به گزارش خبرنگار ایمنا، این محله که در کنار شهر است نه در شهر، حتی یک پارک هم ندارد، سرگرمی کودکانش بازی در کوچه‌های تنگ و باریک با آسفالتی نامناسب است؛ "کردآباد" حتی فاضلاب هم ندارد!
کردآباد محله‌ای در حریم شهر اصفهان و در مجاورت مناطق ۱۵ و ۴ شهرداری است که سالها تلاش برای رفع مشکلات اساسی ساکنان آن از جمله اصلاح محورهای ارتباطی ناقص و نبود مسیری برای دسترسی به مرکز شهر اصفهان بی‌ثمر مانده است.
کردآباد با همه این اوصاف هم جز شهر است و هم نیست. با وجودی که در این چند سال خدمات شهری به آن داده شده، اما تلاش ساکنانش برای گرفتن خدمات شهرسازی در جهت بهبود وضعیت راه‌های محله و توسعه آن بی‌نتیجه مانده است.
فرزندانمان در این خیابان جان داده اند
«کردآباد، بن بست است. سالها است که به سازمان‌های مختلف نامه زدیم، اما کسی جوابگو نیست، خیابان مهدیه از شلوغ‌ترین خیابان‌های کردآباد است؛ خیابانی باریک که ماشین‌ها در آن با سرعت نور حرکت می‌کنند، چندین بار فرزندانمان در این خیابان جان داده اند.» این گوشه‌ای از درد دل کردآبادی ها از زبان « حاج غلامی» یکی از معتمدان محل به نمایندگی از اهالی است که از نبود حداقل امکانات در این محل ناراضی‌است. «اگر اتفاقی بیفتد یا احیانا یکی از ساکنان نیاز به اورژانس داشته باشد، قبل از رسیدن ماشین، تلف می شود، این وضع، شایسته ما کردآبادی‌ها نیست.»
۶۰ سال پیش خیابان مهدیه با کمک ساکنان این محله احداث شده است و ساکنان بدون مجوز خانه‌های خود را با متراژهایی بسیار کم ساخته‌اند.
سرویس‌دهی اتوبوسرانی به کردآباد محروم هم معضلی است که حاج غلامی از آن گلایه دارد «اگر بخواهیم به شهر برویم باید از آخر محله برای رسیدن به ایستگاه اتوبوس ۲۰ دقیقه پیاده روی کنیم؛ سه سرویس اتوبوس برای صبح و سه سرویس برای بعد از ظهر داریم، به نظر شما آیا این سرویس‌ها برای ما کافی است؟ برای فرزندانمان که هر روز باید برای درس و مدرسه و کار به بیرون از محل بروند این تعداد کفایت نمی‌کند.»
« سالهاست برای رفع بن بست کردآباد که به صحرا می رسد و جاده ای در آن وجود ندارد، استشهاد نوشتیم و امضا گرفتیم، اما مسئولان تا الان فقط قول داده اند و عملی در کار نبوده...» اینها را غلامرضا حسینی می‌گوید که از هفت سال پیش اینجا ساکن شده است. او ادامه می‌دهد: «خدمات درستی برای کردآباد انجام نمی‌شود، میدان کردآباد حتی سرعت‌گیر هم ندارد تا الان چند نفر به خاطر سرعت بالای ماشین‌ها تصادف کردند و کشته شدند، چندین بار استشهاد نامه آماده و به مسئولان مراجعه کردیم، اما هیچکس رسیدگی نمی‌کند.»
حاج‌آقا کردآبادی از دیگر معتمدان محله کردآباد معتقد است که این محله باید به شهرداری منطقه ۴ اصفهان الحاق شود «ساکنان کردآباد راضی هستند که برای رفع مشکلات، این محل به شهرداری منطقه ۴ ملحق شود، سالها تلاش کردیم تا این محله از بن بست در بیاید اما اجازه احداث جاده در امتداد خیابان نیاصرم تا به حال داده نشده است.»
