به گزارش خبرنگار ایمنا، کوروش محمدی صبح امروز (دوشنبه) در جلسه بررسی آسیب های اجتماعی زنان حاشیه شهر با عنوان «زنان خارج از متن شهر» که به همت خبرگزاری ایمنا برگزار شد، اظهار کرد: موضوع حاشیه نشینی و حاشیه نشین باید از هم تفکیک شود، در اصفهان بسیاری از مناطق حاشیه محسوب می‌شود، اما از خود اصفهان به عنوان استان برخوردار نام برده می شود.
وی با بیان اینکه نباید به آسیب‌های حاشیه نشینی نگاه جنسیتی داشت، افزود: این در حالی است که در بطن حاشیه نشینی آسیب ها صورت و هر دو جنسیت را در بر می‌گیرد.
رییس انجمن آسیب شناسی ایران تصریح کرد: البته زنان نسبت به مردان آسیب پذیرتر هستند، البته در کلان شهری مانند اصفهان هزینه حاشیه نشینی بسیار پایین است و با مبالغ اندکی می‌توان در این مناطق ساکن شد. البته حاشیه نشینی پیوند عمیقی با مهاجر پذیری مناطق خواهد داشت و این یکی از ضعف‌های نظام ساختاری و بافتی مناطق شهر است.
محمدی اضافه کرد: البته این مناطق به صورت سکونت‌گاه غیر رسمی بودند اما امروزه جزو مناطق ۱۵ گانه شهرداری اصفهان محسوب می‌شود. بیشترین خدماتی که به مردم داده شده از سوی مدیریت شهری اما در مناطق مرکزی بوده است، از این رو نه برنامه‌ای برای پیشگیری از حاشیه نشینی و گسترش این مناطق و نه برنامه ای برای اتصال این مناطق به شهر وجود داشته است، از این رو حس شهر نشینی در ساکنان این مناطق از بین رفته و همین زمینه ساز بروز آسیب هاست.
وی با بیان اینکه نیم میلیون حاشیه نشین در اصفهان وجود دارد، گفت: برخی از این افراد برای بهبود زندگی وارد شهر شده اند، اما سوء مدیریت این سالها برای مهاجز پذیری و تولید حاشیه نشینی جای صحبت زیادی دارد.
رییس انجمن آسیب شناسی ایران تصریح کرد: البته در این مناطق آسیب پذیرترین فرد زنان هستند اما نباید از آسیب های مردان هم به راحتی عبور کرد. حاشیه نشینی ارتباطی با جغرافیا ندارد بلکه موضوع اصلی در خدمات و نگرش جامعه به این افراد است. از این رو خواه نا خواه جامعه در حال مدیریت آسیبی به این افراد است و خود ما عامل رشد این آسیب ها هستیم.
وی با بیان اینکه با برنامه های فرهنگی که در مناطق حاشیه ای شهر انجام می شود نمی‌توان مشکلات را کاهش داد، افزود: مادامی که به حاشیه نشینی به عنوان یک آسیب نگاه شود، تهدیدی برای آن وجود خواهد داشت و باید از رفتارهای هیجانی و تک بعدی دوری کرد و درصدد کاهش آسیب ها با استفاده از برنامه ریزی صحیح برآمد.
محمدی تصریح کرد: فردی که نتوانسته نسبت به شهرش حس تعلق داشته باشد را چطور می‌توان با چند برنامه فرهنگی و جُنگ شادی از آسیب ها دور کرد، البته تمامی آسیب‌ها ناشی از حاشیه نشینی نیست و نمی‌توان آنها را حذف کرد، اما می‌توان یک روال منطقی را پیمود تا پارامترهای پیشگیرانه اجرایی شود.
وی با بیان اینکه امروز سطح اول پیشگیری فراموش شده است، تصریح کرد: نداشتن اولویت بندی برای بررسی و رفع آسیب ها ضعف بزرگی است چراکه آسیب‌ها یک شبکه پیچیده و در هم تنیده‌ای هستند که باید با توجه به شرایط روز جامعه نسبت به هر کدام اقدامی انجام داد.
رییس انجمن آسیب شناسی اظهار کرد: آسیب های اجتماعی در شهرها نیز وجود دارند، اما در مناطق حاشیه ای پر رنگ‌تر است پس باید به طور کلی درصدد رفع آسیب های اجتماعی باشیم.
محمدی اضافه کرد: یکی از عوامل موثر در حاشیه نشینی مدیریت شهری است، زیرا تمامی خدمات به مراکز شهر تعلق می گیرد و این موضوع با فاصله گرفتن حتی یک کیلومتر از شهر به خوبی مشخص بوده و همین بی عدالتی در توسعه خدمات منجر به توسعه حاشیه نشینی است.
وی با بیان اینکه نگاه همگان به این مناطق منفی است، اما باید باورهای جامعه به این افراد تغییر داده شود و درجه بندی شهروندی از بین برود، افزود: تا زمانی که به عنوان آسیب به حاشیه‌ها و سکونت‌گاه غیر رسمی نگاه کنیم این مشکلات رفع نمی‌شود.
رییس انجمن آسیب شناسی ایران گفت: باید عدالت اجتماعی در ارایه خدمات برای ساکنان حاشیه‌ای نیز دیده شود، سپس انتظار داشته باشیم که این افراد نیز شهروند خوبی باشند، حاشیه نشینان بخشی از شهروندان هستند و باید خدمات خوبی به آن ها ارایه شود.
محمدی با اشاره به معضل روسپی گری تصریح کرد: هیچ زن روسپی وجود ندارد مگر اینکه مرد روسپی از قبل وجود داشته باشد.
وی با اشاره به اینکه بر اساس آموزه‌های دینی باید تربیت جنسی در جامعه صورت بگیرد، افزود: تاکنون برای رفع آسیب ها اقدام خاصی انجام نشده به طوری که آسیب هایی که در سال ۶۳ وجود داشته بدون هیچ برنامه ای برای رفع آن همچنان باقی است.
محمدی با بیان اینکه باید تربیت جنسی در مدارس آموزش داده شود چراکه بعضی رفتارها ریشه در کودکی افراد دارد، تصریح کرد: تنها نباید به آسیب‌های حاشیه‌ای تاکید کرد زیرا مشکلی را رفع نمی کند، اقدامات لازم و برنامه ریزی منسجمی در این خصوص نیاز است.
وی تصریح کرد: نزدیک به ۴۰۰ نقطه بحران شهری وجود دارد و این یعنی جمعیت قابل توجهی در خطر وجود دارند که باید با همتی همه جانبه با کمک مردم و سازمان‌ها مردم نهاد مسائل را به درستی هدایت کرد.
رییس انجمن آسیب شناسی با بیان اینکه سازمان های مردم نهاد و خیریه ها باید نخست از پیشگیری به عنوان توانمندسازی استفاده کنند، البته توانمندسازی برای افرادی است که آسیب ندیده باشند، اضافه کرد: آسیب‌های اجتماعی را به عنوان معضل باید نگاه کرد تا بتوان برای آن برنامه درستی ارایه شود.
نظر شما