ساده اما پر تلاش و صمیمی؛ ایستاده چون کوه و دست در دست یکدیگر چونان زنجیر؛ چشمانشان از زندگی عجین شده با طبیعت حکایت میکند و دستان پینه بسته شان داستان هایی بس شنیدنی دارند...

دستانی که پیر و جوان و زن و مرد نمیشناسد و هر یک شور و هیجان و کار و تلاشی وصف ناپذیر را به تصویر می کشد، نگاهشان اما به دور دست هاست؛ عشایر سرزمین آریایی که زندگی شان در بطن طبیعت جان می گیرد و به طبیعت نیز عاشق می شوند...

اینجا زندگی جاریست...

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.