این معتمد محل از قول‌های بی سرانجام مسئولان و خستگی مردم می‌گوید: « ورودی محله کردآباد میدانی است که اصلا شباهتی به میدان‌های شهر ندارد، اما تعداد ماشین‌ها و سرعت بالای آنها دست کمی از میدان‌های مرکزی اصفهان ندارد. ماشین‌ها با سرعت زیادی از خیابان‌های اطراف به سمت میدان حرکت می‌کنند، هر روز باید با سلام و صلوات از این میدان عبورکنیم. کاش مسئولان کمی به فکر مردم بودند. البته این محله یک پل عابر پیاده دارد، اما آن‌قدر فرسوده است که همین چند روز پیش یکی از خانم‌های محله از روی پله‌ها به پایین پرت شد.»
بسیاری از ساکنان برای رفع مشکلات و پیگیری مطالبات خود به شهرداری منطقه ۴ اصفهان مراجعه می‌کنند و کرد آباد را جزئی از این منطقه می‌دانند، اما این منطقه در حال حاضر طبق قانون جزء محدوده شهر اصفهان نیست.
محمدحسین سلیمانی پور، از دیگر معتمدان محله کردآباد و کارشناس دادگستری و مدیر مدرسه است. «یکی از حلقه‌های مفقوده شهر اصفهان، اتصال جی شیر به کردآباد است، اما متاسفانه دو محله کردآباد و جی شیر به مناطق مرکزی شهر مانند پردیس و هشت بهشت دسترسی ندارند، زیرا خیابان‌های سروستان، سردار علی باقری و سواردژ نیمه کاره مانده و محدوده‌ای وسیع بلا استفاده و بدون کاربرد شهری رها شده است.»
وی ادامه می‌دهد: «انتهای خیابان‌های شهید رضایی و شهید قربانی به طوطستان ختم می‌شود و طوطستان هم به صحرایی ختم می شود که گذر خروجی ندارد، شبکه‌های ارتباطی و راه‌های دسترسی به محله کردآباد ناقص است و هنوز درخواست‌های دو دهه گذشته اجرایی نشده و ارتباط محله‌های بالادستی با محله‌های فرادستی برقرار نیست.»
سلیمانی پور اضافه می‌کند: در محله کردآباد اقشارکم درآمد و فرهنگی زندگی می‌کنند، بنابراین نیاز به امکانات و خدمات شهری و مراکز رفاهی- تفریحی مناسب دارند، اما متاسفانه این منطقه از مراکز تفریحی و رفاهی محروم است.
این معتمد محل اظهار می‌کند: بسیاری از مالکان خواستار اتصال محلات سروستان، پردیس و کردآباد هستند، زیرا این محلات به دلیل اینکه خدمات یکسانی را دریافت نمی‌کنند، دچار اختلاف طبقاتی شدید هستند.
سلیمانی پور درباره زمین‌های کشاورزی مجاورکردآباد نیز می‌گوید: این زمین‌ها چهار دسته است؛ دسته اول زمین‌هایی است که قابلیت استفاده ندارد و به اصطلاح بایر است که از نظر شرعی جلوگیری از بهره برداری این زمین ها ایراد دارد، دسته دوم زمین‌هایی است که نزدیک چاه‌های کشاورزی قرار دارد و به آنها حق آبه تعلق می‌گیرد و کشاورزی بر روی زمین انجام می‌شود. دسته سوم این زمین‌ها متعلق به مالکان بزرگ است. آنها از دولت چاه گرفته‌اند و اقدام به فروش زمین کرده‌اند که الان این زمین ها در دست دلالان و سوداگران است که برخلاف قانون است و باید تحت پیگرد قرار بگیرد، اما دسته چهارم خرده زمین‌هایی است که از طرف شهرداری تغییر کاربری داده شده و در محدوده شهری قرار دارد، این زمین‌ها در محدوده شهر است، اما به دلیل اینکه خط مرز محدوده شهری از این زمین‌ها عبور نمی‌کند، اجازه ساخت و ساز در آن داده نمی‌شود.
