به گزارش ایمنا، ترجمه فارسی یادداشت محمد جواد ظریف، وزیر امور خاجه در فایننشال تایمز به شرح زیر است:
منطقه ما در برهه حساسی قرار دارد. امروزه شاهد تشدید تنش ها و ناامنیها به گونه ای هستیم که در صورت عدم کنترل زنجیره تصاعدی بحران، می تواند منجر به تهدیدات و تراژدیهای غیرقابل توصیفی شود. جنگ چهار و نیم ساله یمن، این منطقه را در آستانه فاجعه قرار داده و منجر به حملاتی علیه آرامکو گردیده است. دیرزمانی است که در کشورهای جامعه تنگه هرمز، بی اعتمادی، دشمنی، درگیری و جنگ حاکم است. مدت های مدیدی است که کشورهای منطقه یا خود را تا به دندان مسلح کرده اند یا یکدیگر را مورد هجوم، بمباران و تحریم قرار داده اند. زمانهای طولانی است که نیروهای خارجی از هزاران مایل دورتر برای نمایش قدرت خود، و نه برای محافظت از مردم ما، به این منطقه آمده اند و این موضوع مردم ما را از سال های دور رنج می دهد.
می توانیم این انتخاب را داشته باشیم که کماکان و همراه با هم در این مسیر ناامنی، بی ثباتی و تنش بمانیم و منتظر اتفاقاتی ناشناخته باشیم. یا درعوض می توانیم صلح، امنیت، ثبات و رفاه برای همه را انتخاب کنیم. اواخر سپتامبرامسال، آقای دکتر روحانی، رئیس جمهور ایران، از ابتکار عمل جدیدی در مجمع عمومی سازمان ملل رونمایی کرد: "پویش صلح هرمز" ، یا "امید" در سال ۱۹۸۷، قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت نیز به سازمان ملل متحد این ماموریت را داد تا پوشش بین المللی لازم را برای چنین ترتیبات منطقه ای فراهم آورد.
ایران تلاش دارد تا راه حلی برای مشکلی بیاید که غیر قابل حل به نظر می رسد- در حالی که در حقیقت چنین نیست- و ناشی ازمنافع و ایدئولوژیهای رقیب، ناهمسانی در اندازه، منابع و قابلیت ها و تلقی بی اعتمادی میان کشورهایی است که بصورت بی واسطه از تحولات تنگه هرمز بیشترین تاثیررا میپذیرند؛ یعنی ایران، عراق، عربستان سعودی، قطر، کویت، عمان، امارات متحده عربی و بحرین. موفقیت این تلاش، میبایست منطبق بر اهداف و اصول منشور سازمان ملل متحد بنا نهاده شود. همه ما باید با احترام به حاکمیت و تمامیت ارضی یکدیگر ، مصونیت مرزهای بین المللی و حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات متعهد باشیم. ما باید به طور قاطعانه هرگونه استفاده یا تهدید به استفاده از زور و یا مشارکت در ائتلاف علیه یکدیگر را مردود بدانیم. با توجه به ناهمسانی آشکار کشورها در اندازه و منابع، همه ما باید نسبت به احترام متقابل ، منافع متقابل و جایگاه برابر در همه ابعاد روابط و تعامل با یکدیگر متعهد باشیم.
به منظور ایجاد اجماع در سطوح مختلف در تدوین اجزای "پویش صلح هرمز" و در مرحله بعدی، شروع بکار و اجرای جمعی این پویش، پیشنهاد مااین است که جلساتی در سطوح کارشناسی، اندیشکده ای ، بخش خصوصی ، مقامات ارشد ، وزیران و سران کشورها به منظور مشورت درباره اهداف مشترکمان تشکیل شود. این جلسات می تواند مفصل بندی و مرحله بندی رویکرد دسته جمعی ما را نسبت به فرصت ها و چالش های مشترک ما از جمله امنیت انرژی و آزادی دریانوردی برای همه ، کنترل تسلیحات و ترتیبات امنیت سازی، ایجاد منطقه عاری از سلاح های کشتار جمعی و پیشگیری و حل و فصل مناقشات منطقه ای امکان پذیر کند. می توانیم این کار را با امضای یک پیمان عدم مداخله و عدم تجاوز در "جامعه هرمز" – یا حرکت به سوی چنین هدفی- شروع نماییم.
گروههای کاری مشترک می توانند بر روی طراحی اقداماتی عملی برای دستیابی به این اهداف و به تدریج ایجاد اعتماد و گسترش همکاریها کار کنند. این کارگروهها می توانند سازوکارها و رویههای ویژه ای را برای همکاری در زمینه امنیت مشترک و پیشگیری و حل مناقشات منطقه ای، از جمله از طریق برقراری خطوط تماس مستقیم، سامانههای هشدار دهنده زودهنگام، تماس های نظامی و تبادل دادهها و اطلاعات پیشنهاد دهند. یک کارگروه دیگر می تواند زمینه همکاری نهادهای ما را برای مبارزه با تجارت مواد مخدر، تروریسم و قاچاق انسان فراهم آورد.
هیچ چیز نمی تواند بهتر از تعامل نزدیک میان مردم ، مشاغل و بخش های خصوصی، ایجاد اعتماد کند. یک کارگروه ویژه می تواند بر ارتقاء همکاری و سرمایه گذاریهای مشترک در زمینههای نفت، گاز، انرژی و ترانزیت و حمل و نقل متمرکز شود. دانشگاهیان و اندیشمندان برجسته همچنین می توانند برای ارتقاء و گسترش همکاریهای فرهنگی، گفتگوی بین عقاید، گردشگری، همکاری علمی، تبادل دانشمندان و دانشجویان و پروژههای علمی و فناوری مشترک، یک کارگروه مشترک تشکیل دهند. کارشناسان مربوطه می توانند اقدامات مشترکی را برای رفع مشکلات اساسی امنیت سایبری، امنیت هسته ای و محیط زیست - به ویژه محیط زیست دریایی- پیشنهاد دهند. همکاری درمورد موضوعات بشردوستانه، بویژه در مورد مهاجران، پناهندگان و آوارگان می تواند با تجمیع نهادهای مربوطه در یک کارگروه بشردوستانه تقویت شود.
امروز، من از همکارانم در میان مدیران و رهبران کشورهای منطقه و همینطور از مجامع دانشگاهی و دیپلماتیک دعوت میکنم که به ما در ایجاد این طرح صلح، امنیت، ثبات و بهروزی بپیوندند. همه ما از مسائل گذشته گلایههایی داریم. ایران به عنوان قربانی تجاوزی هشت ساله که بصورت منطقه ای تامین مالی شد و چهل سال تروریسم و تجزیه طلبی تحت حمایت خارجی، موارد زیادی برای گلایه و شکایت دارد. اما همانطور که مولوی، شاعر و حکیم بزرگ ۸۰۰ سال پیش نوشت: "«از کفر و ز اسلام برون صحرائیست، ما را به میان آن فضا سودائیست، عارف چو بدان رسید سر را بنهد، نه کفر و نه اسلام و نه آنجا جائی است".
منبع: پایگاه اطلاع رسانی وزارت امور خارجه
نظر شما