به گزارش سرویس ترجمه ایمنا و بنا بر گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO)، میزان مرگ در جادهها به ۱/۳۵ میلیون نفر در سال رسیده است که این آمار باورنکردنی نسبت به مرگ در اثر بیماریهایی همچون مالاریا، اچ آی وی و سل که در سال ۲۰۰۰ با ۱/۱۵ میلیون نفر در صدر قرار داشت، سیر صعودی داشته است.
WHO گزارش میدهد که کودکان و نوجوانان بیشتر در معرض خطر هستند به حدی که ۴۴۰ هزار نفر از میزان کشتهگان در اثر حوادث در سال ۲۰۱۶ را افراد بین پنج تا ۲۹ سال تشکیل میدادند. به گفته سفیر جهانی WHO، ایمنی جادهای در همه نقاط جهان مورد توجه قرار دارد و اجرای سیاستهای قوی و اجرایی، طراحی جادههای هوشمند و برپایی کمپینهای اطلاعرسانی عمومی میتواند از مرگ میلیونها نفر در طول چند دهه آینده پیشگیری کند.
مرگ در اثر تصادفات جادهای گستره جغرافیایی مشخصی ندارد و حتی آنچنان با میزان خرید و مالکیت وسایل نقلیه در ارتباط نیست. برای مثال در کشورهای کم درآمد که تنها یک درصد از وسایل نقلیه موتوری جهان را در اختیار دارند، سالانه ۱۳ درصد مرگ و میر رخ میدهد در حالی که صاحبان ۴۰ درصد از وسایل نقلیه، یعنی کشورهای دارای درآمد بالا، تنها شاهد هفت درصد مرگ و میر از کل تلفات ترافیکی هستند.
در این میان آفریقا با نرخ ۲۶/۶ نفر در هر ۱۰۰ هزار نفر، دارای بالاترین میزان مرگ در جاده است و پس از آن جنوب شرقی آسیا با میزان ۲۰/۷ نفر از هر ۱۰۰ هزار نفر قرار دارد. اروپا با میزان ۹/۳ نفر و انگلیس با ۳/۱ در هر ۱۰۰ هزار نفر نیز، در دسته پایینترین آمار مرگ و میر جادهای قرار دارند. مسئله دیگری که در این زمینه باید مد نظر قرار گیرد، مرگ و میر در میان گروههای آسیبپذیر همچون عابران پیاده و موتورسواران است که در اثر بی نظمی خیابانها اتفاق میافتد.
در اروپا با وجود قوانین سختگیرانه، ۴۸ درصد از افراد در حوادث جادهای جان خود را از دست میدهند، حال آنکه در آفریقا و حوزه مدیترانه، آمار مرگ و میر عابران پیاده به ترتیب ۴۰ و ۳۴ درصد است. همچنین در جنوب شرقی آسیا و غرب اقیانوس آرام با آمار ۴۳ و ۳۶ درصدی، مرگ و میر موتورسیکلت سواران بسیار شایع است.
نکته اینجاست که کشورهایی با درآمد کم و متوسط، به سرعت دیگر کشورهای جهان در این زمینه پیشرفتی ندارند چرا که اکثر عملیات بهسازی در کشورهای پیشرفته به کار رفته است. با این حال بهبود قوانین در ۴۸ کشور کم درآمد و کشورهایی با درآمد متوسط، سبب کاهش آمار تلفات جادهای شده است ولی هیچ یک شاهد کاهش میزان کلی مرگ و میر نبودهاند.
در این رابطه نیز زولکا ماندلا، نوه دختری نلسون ماندلا و سفیر جهانی طرح ابتکار بهداشت کودک، که شاهد مرگ دختر ۱۳ ساله خود در یک حادثه جادهای بوده است، از مرگ و میر جادهای به عنوان یک بیماری همه گیر و ساخته دست انسان یاد میکند که تأثیر ناخوشایندی بر زندگی بازماندگان میگذارد. وی معتقد است وظیفه انسان امروزی حفظ نسلهای آینده از این بیماری با بهبود عملکرد فعلی است.
نظر شما