وی تاکید می‌کند: این مستندات را تهیه کرده‌ایم و به استانداری و سازمان بازرسی کل کشور ارائه داده‌ایم، اما هنوز نتیجه ای نگرفته‌ایم. اگر کالبد شهر را در نظر بگیریم، امکان وجود جزیره‌ای خارج از محدوده شهر اما در دل آن وجود ندارد؛ چنان‌چه به طرح جامع و کالبدی شهر پایبند باشیم، نبابد به قسمتی از شهر بی‌توجهی کرده و خدمات ارائه ندهیم.
این کارشناس دادگستری می‌گوید: از سال ۱۳۸۵و قبل از الحاق خوراسگان به شهرداری منطقه ۱۵، ۷۵۰ هکتار زمین برخلاف نظام شورای عالی شهرسازی و معماری به شهرداری خوراسگان اضافه شد، همچنین برای محلات «تابرتیون»، «سونه‌مره» و «کلمه‌خوران» پروانه ساخت و ساز صادر شده است و هنوز هم ساخت ساز در این نواحی ادامه دارد به طور مثال در خیابان «مجمر»، «خیادون» و «سردار علی باقری» ساخت و سازها ادامه دارد.
سلیمانی پور می‌گوید: مردم کردآباد، جی شیر و مناطق حاشیه شهر که اغلب کارمند، حقوق بگیر و زحمتکش هستند مجبور به ساخت خانه های ۶۰ متری شده اند، این ساخت و سازها بدون محاسبات فنی و بدون پروانه ساخت وساز بر خلاف مقررات شهری است، بنابراین شهرداری باید نسبت به الحاق این محله ها اقدام و نظارت خود را بر ساخت و سازها اعمال کند.
او می‌گوید: چنان‌چه این محله به شهرداری منطقه چهار الحاق نشود، کردآباد در آینده با مشکلات عدیده‌ای روبرو خواهد شد، همچنین این محل شاهد مکان ها و مخفیگاه‌هایی می‌شود که زمینه را برای حضور خلافکاران فراهم می‌کند، بنابراین باید به ایجادگذرها و کمربندی به منظور دسترسی به خدمات شهری توجه کرد که نیاز به نظر کارشناسی دارد.
این معتمد محله کردآباد از تهیه سه طرح برای این محل می‌گوید: یک طرح برای محله سواردژ تا میدان مرکزی کردآباد بوده که دو خیابان تعریف شده است. بنابراین ساکنانی که املاکشان در معرض این خیابان سازی قرار دارد باید معوض دریافت کنند یا ملک‌شان را به شهرداری بفروشند، اما برخی از ساکنان کم درآمد مخالف این طرح بودند و بودجه این طرح برای سه راهی پینارت خرج شد.
سلیمانی پور اظهار می‌کند: شهرداری در حال حاضر قصد دارد از صحرای پشت جی شیر محوری را به سواردژ وصل کند تا محله کردآباد از بن بست خارج شود، کردآباد محور عبور و مرور ورودی و خروجی ندارد، بنابراین احداث این محور کردآباد را به شهرک پردیس و هشت بهشت متصل می‌کند که در نتیجه آن تردد دانش آموزان، دانشجویان، کارمندان و ساکنان به سمت مراکز خدماتی، بیمارستان ها امکان‌پذیر می‌شود، بدون اینکه ساختمان های مسکونی تخریب شود.
تلاش برای الحاق
به گزارش ایمنا، ماه گذشته شهرداری اصفهان به دنبال درخواست‌های متعدد اهالی کردآباد برای ارائه خدمات منسجم به این محله و محلات مجاور آن لایحه پیشنهاد الحاق سه پهنه را به شورای شهر ارایه کرد که در این لایحه الحاق سه پهنه کردآباد، پینارت و جی شیر از حریم منطقه چهار شهرداری اصفهان به مساحت تقریبی ۱۴۰ هکتار به محدوده قانونی شهر اصفهان در جلسه علنی شورای شهر اصفهان بررسی و به تصویب رسید. اما به گفته رضا اخوان، مدیر منطقه چهار شهرداری اصفهان تنها یک خان از هفت خان تصویب الحاق سپری شده. او معتقد است: طرح الحاق سه پهنه پینارت، کردآباد و جی شیر به محدوده قانونی شهر برای نجات این منطقه از محرومیت است و مردم بیشترین منفعت را از اجرای این طرح خواهند برد.
