چراغی برای بچه‌های ایران

در همه دنیا موزه‌های گوناگونی با موضوعات و مفاهیم مختلفی فعالیت می‌کنند، ایران نیز ظرفیت‌های فرهنگی مختلفی دارد و ما همیشه با خود می‌گفتیم در کشورمان جای موزه‌هایی چون موزه فردوسی، موزه حافظ و حتی بالاتر از آن جای موزه‌ای از آثار باشکوه آن‌ها که هر کدامشان به تنهایی می‌تواند یک موزه باشد، خالی است.

به گزارش ایمنا، اگر یک موزه شاهنامه داشتیم چقدر خوب می‌شد؛ شاهنامه‌ یکی از بزرگ‌ترین سروده‌های حماسیِ جهان که نتیجه حداقل ۳۰ سال کار پیوسته شاعر نامداری ایرانی است، واقعا موزه جالبی خواهد بود. سال‌ها در این اندیشه بودیم تا متوجه شدیم انسان باذوقی در گوشه‌ای از ایران؛ در قزوین، این فکر را عملی کرده است. با جستجویی نام او را پیدا می‌کنیم: رضا ازیمحمدی. او متولد سال ۱۳۴۵ در تهران است، اما به گفته خودش ریشه‌هایی در قزوین دارد و اصالتاً قزوینی است.

"رضا ازی‌محمدی" حدود هفت ماه در آکادمی مجسمه‌سازی باکو به تحصیل و کسب هنر پرداخته و مدتی است با ساختن مجسمه‌های خود در راه معرفی شاهنامه قدم گذاشته است. او مدیر "موزه آثارسفالین استاد رضا ازی‌محمدی" است، اما باید بگوییم که به دلیل مضامین آثار به نمایشدرآمده در آن موزه، بیشتر با عنوان "موزه شاهنامه، اسطورهها و مردمشناسی" شناخته می‌شود. از او می‌خواهیم تا ما را با موزه‌اش آشنا کند و او با روی باز از پیشنهاد ما استقبال می‌کند.

آنچه می‌خوانید حاصل گفت‌وگوی خبرنگار ایمنا، با رضا ازی‌محمدی، مدیر موزه آثار سفالین استاد رضا ازی‌محمدی است.

فعالیت‌های فرهنگی خودتان را از چه زمانی شروع کردید؟

از سال ۱۳۶۹ تاکنون در رشته مجسمهسازی فعالیت می کنم و حدود سه یا چهار سال است که بخشی از آثارم را برای رشد سواد بصری مردم و معرفی فرهنگ ایرانی به نمایش عموم گذاشتهام.

چه شد که به فکر ایجاد موزه شاهنامه افتادید؟

امروزه با وجود فعالیت انجمنها و بنیادهای فرهنگی برای ترویج شاهنامه، همچنان این میراث عظیم فرهنگی، آنگونه که باید و شاید در زندگی روزمره مردم جای نگرفته است. هدف من از این کار در واقع جلب توجه مردم به شاهنامه بوده است. برای همین بخشی از آثار موجود در این موزه به داستانهای شاهنامه و شخصیتهای اسطورهای که در دل تاریخ ایران جای دارند، اختصاص یافته است.

افراد بسیاری به این مکان میآیند و متأسفانه این موضوع را مطرح می کنند که بسیاری از این شخصیتها را نمیشناسند و یا داستانها را تاکنون نه شنیدند و نه خواندهاند، اما پس از بازدید از ما سراغ کتابهای کمکی و شاهنامههای معتبر را برای مطالعه بیشتر میگیرند و این مسئله برای من بسیار خوشایند است. در این موزه علاوه بر شاهنامه، مشاهیر و بخشهایی از جلوههای مردمشناسی ایرانی نیز در آثار من انعکاس یافته است.

موزه چه زمانی افتتاح شد؟

این موزه از سال ۱۳۹۴ افتتاح شده است و تاکنون با وجود فراز و نشیبهای بسیار سعی کردهام که شرایط بازدید را برای همگان برقرار کنم.

مکان موزه چه جایی است؟

این موزه در سرای تاریخی سعدالسلطنه، سرای نگارالسلطنه واقع شده است. مکان فعلی موزه توسط سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری قزوین در اختیار من گذاشته شده است، اما تملک بنا با سازمان میراث فرهنگی است.

