حداقل پنج روز زمان می‌برد.
 
فدراسیون نمی‌توانست تیم را زودتر اعزام کند؟
حتماً می‌شده چون سایر تیم‌ها زودتر آمده بودند ولی اینکه چه شرایطی وجود داشته را نمی‌دانم. در مورد لباس‌ها هم، همه این موضوع را فهمیدند و خیلی زشت شد. به هر حال ما در جام جهانی نماینده، پرچمدار و سفیر ایران بودیم و باید با لباس و تدارکات خوب وارد کشورهای خارجی شویم. وقتی ما در کنار تیم‌هایی مانند برزیل، اسپانیا و روسیه قرار می‌گیریم، نظر شخصی من این است که شأن و شخصیت تیم ملی فوتسال ایران خیلی بالاتر از این‌هاست.
 
اینطور به نظر می‌رسد که مسئولان فدراسیون گمان می‌کردند که تیم ملی نهایتاً به جمع ۱۶ تیم جام جهانی صعود می‌کند و همین چند دست لباس یا ۲ بازی‌ تدارکاتی با ازبکستان در مشهد و ۳ بازی در تورنمنت تایلند کافی است.
این مسائل مربوط به گذشته است و فکر می‌کنم لازم نیست در مورد آنها صحبت کنیم. تیم ملی با تعصبی که همه بازیکنان به کشور داشتند توانست برای اولین بار یک ورزش گروهی ایران را به مدال جهانی رساندند. گذشته‌ها گذشته و باید فکر کنیم که از این به بعد می‌خواهیم چکار کنیم.
 
با این تدارکات شما به مقام سوم رسیدید و حتماً غیرت بازیکنان و کادر فنی بوده که این نتیجه به دست آمده است. فکر نمی‌کنید مسئولان بد عادت می‌شوند و می‌گویند تیم با این تدارکات سوم دنیا شد و در جام جهانی بعدی هم قهرمان می‌شود؟ اگر این موضوع به نوعی بدعت تبدیل شود بد نیست؟
من فکر می‌کنم که از اینجا به بعد تغییر و تحولات زیادی در تیم ملی ایجاد می‌شود. از اینجا به بعد توجه مسئولان به فوتسال بیشتر خواهد شد؛ ورزشی که می‌تواند مدال جهانی به دست بیاورد. از همه مهم‌تر اینکه می‌تواند مردم را پای تلویزیون بنشاند، نصف شب همه مردم بیدار شوند و بازی تیم ملی را ببینند و فوتسال مردم را خوشحال کند.
 
پاداش‌هایی که قولش را داده بودند به دستتان رسید؟
فکر نمی‌کنم مشکلی در این مورد باشد و قرار است جلسه‌ای برگزار و پاداش‌ها به بازیکنان پرداخت شود.
 
گفتید یکی از آرزوهایتان رسیدن به دستکش طلای جهان است. فکر می‌کنید سپهر محمدی در جام جهانی بعدی حضور داشته باشد؟ فکر می‌کنید به آرزویت برسی؟
من همه تلاشم را برای این آرزو می‌کنم، همینطور که این چند سال تلاش کردم و اعتقاد خودم این است که این چند سال پله پله بالا آمدم.  یعنی اینطور نبود که ناگهان بالا یا پایین بروم. فکر می‌کنم پیشرفتم خوب بوده است و از حالا هم چهار سال تا جام جهانی بعدی زمان داریم. همه تلاشم را می‌کنم و توکلم به خداست. واقعاً هیچ وقت نشده برای ورزشمان کم بگذارم ولی شده از خانواده، دوست و رفیق، مهمانی و مسافرت با خانواده بگذرم. فکر کنم از سال ۸۶ با خانواده مسافرت نرفته‌ام و همه اینها را به جان و دل خریدم و الان هم راضی هستم و مطمئناً در این چهار سال هم این کار را ادامه می‌دهم و امیدوارم لطف خدا که همیشه شامل حالم شده باز هم بشود و ان‌شاالله به آرزویم برسم.
 