سود کردآباد در جیب شهروندان
وی تاکید می‌کند: طرح الحاق سه پهنه پینارت، کردآباد و جی شیر در گام نخست قرار دارد از این رو شهروندان، مالکان و ساکنان این پهنه‌ها آگاه باشند با توجه به لزوم طی مراحل قانونی و در صورت تصویب نهایی طرح الحاق، کاربری‌های تعریف شده انتفاعی و مسکونی نخواهد بود، بنابراین اقدامی برای خرید یا فروش نکنند.
اخوان مهمترین هدف از اجرای طرح الحاق سه پهنه را اتصال و جلوگیری از پراکندگی و گسیختگی محدوده‌ها و سامان بخشی به پهنه‌های ناهمگن و تسریع و تسهیل خدمات رسانی به شهروندان ساکن این محله‌ها عنوان می‌کند و ادامه می‌دهد: منطقه چهار حدود ۷۵۰۰ هکتار مساحت دارد که از این میزان یک هزار و ۱۳۵ هکتار (۱۵ درصد) در محدوده قانونی و شش هزار و ۳۱۵ هکتار (۸۵ درصد) در حریم شهر قرار دارد.
مدیر منطقه چهار شهرداری اصفهان اضافه می‌کند: طبق قانون، شهرداری امکان اجرای فعالیت‌های عمرانی، تفکیکی و صدور مجوز در حریم شهر را ندارد و این در حالی است که در حال حاضر محدوده‌ای که در اختیار منطقه است (شامل ۱۷ محله) به لحاظ پهنه‌بندی‌های مختلف بافت شهری و تراکم جمعیتی و ساختمانی تقریباً اشباع شده است.
اخوان می‌گوید: حدود ۷۰ درصد تراکم ساختمانی منطقه چهار شهرداری اصفهان نوساز است و بخشی از منطقه شامل محله کرداباد، انتهای خیابان مبارزان، بخشی از خیابان رکن‌الدوله، خیابان های بی‌سیم، بلال، مفتح و قسمتی از فرعی‌های خیابان جی به عنوان بافت فرسوده محسوب می‌شود، حدود ۷۶ هکتار از این پهنه‌های بافت فرسوده مصوب شورای عالی شهرسازی است که قطعا شهرداری منطقه در راستای احیا و بازآفرینی، نوسازی و بهسازی این بافت اقدام می‌کند، اما این موضوع یک اقدام دوسویه است که باید از سوی شهروندان و مالکان درخواست اولیه صورت پذیرد تا در زمینه استفاده تسهیلاتی که پیش‌بینی شده در صدور پروانه و احداث ساختمان‌های جدید مساعدت شود.
وی یکی از مؤلفه‌های اساسی توسعه شهر از لحاظ کالبدی را شناخت ظرفیت ها، پتانسیل‌ها و امکان سنجی‌ها و در کنار آن آسیب‌شناسی منطقه و بررسی نقاط ضعف و قوت، فرصت‌ها و تهدیدها و محدودیت ها می داند و ادامه می دهد: با مطالعه این موارد می‌توانیم به توسعه پایدار و معقول شهری برسیم، البته با توجه به این موارد در منطقه چهار و بر اساس شرایط وضع موجود و در نظر گرفتن مؤلفه‌های فوق الذکر به این نتیجه رسیدیم که پیشنهاد الحاق این پهنه‌ها به شورا ارائه شود.
وی اضافه می‌کند: از جمله معضلات منطقه این است که ۸۵ درصد مساحت آن در حریم و تنها ۱۵ درصد در محدوده شهر قرار دارد، از این لحاظ منطقه چهار پایین‌ترین سطح محدوده قانونی را دارد، اما علاوه بر ۱۵ درصد محدوده، باید در ۸۵ درصد حریم نیز مباحث کنترل، نظارت، ارائه خدمات و ساماندهی را داشته باشد که در شرایط فعلی امکان ساماندهی به شکلی که از تخریب، احداث سکونتگاه‌های غیررسمی، حاشیه‌نشینی و معضلات اجتماعی جلوگیری کنیم را نداریم.
