نه آبی، نه کشتی و نه برداشتی؛ شرق اصفهان دیگر بایر شده است، حکایت این آبادی را باید از دستان پینه بسته ای خواند که روزگاری دست در دست زاینده رود کشتند و برداشتند، خریدند و فروختند، خوردند و بخشیدند و اما امروز خشک تر از رودخانه ای مانده اند که سهم دستان دیگری برای کشت و برداشت شده است و این دستان را پر از خالی روبه آسمانی رها کرده که تنها آفریدگارش از زنده بودن رودش با خبر است.
نظر شما