به گزارش خبرنگار ایمنا، شنیدن صدای آب نعمت بزرگی است که گوش های او از آن بی بهره‌اند، اما دیدن طراوت گل ها، بازی کودکان با آب و مناظر دیگری که چشم ها را نوازش می کند، موهبت بزرگی است که چشم هایش از آن بیشتر لذت می برند او با دیدن تار و پود شهر را لمس می کند؛ شاید مورد خطاب قرار بگیرند ولی به دلیل ضعف شنوایی خود، ادراکی از صدای دیگران ندارند؛ جامعه دوست داشتنی کم شنوا و ناشنوایان که هر روز در دنیای ساکت‌شان به دلیل همین ریزمشکلات جامعه، تنهاتر می‌شوند.
فاطمه، دانشجوی مدیریت بازرگانی است که در کلاس سوم ابتدایی به دلیل ابتلا به بیماری اوریون دچار افت شنوایی و کم کم ناشنوا شده است. او اکنون شش سال است که بدون سمعک توان شنوایی ندارد زیرا ضعف او پیشرونده است و جالب آنکه پزشکان این اخطار را به خانواده او نداده اند و ناگهان پس از چند سال گذشتن از شروع افت شنوایی، متوجه شدت این مسئله می شود. ضعف شنوایی او باعث شد تا در یک مصاحبه مکتوب از دغدغه هایش بنویسد. از اینکه وقتی سمعک او دچار اختلال شود، ارتباطش با دیگران تا حد زیادی کاهش می یابد و در دوران تحصیل به خاطر محدودیت های شنوایی خود مشکلات بسیاری را تجربه کرده است "بسیاری از کم شنوایان مانند من در مدرسه استثنایی درس نخوانده‌اند اما این روند را نمی توانند در تحصیلات دانشگاهی ادامه دهند چرا که امکانات آموزشی مناسب برای تحصیل ناشنوایان و کم شنوایان در دانشگاه ها وجود ندارد بارها پیش آمده که به دلیل جمعیت بالای دانشجویان در کلاس و سر و صدایی که می کنند توان حضور در کلاس را نداشته ام.".
جدایی از جامعه نتیجه عدم درک نیاز جامعه کم شنوا و ناشنوا است زیرا در ظاهر این افراد تفاوتی با دیگر افراد جامعه ندارند. به اعتقاد این دانشجوی ناشنوا مبتلایان این نوع معلولیت برای تفهیم مشکل خود به سایرین نیز دچار مشکل هستند "مثلا بارها شده هنگام صحبت با شخصی، مجبورم محدودیت شنوایی ام را به او یادآور شوم ولی در کمال تعجب می بینم هیچ اتفاقی نمی افتد. اینکه شخص در نوع برخورد خود با کسی که دارای کم شنوایی است توجه لازم را داشته باشد، بیشترین دغدغه ما در جامعه است."
همچنین علی بهرامی، سرپرست سازمان بهزیستی شهرستان اصفهان که متولی پیگیری امور رفاهی و تحقق حقوق شهروندی معلولان در شهر اصفهان از حمایت های سازمان بهزیستی از ناشنوایان خبر داده و می گوید "تمام افراد جامعه کم شنوا و ناشنوایان با اقدام موثر و به موقع می توانند از شرایطی که سازمان برای مددجویان فراهم کرده بهره‌مند شوند."
او ادامه می دهد "کودکانی که نیاز به کاشت حلزون دارند با مراجعه به موقع و همچنین شروع آموزش های لازم بعد از کاشت حلزون می توانند امکان مستقل شدن و ارتباط موثر را در فرزندان خود به وجود آورند. حتی با وجود افزایش تعرفه ها در موارد درمانی مانند کاشت حلزون، انجمن کاشت حلرون و بهزیستی، از هیچ اقدامی دریغ نمی کند زیرا این اقدام پیشگیرانه است و باعث کاهش هزینه های بلندمدت می شود."
قطعا دغدغه آینده افراد با نا شنوا و کم شنوا مانند همه افراد جامعه، اشتغال مطمئن است که با توانایی خود آنها و نیز حمایت های سازمان ها و خیرین می تواند تحقق یابد. این حمایت ها راه را برای افرادی مانند فاطمه که تجربه و علاقه فعالیت در زمینه های هنری را دارند هموارتر خواهد کرد.
ماده ۱۴ حمایت از معلولان، سازمان فنی حرفه ای را موظف کرده تا معلولان را به کار گرفته و در جهت ارتقای وضعیت شغلی آنها اقدامات آموزشی موثر را انجام دهد. یارانه بیشتر، سبد غذایی و طرح های تشویقی که باعث شود کارفرما انگیزه جذب پیدا کند نیز در همین زمینه وجود دارند. به شرطی که کارفرما معلول را تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی قرار داده و بر اساس قانون اداره کار با او قرارداد ببندد، ۲۳ درصد سهم بیمه کارفرما توسط دولت پرداخت می شود.
همچنین افراد ناشنوا یا کم شنوا نیز با دارا بودن پروانه کسب یا گواهی فنی حرفه‌ای در حرفه‌ای خاص و با مراجعه به مددکار خویش امکان دریافت تسهیلات را نیز دارد. پرداخت جبران کسر کارایی معلول به کارفرما نیز از دیگر کارهای انجام شده است.
جامعه معلولان با هر نوع محدودیتی که دارا هستند، نیازمند ارتقای سطح زندگی خود در جامعه بوده و وظیفه تمام افراد به خصوص نهادهای مرتبط است که در جهت توانمندسازی و استقلال شغلی و اجتماعی آنها تلاش کنند. جامعه کم شنوا و ناشنوایان علاوه بر نیاز مادی، تا حد بیشتری باید حمایت های معنوی جامعه را از خود احساس کنند تا به عنوان یک عضو تعریف شده اجتماعی، در پیشبرد اهداف جامعه سهیم باشند.
نظر شما