موزه به صورت کلی شامل چه فضاهایی است؟

موزه ما از نظر فضایی و معماری تقسیمبندی خاصی ندارد، اما آثار از نظر نوع کار به دو گروه مجسمه و تابلوهای نقش برجسته تقسیم میشوند، که مجسمهها همگی در ویترینها و تابلوها روی دیوارهای موزه قرار گرفتهاند. بخش اصلی مجسمهها و تقریباً تمام تابلوهای نقشبرجسته(به جز چهار مورد) در ارتباط مستقیم با داستانهای شاهنامه و شخصیتهای اسطورهای هستند.

این مجموعه را به چه نحوی کنار هم آوردید؟

مجموعه حاضر، بخشی از آثار خلق شدۀ من در طی ۲۷ سال فعالیت هنری است. بسیاری از آثارم در خارج از ایران( در موزه جنگ ترکیه، جمهوریآذربایجان و دبی) و یا به عنوان نمادهای شهری در تهران و قزوین قرار گرفته و بخشی دیگر از آثارم نیز به فروش رفته است. آثار فعلی که در این موزه نگهداری میشوند تقریباً شامل آثاری است که از اوایل دهه ۸۰ تاکنون ساختهام و سعی من بر آن است که هر ساله تعدادی اثر جدید نیز به آثار موزه اضافه کنم.

نحوه معرفی آثار در موزه شما چگونه است؟

علاوه بر استفاده از برچسب معرفی(همچون سایر موزهها)، راهنمایان موزه نقش محوری در توضیح و آشنایی مخاطبین با آثار دارند. چنانچه سوالی برای بازدیدکنندگان پیش آید، راهنمایان توضیحات را به صورت حضوری به بازدیدکنندگان ارائه میکنند. راهنمایان این موزه تسلط قابل قبولی بر داستانهای شاهنامه و مباحث تاریخی و مردمشناسی دارند تا بتوانند به خوبی مطالب مورد نیاز را به بازدیدکننده انتقال دهند و راویان خوبی برای داستانهای موزه باشند.

علاوه بر این، بروشورهایی حاوی اطلاعات مختصر نیز در دسترس بازدیدکنندگان قرار میگیرد. هم‌چنین سعی کردایم بلیت موزه نیز بیانگر هویت خاص آن باشد و از تصویر تابلوهای شاهنامهای روی بلیتها بهره بردهایم و توضیحات مختصری همراه با شماره تماس، آدرس موزه، آدرس سایت و شبکههای مجازی موزه در بلیتها قید شده است تا بازدیدکنندگان پس از خروج از موزه همچنان با ما در ارتباط باشند و در جریان امور فرهنگی موزه قرار گیرند.

آیا در ابتدای کار اهالی بومی محل از موزه استقبال کردند؟ هم اکنون نحوه تعامل آن‌ها با شما چگونه است؟

بله در ابتدای گشایش موزه، استقبال نسبتاً خوبی را شاهد بودیم. البته هنوز هم بسیاری از همشهریان قزوینی از وجود این موزه بیاطلاع هستند. از آنجایی که این موزه به صورت خصوصی اداره میشود و هزینههایی همچون چاپ بروشور، بلیت و راهنما بر عهده خود ما است، متأسفانه بودجه آنچنانی برای تبلیغات نداریم و همین امر باعث شده این موزه آنگونه که شایسته آن است شناخته و معرفی نشود.

توصیف خودتان از موزه شاهنامه چیست؟

من در این موزه سعی کردهام تا اسطورهها و داستانهای شاهنامه را به تصویر بکشم و مجسم کنم، همان کاری که ملت خردمند بسیار پیشتر از ما این کار را انجام دادهاند. این موزه چراغی برای بچههای ما است تا بدانند و ببینند که این سرزمین چه شخصیتها و نوزاییهایی با این افراد داشته است.

ادامه دارد...

گفت‌وگو از: سمانه آقائی آبچوئیه، خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر ایمنا

کد خبر 353162

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 2
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • لی لی بنوفامیل AZ ۱۰:۰۳ - ۱۳۹۷/۰۶/۲۱
    0 0
    خیلی جالب بود .ایده ی خوبی است. توانا باشید...
  • سرمدی IR ۱۱:۴۸ - ۱۳۹۷/۰۶/۲۲
    0 0
    توجه به کودکان در این موزه واقعا جالب بود....حقیقتا که چراغی برای بچه‌های ایران عزیزمان روشن کرده‌اند...چراغتان همواره پر فروغ باد