به گزارش خبرنگار ایمنا، "می خواهیم بزرگش کنیم. دنبال جواز و نقشه بزرگ کردن امامزاده هستیم. میراث فرهنگی نه درست میکرد و نه اجازه میداد خرابش کنیم. دنبال کار هستیم که درستش کنیم. میراث هم اومد دید ولی ما خرابش کرده بودیم. میراث از گمشچه خاک میآورد و خانههای تاریخی را درست میکند اما ما را بین زمین و آسمون رها کرده بود." اینها گوشهای از روایت حسن نجفی، متولی امامزاده احمدرضا در انتهایی ترین نقطه محله باطان در زینبیه اصفهان از روند تخریب این امامزاده است.
او که به گفته خودش از ۲۲ سال گذشته به صورت افتخاری در خدمت امامزاده بوده از برگزاری مراسم روضه زنانه در روزهای سهشنبه در این بقعه یاد میکند "سالهاست که این روضه برگزار میشود. کلا ۲۰ نفر از این زنان در امامزاده جا میشدند و مابقی مجبور بودند روی خاکها بیرون امامزاده بنشینند. ما هم تخریبش کردیم و خشت و گِلهاش رو هم بردیم تو صحرا ریختیم. شبهای ماه رمضان، ماه محرم و شاید در همه شبها مردم زیادی به امامزاده میآمدند. امنیت نداشتند. ما خراب کردیم تا مسئولان بیشتر توجه کنند."
حسنالله دادی، جوانی حدوداً ۳۵ ساله و دارای دو فرزند است که حین خراب کردن بقعه امامزاده احمدرضا باطان از گنبد به داخل امامزاده سقوط کرده و به دلیل ریزش آوار دچار ضایعه نخاعی شده است. "ساعت حدود دو بامداد بود که بعداز تمام شدن دعا به ما گفتند امشب بقعه را خراب کنید. حدود ۷۰ نفر بودیم که با پتک و کلنگ به جان ساختمان افتادیم، از گنبد شروع کردیم و نقطه به نقطه پیش رفتیم. هر کس خسته می شد پایین میرفت و آب و چایی میخورد. دوساعتی گذشت و من و مهدی روی بقعه ماندیم و به کندن ادامه دادیم ناگهان زیرپایم خالی شد، افتادم توی امامزاده و آوار روی سرم خراب شد و دیگر چیزی نفهمیدم."
حسن که حدود ۲۵ روز است به دلیل ضایعه نخاعی روی تخت افتاده در خصوص چرایی تخریب در شب بیست وسوم میگوید: " به ما گفتن اگر امشب تخریب نشود شاید مسئولان پشیمان شوند و باید شبانه تخریب شود تا زمان را از دست ندهیم."
اما طاهری، عضو هیئت امنای امامزاده احمدرضا باطان در خصوص تخریب این امامزاده میگوید:" از سال ۸۳ تاکنون به دنبال تخریب و بازسازی بقعه امامزاده بودیم. هر روز به اداره اوقاف، میراث فرهنگی و شهرداری مراجعه میکردیم و نتیجهای نمیگرفتیم. نصف سقف امامزاده ایمن نبود و باید تخریب می شد."
به گفته طاهری "بقعه باید تخریب میشد تا مسئولان به فکر ساختنش بیفتند". او در پاسخ به این سوال که چرا تخریب در شب بیست و سوم و آن هم به صورت شبانه و بدون استفاده از وسایل مناسب انجام شد، می گوید: "چه فرقی می کرد با کلنگ یا بولدوزر؟ در هر صورت باید این بقعه تخریب می شد و اتفاقی که برای آقای الله دادی افتاد نوعی سهل انگاری بود و ممکن است هر زمان دیگری هم اتفاق بیفتد."
این عضو هیئت امنای امامزاده احمدرضا به صدور مجوز تخریب امامزاده توسط میراث فرهنگی اشاره می کند:" اسفندیار حیدری پور، مدیرکل اسبق میراث فرهنگی دستور تخریب بقعه را داده بود، اما مدیرکل فعلی اصرار بر این داشت که قدمت تاریخی بقعه بررسی و بعد در این خصوص تصمیمگیری شود. میراث مانند جهنم ایرانی ها بود، یک روز قیر نبود و یک روز قیف هیچ کس مسئولیت این کار را عهده دار نمیشد و چون معطل کردند ما بقعه را تخریب کردیم."
شهرام امیری، مدیر روابط عمومی میراث فرهنگی استان اصفهان در این خصوص تنها به یک پاسخ اکتفا می کند "این امامزاده چندان قدمتی نداشته و فاقد ارزش تاریخی بوده و ثبت ملی نیز نبوده است."
در حالی این عضو هیئت امنای امامزاده احمدرضا از تشکیل پرونده برای احقاق حقوق حسن اللهدادی در اداره کل اوقاف و امور خیریه سخن به میان میآورد که حامد جعفرزاده، مدیر روابط عمومی اداره کل اوقاف استان اصفهان صدور هر گونه مجوز کتبی برای تخریب امامزاده احمدرضا توسط این اداره کل را رد میکند : "هیئت امنای امامزاده احمدرضا، هیچ مجوز کتبی برای تخریب بقعه از اوقاف نداشتهاند."
او همچنین در خصوص روند رسیدگی به وضعیت مصدوم حادثه تخریب امامزاده احمدرضا می گوید: اوقاف در خصوص وضعیت فرد مصدوم در تخریب بقعه هیچ وظیفه قانونی ندارد اما به عنوان مسئولیت اجتماعی در روند درمان وی کمک میکند.
نظر شما