مدیر منطقه چهار شهرداری اصفهان خاطرنشان می‌کند: محله‌هایی که سال‌های ۸۴ و ۸۵ به شهر اصفهان الحاق شد، شامل کلمهخواران، زوان، پینارت و روشن‌دشت است که ۱۳ سال از الحاق آن می‌گذرد، اما از حداقل‌های امکانات و خدمات شهری و پروژه‌های عمرانی که باعث ارتقاء سطح کیفی و کمی این محلات می‌شود، محروم هستند که یکی از دلایل آن پراکندگی محدوده‌ها بود.
وی اظهار می‌کند: اگر طرح الحاقی که پیشنهاد شده انجام شود، می‌توان با تعریف کاربری‌های مناسب و استفاده از اراضی همجوار این محل‌ها، پیش‌بینی و طراحی پروژه‌های همگن و مناسب محل، مناطق را از وضعیت فعلی کم برخورداری و نامطلوب خارج کنیم.
اخوان در خصوص ذهنیت‌هایی که مبنی بر ایجاد رانت با الحاق پهنه‌ها وجود دارد، نیز می‌گوید: طبیعت کارهای عمرانی و توسعه، ایجاد ارزش افزوده است، با این حال هنر مدیریت شهری و برنامه‌ریزی شهری این است که با کمک مراجع قانونی و ذی‌ربط بتوانند این ارزش افزوده را طوری مدیریت کنند که بالاترین میزان انتفاع آن برای شهر و شهروندان باشد.
وی ادامه می‌دهد: در این پهنه‌ها نظر شهرداری تعریف کاربری‌های مختلف خدماتی، گردشگری، فراغتی و به ویژه حفظ سبزینگی در حد ایده‌آل و بر اساس شرایط آب موجود و حفاظت از اراضی کشاورزی است و بر این اساس قطعاً کاربری‌های مناسب طبق ضوابط و شاخص‌ها و معیارهای ورودی شهر و مطابق موقعیت جغرافیایی محل تعریف خواهد شد.
مدیر منطقه چهار شهرداری اصفهان تاکید می‌کند: همه این موارد مستلزم طی فرآیند قانونی طرح و سلسله مراتب در مراجع ذی ربط و قانونی شامل کمیته کار کمیسیون ماده پنج، کارگروه امور زیربنایی شورای برنامه‌ریزی و توسعه استان و در نهایت شورای عالی شهرسازی و معماری کشور است، بنابراین زمان‌بندی تصویب و عملیاتی شدن طرح طول خواهد کشید.
اخوان اظهار می کند: در این طرح نخستین هدف اتصال محدوده‌ها و جلوگیری از پراکندگی و گسیختگی محدوده‌ها و سامان‌بخشی به پهنه‌های ناهمگن و توجه ویژه به یکی از ورودی‌های اصلی شهر از لحاظ سیما و منظر شهری و تسریع و تسهیل خدمات رسانی به شهروندان ساکن در این محل‌ها است، در نتیجه بعد از الحاق در راستای خدمت‌رسانی موضوع تفکیک اراضی، صدور مجوزها و پروانه ساخت، گذربندی‌ها و ایجاد دسترسی‌های مطلوب، حفظ و ایجاد فضای سبز از وظایف شهرداری است.
وی تصریح می‌کند: برای سطوح و سرانه کاربری‌ها دستورالعمل خاصی وجود دارد که بر اساس آن مؤلفه‌های زیست محیطی، کالبدی، فضایی، جمعیتی، عملکردی، اقتصادی و اجتماعی در طرح و ارائه نقشه‌ها و جانمایی کاربری‌ها و پهنه‌بندی‌های همگن اثرگذار هستند، البته در حال حاضر تعریف کاربری امکان‌پذیر نیست، اما در زمان تهیه طرح توسط مشاور و وقتی که به محدوده الحاق شد، با توجه به موقعیت محل و سوابق موضوع، امکان عملیاتی‌شدن و تحقق کاربری‌ها در محورهای مربوطه زیاد است.
نظر شما