احمد احمدیان در گفت و گو با خبرنگار ایمنا از شهرستان لنجان، اظهار کرد: یکی از آرمان های بزرگ ملت ایران خودکفایی در صنایع مختلف همچون صنعت فولاد بوده و برای دست یافتن به این هدف زحمات بسیاری کشیده شده است.
وی افزود: از حدود ۱۳۰ سال پیش هر بار که تلاشی برای به دست آوردن این خواسته در کشور صورت گرفت دست های استعماری این تلاش را ناکام گذاشت، تا اینکه سرانجام در سال ۱۳۴۴ اتفاق خوبی در کشور رخ داد و تفاهمنامه ای بین ایران و روســیه با هدف تولید آهن به امضاء رسید.
عضو شورای اسلامی زرین شهر تصریح کرد: کارشناسان امر در آن زمان برای مکان‌یابی استقرار کارخانه ساخت آهن روانه استان اصفهان شدند و پس از بررسی های متعدد از میان ۱۱ نقطه پیشنهادی در این استان، شهرستان لنجان (ریز سابق) را به دلیل همجواری با رودخانه زاینده رود و... بهترین نقطه برای احداث کارخانه ذوب آهن معرفی کردند.
لنجان مادری دلسوز برای صنعت بزرگ فولاد
وی ادامه داد: در این سال ها شهرستان لنجان همچون مادری دلسوز این نوزاد را در آغوش گرفت و شیره جان خود را به او داد و او را به درستی پروراند تا افتخاری برای ایران اسلامی باشد.
احمدیان با بیان اینکه قرار بود با احداث این کارخانه سرمه در چشمان مردم کنند، اما در این سال ها نه تنها اشتغال این کارخانه نصیب مردم این شهرستان نشد، بلکه آسیب های متعدد زیست محیطی به آنها وارد شد، اضافه کرد: پس از گذشت سال ها از احداث کارخانه ذوب آهن و پشت سرگذاشتن سختی ها این کارخانه به عنوان بزرگترین تولید کننده فولاد ساختمانی در خاورمیانه شناخته شد، اما مسئولان و هیئت مدیره کارخانه ذوب آهن به راحتی فراموش کردند که تولید آهن در این کارخانه، آسیب هایی جدی را به محیط زیست و حتی سلامتی مردم این شهرستان وارد کرده است.
وی با بیان اینکه امروزه موضوع سلامت از مهم ترین دغدغه‌های تمامی دستگاه‌ها و مدیران اجرایی است، عنوان کرد: داشتن آب و هوای سالم از ابتدایی‌ترین حقوق انسان‌ها است، اما سال ها ساکنان شهرهای شهرستان لنجان شاهد بروز بوی بسیار مشمئز کننده کک و... هستند که مستقیما سلامت و رفاه مردم را هدف گرفته و افراد سالخورده، مبتلایان به بیماری‌های ریوی و قلبی، زنان باردار و کودکان را دچار چالش های جدی کرده است، هرچند تا به امروز مسئولان امر هیچگاه نپذیرفتند که بر اثر آلایندگی زیست محیطی کارخانه ذوب آهن، بیماری های متعددی در منطقه شایع شده است.
عضو شورای اسلامی زرین شهر با بیان اینکه متاسفانه سال ها است تنها دستگاه شاخص آلایندگی در زرین شهر خاموش است، خاطرنشان کرد: امروز مردم شهرستان لنجان به ویژه مردم زرین شهر از آسیب هایی که به واسطه فعالیت کارخانه ذوب آهن به آنها وارد می شود احساس خوشی ندارند از این رو شهروندان زرین شهر بارها درخواست خود را از طریق نمایندگان خود در شورای شهر در خصوص آلایندگی کارخانه ذوب آهن مطرح کرده اند.
ذوب آهن کشور را سیراب می کند و مردم لنجان را تشنه
وی متذکر شد: شهرهای همجوار با صنایع فولادی منطقه یعنی ذوب آهن و سبا تلاش کرده‌اند، علی‌رغم بی مهری های متعدد همسایه های خوبی برای آنها باشند اما این صنایع با روا داشتن بی مهری های متعدد برای ما به همسایه ای آزار دهنده تبدیل شده اند.
احمدیان یادآور شد: متأسفانه امروز آمار بیکاری در شهرستان لنجان علی رغم صنعتی بودن این شهرستان بسیار بالا بوده و رتبه نخست بیکاری را به خود اختصاص داد و این مهم باعث شده علامت سوال بزرگی در ذهن آنها نقش بسته باشد که چگونه می توان منطقه‌ای صنعتی بود، اما از مواهب آن بی‌نصیب ماند.
وی افزود: هیچکس منکر مزایای صنعت ذوب آهن و فولاد سبا برای استان اصفهان و کشور نبوده، اما باید از مسئولان کارخانه ذوب آهن، مدیرعامل و هیئت مدیره این کارخانه سوال کرد که در ۵۰ سال گذشته چه خدمات ارزنده و جبران کننده‌ای در برابر خسارت های متعدد وارد به محیط زیست منطقه برای مردم صبور شهرستان لنجان داشته اند.
عضو شورای اسلامی شهر زرین شهر تصریح کرد: در ماه‌های اخیر شاهد برگزاری جلسه ای با حضور مدیرعامل ذوب آهن، معاونان این کارخانه و مدیران شهری شهرستان لنجان در راستای افزایش تعاملات، هم افزایی و کاهش چالش های پیش روی شهروندان بوده‌ایم که آن را به فال نیک می گیریم.
وی عنوان کرد: انتظار می رود پیگیری مسائل شهرستان لنجان و کارخانه ذوب آهن فراتر از حرف و شعار باشد و اقدامات عملی در راستای کاهش آلایندگی، استفاده از پتانسیل های مشترک کارخانه ذوب آهن و شهرستان لنجان و رفع معضلات بیکاری که گریبانگیر جوانان این خطه بوده است، انجام شود تا شاهد آشتی مردم با صنعت باشیم.
نظر شما