به گزارش خبرنگار ایمنا، پس از پیگیری‌های فراوان در شامگاه روز گذشته عباس کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان خبر از تایید مصوبه تشکیل وزارت میراث فرهنگی داد و تلاش‌های مداوم برخی نمایندگان تشکیل وزارت گردشگری را به ثمر نشاند. این طرح در اردیبهشت ماه سال گذشته در کمیسیون تخصصی مطرح و تا پیش از سال هم به صحن علنی رسید و تصویب شد. سپس طرح به شورای نگهبان ارسال شد، اما این شورا چند ایراد شرعی و فنی به طرح گرفت. پس از جلسات مشترک مختلف ایرادات برطرف شد، اما تایید این طرح تا مردادماه به طول انجامید. طرح تشکیل وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری را می‌توان یکی دیگر از تصمیمات جنجالی مجلس دهم دانست. طرحی که هنوز جزییاتی از آن منتشر نشده، اما می‌توان حدس زد که اصلاح ساختاری در کار نخواهد بود.
بیشتر بخوانید:
سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری وزارتخانه شد
گره کور گردشگری چگونه باز می‌شود؟
دولت و خصوصا کارکنان سازمان میراث فرهنگی بزرگترین مخالف تشکیل چنین وزراتخانه‌ای بودند، این دسته افراد معتقدند که این سازمان در صورت تبدیل به وزارتخانه دچار بروکراسی کُندتری خواهد شد و همچنین دایره تصمیم‌گیری‌هایش نیز محدودتر خواهد بود. همچنین نظارت مجلس بر عملکرد سازمان و ارائه گزارش به خانه ملت نیز به مذاق این افراد خوش نمی‌آمد.
شاید به همین دلایل باشد که میراث فرهنگی را حیاط خلوت دولت‌ها می‌نامند، با نگاهی به پیشینه مسئولان بلندپایه این سازمان می‌توان متوجه عدم تخصص برخی آن‌ها در این زمینه شد. سازمان میراث فرهنگی در کابینه دولت یکی از طویل ترین دستگاه‌ها با شش معاونت است که برای تبدیل شدن به وزارتخانه باید یکی از معاونت‌های خود را کاهش دهد.
این سازمان که سنگینی نام سه حوزه بسیار گسترده را بر دوشش احساس می‌کند، حال سایه نظارت مجلس را نیز بر سر خود می‌بیند. در این شرایط همه امیدوارند که این تصمیم مجلس برای کمک به توسعه گردشگری و البته حفظ میراث فرهنگی باشد، نه برای افزایش قدرت مجلس در برابر دولت. باید منتظر ماند و دید که رویکرد مجلس نسبت به وزارتخانه جدید چیست و چه شرح وظایفی به وزیر آن محول می‌گردد.
پروانه سلحشوری، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و عضو ناظر مجلس در شورای عالی میراث فرهنگی گفته است "امیدواریم سه حوزه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با تشکیل وزارتخانه از چنین وضعیت نابسامانی نجات پیدا کنند و دیگر شاهد تغییر پیاپی مدیریت‌ها و عدم تخصص‌گرایی در چنین حوزه‌های مهمی که مستقیم با هویت ملی و وحدت ملی گره خورده است، نباشیم."
سلحشوری ابراز امیدواری کرده است که "وزارتخانه شدن مسیر پاسخگویی به ملت را تسهیل کند و ضمن پاسداشت و حفاظت جدی میراث فرهنگی بستر اشتغالزایی در حوزه گردشگری و صنایع دستی را برای مردم فراهم آورد." همچنین سیده فاطمه ذوالقدر، سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس نیز تشکیل وزارت میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی گامی در جهت "ایجاد تحول، پاسخگویی و افزایش نظارت" دانسته است.
گروهی دیگر از کارشناسان معتقدند که مشکل عقب‌ماندگی ایران در حوزه گردشگری ساختار اشتباه تشکیلات آن در کشور است. آن‌ها سه مسئولیت گردشگری، میراث فرهنگی و صنایع دستی را برای یک تشکیلات واحد بسیار بزرگ می‌بینند و عقیده دارند که چنین سازمانی نه می‌تواند میراث فرهنگی را حفظ کند، نه گردشگری را توسعه بخشد و نه حتی صنایع دستی را به جایگاه اصلی خود در جهان ارتقا دهد.
با نگاهی اجمالی به تشکیلات دولتی گردشگری در کشورهای موفق حوزه گردشگری این نکته هویدا است که در این کشورها، گردشگری تشکیلات جدایی در قالب وزارتخانه یا سازمان دارد و یا زیر مجموعه یکی از وزارتخانه‌های اقتصادی است. گردشگری ایران همواره از سوی مجلس و دولت به عنوان جایگزینی برای درآمد نفتی مطرح بوده و برای تحقق این امر ابتدا نیاز دارد خصوصی شود و سپس با نگاه اقتصادی رشد کند.
سئوال اصلی اینگونه ایجاد می‌شود که پس از تشکیل وزارتخانه‌ای تحت عنوان وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آیا اصلاحات ساختاری در این ارگان شکل می‌گیرد یا صرفا نام سردر سازمان تغییر یافته و مجلسی‌ها نیز هر از چندگاهی وزیر مربوطه را به صحن فرا می‌خوانند؟
نظر شما