وقتی به فرودگاه اصفهان رسیدید و کسی از مسئولان به استقبالتان نیامد چه حسی داشتید؟ البته رییس هیئت فوتبال استان به فرودگاه امام خمینی تهران آمد ولی در اصفهان دبیر یا نایب رییس هیئت فوتبال استان نبودند که برای استقبال به فرودگاه بیایند؟
من اول از آقایان جنتی و عراقی‌زاده مدیران باشگاه گیتی‌پسند و آقای هراتیان که به فرودگاه امام خمینی (ره) آمدند تشکر می‌کنم. من توقعی ندارم ولی فکر می‌کردم استقبال بهتر از اینها باشد. من اگر کاری کردم برای دل خودم و خانواده‌ام بوده و توقعی از هیچ کس ندارم و هر کاری می‌کنم برای رضای خداست و این چیزها زیاد مهم نیست.
 
اینکه قرارداد سرمربی تیم ملی فقط ۱۲۰ میلیون تومان بوده درست است؟
در جریان این موضوع نیستم.
 
قالب تیم ملی را بازیکنان گیتی‌پسند تشکیل می‌دادند. به نظرتان امسال چه اتفاقی برای گیتی‌پسند رخ می‌دهد؟ شرایط برای قهرمانی در لیگ برتر چطور است؟
گیتی‌پسند در حال حاضر با قهرمانی و نایب قهرمانی در آسیا، پرافتخارترین تیم فوتسال ایران است. ما در این سه سال اخیر همیشه در کورس قهرمانی بودیم و شاید با یک امتیاز اختلاف نایب قهرمان می‌شدیم که برایمان خیلی سخت بود. امیدوارم امسال با درایتی که باشگاه به خرج داده و قدمی که جلو گذاشته و بازیکنان خوبی که داریم بتوانیم جام قهرمانی را به اصفهان بیاوریم که واقعاً مردم اصفهان لایق‌اش هستند.
 
در جام جهانی ۹۰ درصد گل‌های ایران را بازیکنان گیتی‌پسند زدند. نظرت در این مورد چیست؟
برای ما افتخاری بود. البته در تیم ملی فرقی ندارد چه کسی گل بزند، مهم نتیجه گرفتن تیم ملی است. زیاد مهم نیست بازیکن گیتی‌پسند باشد یا نباشد و مهم، نتیجه گرفتن تیم ملی کشورمان بود.
 
با تغییراتی که در مدیریت باشگاه گیتی‌پسند اتفاق افتاد، الان اوضاع را چطور می‌بینید؟
از صمیم قلب می‌گویم، شخص علی طاهری در این چند سال با عناوین و قهرمانی‌هایی که به دست آورد خیلی برای فوتسال اصفهان و کشور زحمت کشید و گردن من هم حق دارد. ولی این تغییرات تصمیم باشگاه بود و در حوزه کاری ما نیست که بخواهیم در مورد آن نظر دهیم. شخصاً طاهری را خیلی دوست دارم و خیلی برایم زحمت کشید.
 
بهترین سرمربی و بهترین مربی دروازه‌بانی که با آنها کار کردید چه کسانی بودند؟
خیلی‌ها به من کمک کردند ولی نمی‌توانم اسم ببرم چون ممکن است اسم کسی جا بماند و از دست من ناراحت شود. البته من هیچی نیستم و هر چه هست لطف خداست.
 
در صحبت‌هایتان گفتید که می‌خواهید حالا حالاها به فوتسال ادامه بدهید، اما در آخر یک خداحافظی در کار است. اگر به آن روز فکر کرده باشید و بخواهید کاری را شروع کنید، آن کار چیست؟
ان‌شاالله خدا سلامتی بدهد تا حالا حالاها بازی کنم. امیدوارم روزی که می‌خواهم خداحافظی کنم به یک سری چیزها که واقعاً آرزوی قلبی‌ام است رسیده باشم و خیلی راحت خداحافظی کنم. تصمیمی برای آینده ندارم، الان حواسم به لیگ امسال است که بتوانیم با گیتی‌پسند قهرمان شویم که برای ما و مردم اصفهان خیلی مهم است. بعد هم پله پله ببینم چه پیش می‌آید.
 
قصد لژیونر شدن ندارید؟ چون زمزمه‌هایش به گوش می‌رسد.
صحبت‌هایی شده ولی باید شرایط خیلی ایده‌آل باشد تا به خارج از ایران بروم، اگر نباشد ایران را ترجیح می‌دهم. اگر شرایط مهیا باشد و یک تیم اروپایی خوب به من پیشنهاد بدهد قبول می‌کنم. صحبت‌هایی شده اما هنوز هیچ چیز قطعی نشده است.
 
