به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بخش توسعه جهانی آب سازمان ملل متحد اعلام کرد در حالی که ۳/۶ میلیارد نفر از جمعیت فعلی جهان (نیمی از کل جمعیت)، از کمبود آب شدید رنج میبرند، پیشبینی میشود که تا سال ۲۰۵۰، حدود ۶۰ درصد از جمعیت یعنی ۵/۷ میلیارد نفر با این بحران مواجه شوند و حداقل یک ماه در سال از آب بیبهره بمانند.
بنابراین میتوان گفت چنانچه راهحلی برای رفع مشکلات ناشی از نیازها و تقاضای روزافزون آب طراحی نشود، این چشم انداز وحشتناک، طی چند دهه دیگر گریبانگیر جهان میشود. از سویی این گزارش پیشبینی میکند که جمعیت ۱/۲ میلیارد نفری جهان که امروزه به علت از بین رفتن دو سوم جنگلها و تالابها با خطرات ناشی از سیل مواجه هستند، در سال ۲۰۵۰ به ۱/۶ میلیارد نفر افزایش پیدا خواهند کرد. از آغاز قرن بیستم تا کنون خاک در حال فرسایش بوده است و کاهش کیفیت آن رو به وخامت است و آلودگی آب در تمامی رودخانههای مناطق آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین شرایط وخیمی دارد. علاوه بر این انتظار میرود که روند افزایش یک درصدی تقاضای سالیانه آب طی ۲۰ سال آینده سرعت بیشتری داشته باشد.
بر اساس این گزارش، در مسیر مبارزه با این مشکلات تنها میتوان از راهحلهای مبتنی بر طبیعت و تقلید از فرآیندهای طبیعی بهره برد چرا که تا کنون بسیاری از ساختههای دست بشر منجر به کمبود آب و تخریب محیط شدهاند، ولی راهحلهای مبتنی بر طبیعت (NBS) نقش مهمی در ارتقای کیفیت و عرضه آب و کاهش تاثیرات بلایای طبیعی ایفا میکنند.
یکی از راهحلهای ارائه شده که البته از سادهترین و قدیمیترین روشهای تأمین منابع آب خانگی نیز به حساب میآید، جمعآوری آب باران است که از طریق تعبیه مخازنی روی سقف خانهها، آب باران را به کمک چند لوله به مخازن نصب شده در زیر زمین انتقال میدهند و برای مصارف بعدی ذخیره میکنند. از این آب در کارواشها، شستشوی محوطه بیرونی، آبیاری باغچه و باغ، دامداری، استفاده خانگی در صورت تصفیه مناسب، فراهم آوردن گرمایش در محیط داخلی خانه و حتی تزریق آب به سفرههای زیرزمینی استفاده میشود.
نظر شما