هاشم موسوی در گفتگو با خبرنگار ایمنا گفت: گردشگری روستایی بهعنوان فعالیتی تفریحی اجتماعی، در نیمه دوم قرن هجدهم در انگلستان و اروپا شکل گرفت. تا اوایل نیمه دوم قرن هجدهم یعنی تا انقلاب صنعتی افراد نسبتا کمی ابزار یا حتی میل و تصمیم به سفر و گردشگری داشتند، مسافرت بسیار کند، سخت، اغلب خطرناک و مسافرت به روستاها امر دشواری بود.
این استاد دانشگاه افزود: در قرن نوزدهم و بیستم به دلیل توسعه حمل و نقل و سهولت جابهجایی، راهیابی به روستاها آسان شد. رشد سریع تقاضا برای گردشگری روستایی از سال ۱۹۴۵ آغاز شد. در این زمان گردشگری روستایی شاهد رشدی چشمگیر و گردشگری بینالمللی نیز شاهد رشد جمعیت بود و افزایش تقاضا برای گردشگری روستایی تا اندازهای منجر به توسعه گردشگری شد.
وی با بیان اینکه نمی توان برای گردشگری روستایی تعریف دقیق و یکسانی آورد، اظهار کرد: گردشگری روستایی میتواند بهطور ساده بهعنوان مسافرت به نواحی روستایی تعریف شود. نمونههای زیادی از انجام فعالیتهای گردشگری در نواحی روستایی وجود دارد که گردشگران را به این نواحی جذب میکند از جمله فعالیتهای مبتنی بر طبیعت، جشنوارهها، وقایع میراث، جاذبههای مبتنی بر جامعه بومی، گردشگری کشاورزی، نمایشگاههای هنری و صنایع دستی، تئاتر محلی را میتوان نام برد.
این استاد دانشگاه ادامه داد: بهطور کلی گردشگری روستایی بهعنوان فعالیت گسترده جهانی و تأکید آن بر سیاستهای توسعه منطقهای و محلی اهمیت دارد.
وی تصریح کرد: گردشگری روستایی تنها شامل گردشگری کشاورزی نمیشود، بلکه همه فعالیتهایی را دربرمیگیرد که گردشگران در مناطق روستایی انجام میدهند. از این رو میتوان گفت افراد به دلایل مختلف و با انگیزههای متفاوت از نواحی روستایی بازدید میکنند و در بسیاری از فعالیتهای گردشگری نیز شرکت خواهند کرد، به همین دلیل نیز انواع خاصی از گردشگری در نواحی روستایی وجود دارد که به شخص مسافر، ویژگیهای مقصد و انگیزه سفر بستگی دارد.
نظر شما