با کودک خجالتی چگونه رفتار کنیم

به گزارش ایمنا، این کودکان که ممکن است در خانه همینطور آرام و یا حتی برعکس پر شور و نشاط باشند، خجالتی‌هایی هستند که نحوه برقراری ارتباط را نیاموخته‌اند. این کودکان به احتمال زیاد والدینی خجالتی و کم رفت و آمد داشته‌اند که خود توان برقراری ارتباط را نداشته و در جمع‌های اجتماعی انزوا را انتخاب می‌کرده‌اند.

شاید هم والدینی آن‌ها را پرورش داده‌اند که مدام می‌ترسند بلایی بر سر کودکشان بیاید و یا او به هر نحوی آسیب ببیند و حتی دزدیده شود، لذا او را در خانه محبوس می‌کنند و اجازه آشنایی با دیگران را به کودک نمی‌دهند. اینگونه رفتارها باعث تضعیف اعتماد به نفس و رشد نکردن بخش اجتماعی شخصیت کودک می‌شود که در دوران نوجوانی، جوانی و حتی بزرگسالی برای او مشکلاتی پدید می‌آورد.

پس کودکی که در جمع صحبت نمی‌کند، در میهمانی‌ها به جای شیطنت کودکانه انزوا طلبیده و آرام یک گوشه می‌نشیند، در جمع همسالانش بدون حضور پدر و مادر نمی‌ماند، دوست پیدا نمی‌کند، نقاشی کشیدن تنها را به بازی با دیگران ترجیح می‌دهد، با صدای بلند صحبت نمی‌کند و مدام پشت والدین خود پنهان می‌شود، کودکی خجالتی است که باید درمان شود.

در این راه نقش والدین بسیار مؤثر و پراهمیت است ولی مادر نقش پررنگ‌تری دارد چرا که عمده وقت او با کودکش سپری می‌شود و از آنجایی که کودکان بهترین مقلدان و یادگیرندگان هستند، بیشترین تاثیر را از اطرافیان خود می‌گیرند. ولی لازم است که هم پدر و هم مادر تمام تلاش خود را در راه معرفی اجتماع به فرزندشان به کار گیرند و از او یک شخصیت خود ساخته و با اعتماد به نفس و در عین حال محتاط و با دقت بسازند.

همه والدین وظیفه دارند اول از همه با رفتار خود در جمع‌های اجتماعی و نحوه برخورد اولیه با دیگران،  آغاز یه رابطه را به صورت عملی به فرزندشان آموزش دهند و پس از آن خود کودک را در چنین شرایطی قرار دهند. مثلا کودک را به جمعی از هم سالانش وارد کنند و خود دور شوند (البته در حالی که از دور هوای او را دارند). همچنین باید دقت کنند که هرگز کودک را خجالتی خطاب نکنند و اجازه این کار را به دیگران نیز ندهند.

کودک هیچ گاه نباید در جمع سرزنش شود چرا که در این صورت ترجیح می‌دهد یک کنج عزلت برای خود برگزیند تا بار دیگر مورد تنبیه و سرزنش قرار نگیرد. همچنین کودکان دوست دارند که درک شوند و پدر و مادر با آن‌ها همدلی کنند. مثلا گفتن اینکه "می‌دانم موقعیت سختی است، من هم تجربه‌اش کرده‌ام" باعث بالا رفتن اعتماد کودک به خود شده و احساس ضعیف بودن را در وی از بین می‌برد."

بنابراین می‌توان گفت با به کار گرفتن چند راه حل ساده، کودکانی وارد اجتماع خواهند شد که با تفکری درست و کسب تجربیات، گامی مؤثر در سعادت خود و پیشرفت جامعه‌شان برمی‌دارند.

گزارش از مریم زمانی خبرنگار ایمنا