مهرداد کیهان‌فر در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهارکرد: مادی‌ها نهرهای مهندسی شده برای استفاده و توزیع هر چه مناسب آب زاینده رود و یکی از عناصر عملکردی توسعه محلات و مناطق مختلف شهر اصفهان از گذشته‌ای دور بوده است.
وی افزود: مکانیسم مادی‌ها در شهر اصفهان به این شکل بوده که با برنامه‌ریزی دقیق و مشخص برای آب‌گیری هر مادی (نهر)، آب را از بالا دست رودخانه، قبل از ورود به شهر با استفاده از تراز و شیب زمین تقسیم کرده و برای استفاده از اراضی بیشتر و همچنین آب رسانی به محلات و روستاهای دورتر از رودخانه به مناطق بالاتر از بستر رودخانه انتقال می دادند.
این کارشناس شهرسازی با بیان اینکه مادی ها به مرور به نشانه‌ها و مرزهای محلات و روستاهای هم جوار شهر اصفهان تبدیل شد، گفت: حتی اسامی برخی مادی‌ها به شکل معناداری معرف و گویای خصوصیات و ویژگی‌های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی شدند که در مکتوبات تاریخی و همچنین در سفر نامه‌ها از آنها برای توصیف بهتر شهر یاد شده است.
وی ادامه داد: به نظر می‌رسد در دوره معاصر، با رشد و شتاب شهرنشینی و عوامل متعدد و تأثیرگذار از جمله مدیریت شهری متأثر از مفاهیم شهرسازی مدرن و حتی عوامل سیاسی در سطح ملی (خشک شدن زاینده رود و عدم توجه به طومار شیخ بهایی که سال ها مرجع تعاملات برای تقسیم آب بود) مادی‌ها نقش عملکردی خود را همچون سابق از دست داده‌اند.
کیهان‌فر با بیان اینکه مدیریت شهری در حوزه شهر سازی سعی کرده با تشکیل کارگروه‌هایی نسبت به حفظ کالبدی مادی‌ها اقدام کند، افزود: این اقدامات کافی نیست، چرا که باید به نقش مادی‌ها، علاوه بر نقش هویتی به تأثیر آنها در حفظ تراز آب‌های زیر زمینی که خود معقوله‌ای تخصصی و حائز اهمیت است، توجه شود.
وی تصریح کرد: به نظر می رسد تلاش برای بازگرداندن آب به زایند رود باید با حساسیت پیگیری شود تا دستاوردهای متعالی گذشتگان که یکی از آنها به وجود آوردن مادی ها بوده، هویت و نقش خود را حفظ کند.
نظر شما