به گزارش ایمنا، توجه به خط کشی و رعایت دستورها و توصیه‌های آن به ایمنی سفر شما کمک می‌کند و در هنگام شب و شرایط بارانی و مه آلود بودن هوا، اثرات خط کشی در تأمین ایمنی سفر شما بیشتر است.
در خط کشی‌ها از دو رنگ زرد و سفید استفاده می‌شود که خطوط زرد رنگ برای تاکید بیشتر بر احتیاط و محدودیت‌های ترافیکی، در راه‌های دو طرفه است و وجود خط سفید در وسط راه نشان می‌دهد که ترافیک در دو طرف آن، هم جهت حرکت می‌کند و وجود خط زرد در وسط راه نشان می‌دهد که ترافیک در دو طرف آن، خلاف جهت حرکت می‌کند.
هر نوع خط کشی طولی و عرضی که در مسیر راه‌ها وجود دارد دارای مفاهیم ترافیکی مخصوص به خود است. که در ذیل به چند مورد آن اشاره می‌کنیم.
۱. خط وسط (محور): خط وسط جاده یا خیابان ممکن است به صورت پُر یا بریده باشد. این خط تقسیم کننده راه به دو قسمت برای عبور دو طرفه است.
۲. خط پُر یا ممتد: نشانه‌ی ان است که رانندگان وسایل نقلیه، به هیچ وجه نباید از روی آن عبور یا تجاوز نمایند. بنابراین رانندگان در محلهایی که خط پُر کشیده شده نباید سبقت بگیرند و یا دور بزنند. (این خط به منزله‌ی دیوار قانون است(
۳. خط ممتد دوبل: این خطوط حداکثر ممنوعیت را نشان می‌دهند و برای تاکید بیشتر عبور نکردن از آن، کشیده می‌شود.
۴. خط بریده یا مقطع: نشانه‌ی آن است که رانندگان وسایل نقلیه، می‌توانند با رعایت حق تقدم و احتیاط کامل، از آنها عبور نموده، سبقت بگیرند و یا دور بزنند.
۵. خطوط دوبل ممتد و منقطع: این خطوط نشان می‌دهد که شما فقط از سمتی که خط سمت چپ آن منقطع است اجازه سبقت و عبور از روی آن را دارید.
۶. خط ایست: این خط به فاصله معینی از خط کشی گذرگاه عابران پیاده در تقاطع‌ها، به شکل پُر کشیده می‌شود و رانندگان باید قبل از خط ایست، توقف نموده و محل خط کشی شده را برای عبور عابران پیاده آزاد بگذارد.
۷. خطوط مخصوص عابر پیاده یا گذرگاه عابر پیاده: در تقاطع‌ها و خیابانها، در محلهای معینی این خطوط برای عبور عابران رسم می‌شود.
نظر شما