به گزارش ایمنا، زهرا نژاد بهرام که از سال ۱۳۸۰ به عنوان معاون فرماندار، به واسطه مسئولیتهایش با بافت فرسوده و مسائل مربوط به آن در مواجه بوده با نگاهی واقع گرایانه به فرسودگی و ناکارآمدی بافت در همایش صرفه جویی در مصرف آب، اظهار کرد: آنچه بافت را ناکارآمد میکند نه اقتصاد و نه سیاست که از ارزش افتادن سکونت است.
وی با اشاره به بحث قنات و کاریزها (موضوع مورد بحث در پانل صرفه جویی در مصرف آب)، ضمن تاکید بر توجه بیشتر به این بحث، گفت: بیشتر قناتها در مرکز شهر بودند و به واقع، آن فرهنگهای اجتماعی قابلیت نشر و توسعه داشتهاند که آب در آن جا جریان داشته؛ هر جا که آب بوده، توسعه و رونق اقتصادی هم بوده و هر کسی که آب را در دست دارد، قدرت دارد. در این میان، کاراترین و مهندسیترین روش انتقال آب قناتها بودهاند. ایران مبدع قنات در مناطق مختلف مرکزی و شرقی آن بوده.»
به گفته عضو هیئت رییسه شورای شهر تهران، قنات قدرت سیاسی است که در زیر زمین جاری است؛ انتقال آب از زیر زمین به روی زمین یعنی انتقال قدرت سیاسی به روی زمین. اگر پیش از این قدرت در دست افراد آب رسان بوده، با شکل گیری دولت مدرن و ایجاد سدها، مالکان آب(این قدرت سیاسی) دولتها شدند.
به گفته وی، به این دلیل که دیگر قناتها مورد استفاده نبودند، از میان رفتند و قرار شد دولت آب را پشت سدها جمع کرده و در قالب آب لوله کشی در اختیار مردم قرار دهد و این در حالی بود که هنوز بخش قابل توجهی از مردم تمایل داشتند آب مصرفیشان را به همان شیوه قدیمی قنات، تأمین کنند.
نژادبهرام در پانل صرفه جویی در مصرف آب که با پرسش از صاحبنظران و افراد متخصص همراه بود با تاکید بر بازمهندسی قناتها، گفت: ایران کشوری است که زمانی که تمدن و مهندسی وجود نداشت، تمدن و مهندسی به وجود آورد، ایرانی که سابقه مهندسی آب و ایجاد تاسیسات آب در حدود چندین هزار سال گذشته را داشته است.
گفتنی است دبیرخانه آبهای تهران با حمایت از شهرداری منطقه ۱۲، برگزارکننده این برنامه در تماشاخانه سنگلج بود.
نظر شما