به نظرتان اگر در اروپا بازی کنید سطح بازی‌تان بالاتر نمی‌رود تا اینکه بخواهید در ایران بمانید؟
همین الان لیگ ایران جزء پنج لیگ برتر جهان است و لیگ خودمان سطح بالایی دارد. قطعاً اگه به اروپا بروم شرایط متفاوت‌تری با ایران دارد که باعث پیشرفت می‌شود. آنها حرفه‌ای هستند در حالی که در ایران ۶ یا ۷ تیم هستند که حرفه‌ای به کارشان ادامه می‌دهند. به نظر من، بقیه تیم‌ها حرفه‌ای کار نمی‌کنند که البته این نظر شخصی من است.
 
از چین هم پیشنهاد داشتید؟
نه، از تیم‌های آسیایی پیشنهاد داشتم اما فقط پارسال به صورت قرضی و برای جام باشگاه‌های آسیا به الریان قطر رفتم. پیشنهادی از چونبوری تایلند هم بود و دو سال پیش هم از ناگویای ژاپن که فقط برای باشگاه‌های آسیا بود.
 
شما که جام جهانی را تجربه کردید تفاوت فوتسال ما و کشورهای طراز اول دنیا مثل روسیه، اسپانیا، برزیل و همین آرژانتین که قهرمان شد را در چه می‌بینید؟
در این جام جهانی فهمیدم که پتانسیل ایران خیلی بالاتر از خیلی از کشورها است، حتی کشورهایی که برای خودشان صاحب اسم و سبک هستند. تکنیک بازیکنان ایرانی همه جا زبانزد است. اکثر تیم‌ها تاکتیکی هستند اما بازیکنان ایرانی هم تکنیکی هستند و هم تاکتیکی. فکر می‌کنم که آنها کارشان را مقداری حرفه‌ای‌تر از ما دنبال می‌کنند. در آنجا هم به تیم ملی و هم به بازیکنان حرفه‌ای‌تر نگاه می‌شود.
 
اگه یک بار دیگر با برزیل بازی کنیم می‌توانیم مساوی کنیم یا پیروز شویم؟
قبل از مسابقات جام ملت‌های آسیا در مسابقات گرندپریکس (جام جهانی کوچک) در فینال به برزیل خوردیم و ۴ بر ۳ باختیم و برزیل را واقعاً اذیت کردیم. آنها در ۴، ۵ دقیقه آخر فقط زیر توپ می‌زدند که بازی تمام بشود و آن موقع فهمیدیم چیزی کمتر از برزیل نداریم. الان هم ترسی از این تیم نداریم.
 
در جام جهانی چهار گل به برزیل زدیم و چهار گل خوردیم که گل‌های خورده روی اشتباهات فردی خودمان بود ولی گل‌هایی که زدیم روی کارهای تاکتیکی بود؛ به خصوص ۲ گل آخر. این اشتباهات و کارهای تاکتیکی برای رسیدن به گل ضد و نقیض نیست؟
ابتدا توضیحی در مورد ۲ گل آخر در مقابل برزیل بدهم. ما روی پاور پلی کار کرده بودیم و جواب هم داد. در مورد گل خوردن هم باید بگویم، ما در اکثر بازی‌ها عقب می‌افتادیم و همین باعث می‌شد که رو به جلو و عجولانه بازی کنیم که منجر می‌شد به اینکه یک سری اشتباهات داشته باشیم، در صورتی که اگر جلو باشیم خیلی راحت‌تر بازی می‌کنیم و در بازی با برزیل هم عقب افتادیم و میل به گل زدن باعث می‌شود تا ریسکی بازی کنیم.

 
تیم ملی بیش از حد به حمله توجه نکرده بود تا مسائل دفاعی؟ البته ما در توپ پخش کردن مشکل داشتیم. برزیل ما را آنالیز کرده بود؟
میل به هجوم تیم خیلی زیاد بود. ما در همه بازی‌ها خیلی حمله می‌کردیم و تیمی رو به جلو بودیم و در این چند سال اخیر، فکر نمی‌کنم فوتسال ایران به این صورت بازی کرده باشد. فرقی هم ندارد برزیل باشد یا اسپانیا، هر چند مقابل اسپانیا هم خیلی حمله کردیم.
 
