به گزارش خبرنگار ایمنا، مهدی بصیری صبح امروز (دوشنبه) در نشست خبری جمعیت حمایت از منابع طبیعی و محیط زیست پیام سبز اظهار کرد: شرایط وخیم امروزی قابل پیشبینی بود و در سال های بسیار دور، تمام تهدیدات زیست محیطی در اثر برنامههای اشتباه توسعهای را هشدار دادیم .
وی با ابراز تأسف از بیارزش دانستن فعالیت تشکلها در ایران افزود: این در حالی است که پیشرفت هر جامعهای به تعداد تشکلهایی است که در زمینههای مختلف در آن جامعه شکل میگیرد.
این اکولوژیست با اشاره به اینکه هدف جمعیت پیام سبز از ابتدا حفظ منابع طبیعی بوده است، اظهار کرد: وقتی منابع طبیعی در خطر باشد محیط زیست هم نابود میشود، متأسفانه همواره تفکر توسعه و ترویج آن از الگوهای غربی برداشت شده و محیط زیست را به این وضعیت رسانده است؛ در ایران توسعه را به معنای ساختمانسازی و خیابانکشی دریافتهاند هر چند این امور در کشورهای غربی هم دنبال میشود اما آنها به طور موازی به موارد محیط زیستی هم میپردازند.
وی هدف جمعیت پیام سبز را آموزش و توجه همگانی به موضوعات محیط زیستی دانست و گفت: نباید نظارهگر روند تخریبهای صورت گرفته در گذشته باشیم چرا که در برابر محیط زیست مسئول هستیم و وظیفه اجتماعی ایجاب میکند در این راه قدم برداریم.
بصیری با انتقاد از سیاستهای غلط گذشته افزود: تشکیلات دولتی خودشان به کشاورزان برنامه کشت گندم در مراتع را دادند تنها با این دلیل که در کشت گندم خودکفا شویم یا در خصوص احداث بیرویه سدها، مبالغ هنگفتی تا به حال هزینه شده است همچنین بارگذاری بیش از حد صنایعی چون پتروشیمی، ذوب آهن و فولاد و توجه به اشتغال در اصفهان وضعیت کنونی را باعث شده در حالیکه اگر به اشتغال پاک توجه میشد امروز این وضعیت را نداشتیم.
استاد دانشگاه صنعتی اصفهان در خصوص طرح بازچرخانی آب گفت: مشکل اساسی این طرح این است که در صورت اجرا، مسئله زایندهرود حذف میشود. متأسفانه اطلاعات درستی در این زمینه به مردم داده نمیشود و خشکی آن را به مصرف زیاد نسبت میدهند در حالی که سه سال قبل که میزان بارندگی تا حدودی بهتر از امسال بود هشت ماه و نیم با خشکی رودخانه روبه رو بودیم. خشکی زاینده رود به دلیل بارگذاری بیش از حد روی رودخانه و نادیده گرفتن حقوق حقابهداران است.
بصیری با اشاره به بیست و پنجمین سالگرد ایجاد جمعیت پیام سبز در ۲۸ مهر گفت: این مراسم در کتابخانه مرکزی برگزار خواهد شد و شعار جمعیت پیام سبز این است که محیط زیست را چگونه وارد کنیم؟ این بدین معناست که آب، هوای پاک، جنگل و مرتع را نمیتوانیم وارد کنیم اینها را کسی در هیچ کجای دنیا نمیفروشد تا بتوانیم واردات آنها را داشته باشیم؛ مولفههای محیط زیست را نه میتوانیم بخریم نه صادر کنیم و نه وارد و اگر همه مردم برای محیط زیست قدم بردارند دنیایی متفاوت خواهیم داشت.
نظر شما