اگر در بازی آخر مرحله گروهی با اسپانیا روبه رو می‌شدیم بهتر نبود؟
بازی با اسپانیا شرایط خاصی داشت و بازی اول ما بود. شاید اگر بازی اول ما در مقابل مراکش بود، در مقابل اسپانیا خیلی راحت‌تر بازی می‌کردیم.
 
اگر تیم دوم گروه می‌شدیم در نیمه نهایی به آرژانتین می‌خوردیم. می‌توانستیم آرژانتین را ببریم؟
ابتدا بگویم چه شد که به برزیل خوردیم. من می‌گویم که خواست خدا بود. خیلی‌ها مصاحبه کردند که ایران تمام شد. حتماً حکمت خدا بود که عزت این بچه‌ها و عزت تیم را زیاد کند تا ما برزیل، پاراگوئه و پرتغال را شکست بدهیم. در مورد آرژانتین هم باید بگویم که برایمان فرقی نمی‌کرد. ما چند بار با آرژانتین بازی کردیم که اکثراً پیروز شده بودیم. بردن آرژانتین هم برای ما مشکلی نداشت و پتانسیل شکست دادن آنها را داشتیم.
 
در پایان بازی با برزیل، فالکائو روی دستان بازیکنان ایران خداحافظی کرد و همه رسانه‌ها این اتفاق را انعکاس دادند. بازخوردها به چه صورت بود و برزیلی‌ها در این مورد چه می‌گفتند؟
ما از شکست دادن برزیل خیلی خوشحال بودیم و اصلاً انگار خواب بودیم. فالکائو قصد داشت بعد از جام جهانی خداحافظی کند و در رویای خود خداحافظی با جام قهرمانی را می‌دید. بعد از بازی در گوشه‌ای از زمین گریه می‌کرد، ما ایرانی‌ها هم احساسی هستیم و تا این صحنه را دیدیم گفتیم خوشحالی نکنیم. در همین حین یک حرکت خودجوش شکل گرفت و همه به سمت فالکائو رفتیم تا وی را در آغوش بگیریم که این حرکت ما در همه جای دنیا صدا کرد. به هر حال ما ایرانی هستیم و باید همه جا ثابت کنیم چه شخصیت و چه فرهنگی داریم.
فوتسال رشته‌ای است که همیشه در آسیا قهرمان بوده و حال هم روی سکوی جهانی ایستاده است. به نظر من مسئولان باید به این تیم بیشتر رسیدگی کنند. این تیم می‌تواند پرچم ایران را در جهان بالا نگه دارد و چه چیزی مهم‌تر از اینکه پرچم ایران همیشه بالا باشد؟
 
مسئولان می‌گویند فوتبال بیشتر طرفدار دارد. یک جورهایی طرفداران فوتبال افتخارات فوتسال را پاک می‌کنند. نظرتان در این مورد چیست؟
فوتبال طرفداران زیادی دارد و فوتسال هم به همین صورت. ۹۰ درصد ایرانی‌ها از همان بچگی گل کوچک بازی می‌کنند و یا در سالن بازی می‌کردند و حتی ورزشکاران دیگر هم در سالن فوتسال بازی کرده‌اند. من آمار دارم که ۱۶ میلیون فوتسالیست ثبت شده در ایران داریم و فکر نمی‌کنم فوتسال ورزشی کم طرفدار در ایران باشد.
 
فدراسیون هنوز تکلیف رییس کمیته فوتسال را مشخص نکرده است. با توجه به اینکه شش هفته از لیگ هم سپری شده است، فکر نمی‌کنید فدراسیون دارد دست دست می‌کند؟ چون یک سری گمانه‌زنی‌ها هم وجود دارد که افراد سیاسی مثل سعید عباسی مدیرعامل سابق تراکتورسازی رییس کمیته فوتسال شوند.
ما بازیکن هستیم و زیاد در حیطه وظایف ما نیست که در این مورد صحبت کنیم. خواسته من فقط این است که هر چه زودتر تکلیف کمیته فوتسال مشخص شود. هر چند در حال حاضر آقای کفاشیان در کمیته فوتسال حضور دارد.
به نظر تو این فرد فوتسالی باشد بهتر است یا یک فرد سیاسی کارآمد؟
این بستگی به نظر مسئولان دارد. ما فقط دوست داریم فردی باشد که به درد فوتسال بخورد. یکی از مشکلات فوتسال ما این است که لیگ ما پنج، شش ماه تعطیل می‌شود و این موضوع هم به بازیکن، هم به باشگاه و هم به تیم ملی ضربه می‌زند. در این مدت بازیکن‌ها نمی‌دانند باید چکار کنند. بازیکنانی که ملی‌پوش هستند به تمرینات خودشان می‌رسند اما مابقی چه؟ یکی از خواسته‌های ما این است که مثل فوتبال و یا سایر رشته‌های ورزشی، لیگ سروسامان خوبی پیدا کند. فکر نمی‌کنم طبق آیین نامه فیفا تعطیلی بیشتر از ۲ ماه مجاز باشد، که در اکثر کشورها مثل برزیل، اسپانیا و ... همین‌طور است. ۲ ماه استراحت و ۱۰ ماه بازی و این خواسته‌ای است که همه ما فوتسالی‌ها داریم نه شخص من که یک رسیدگی به لیگ داشته باشند و لیگ ما مثل لیگ حرفه‌ای کشورهای دیگر مثل روسیه، برزیل، اسپانیا و لیگ حرفه‌ای اروپا برگزار شود.
 
چرا فوتسالیست‌ها سکوت پیشه کرده‌اند و هیچ وقت تا سوالی پرسیده نشود حرفی زده نمی‌شود و گله نمی‌کنند؟
من فکر می‌کنم هیچ حرفی مانند عمل نیست. کار بچه‌های فوتسال در دنیا صدا کرد و الان همه متوجه پتانسیل ما شده‌اند و حالا که این کار بزرگ عملی شده باید کار بزرگ مسئولان عملی شود و توجه بیشتری به این رشته ورزشی شود. ورزشی که پرچم ایران عزیزمان را در دنیا بالا می‌برد. ما حرفمان را در میدان عمل زدیم.
 
دوران تولد و نوجوانی فوتسال کشورمان با مربیگری حسین شمس گل کرد و توانست رشد خیلی زیادی داشته باشد. این دوره گذشت و بعد افت کردیم و مربی خارجی در تیم ملی به کار گرفته شد و الان دوباره با مربی ایرانی کار می‌کنیم. تفاوت مربی ایرانی با مربی خارجی در فوتسال چیست؟ آیا واقعاً ما با علم فوتسال و ورزش بازی می‌کنیم یا با استعداد ذاتی بازیکنان؟
من فکر می‌کنم به دلیل اینکه سطح فوتسال ما در دنیا بالاست و مربی‌های خوب و با دانشی داریم در ایران مربی ایرانی بهتر جواب می‌دهد. همانطور که شما اشاره کردید چه سال ۲۰۰۸ و چه الان بهترین نتایج را کسب کردیم که هر دو هم با مربی ایرانی بود و مربی‌های با دانشی داریم. کسب مقام سوم جام جهانی و یا پس گرفتن قهرمانی آسیا پس از شش سال کارهای بزرگی بودند که با مربی ایرانی محقق شد.
 
سپهر محمدی به عملکرد خودش در دنیای دروازه‌بانی فوتسال چه نمره‌ای می‌دهد؟
من نباید نمره بدهم. این نمره را باید مردم و کارشناسان بدهند. من فقط به خودم نمره قبولی می‌دهم.
 
بالاخره به خودتان چه نمره‌ای می دهید؟
با در نظر گرفتن چند سال گذشته تا کنون ۱۷ الی ۱۸ نمره ای است که به خودم می‌دهم.
 
راستی از طرح سه‌شنبه‌های بدون خودرو اطلاع دارید و آیا شده است سه‌شنبه‌ها بدون خودرو و با دوچرخه به کارهای خود رسیدگی کنید؟
در مورد این طرح شنیده‌ام و تعریفش را برایمان کرده‌اند ولی تا الان این کار را انجام نداده‌ام.
 
قول می‌دهید در طرح سه‌شنبه‌های بدون خودرو حضور داشته باشید؟
بله حتماً.
/مریم سادات سجادی/
۱۵۱۱۸/۱۱۸
کد خبر 252111

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.