علیرضا محرابی در رابطه با رویکرد دستوری ترامپ خطاب به کشورهای اوپک برای افزایش تولید نفت، به خبرنگار ایمنا گفت: در برخورد با این تصمیم باید حساب عربستان سعودی را از بقیه کشورها جدا کرد؛ چرا که این کشور بزرگترین تولید کننده نفت اوپک و به تبع آن تأثیرگذارترین عضو این سازمان است.
این استاد دانشگاه در رابطه با وضعیت کنونی ایران در اوپک نیز گفت: در چند سال اخیر شاید ایران به سومین تولید کننده اوپک بعد از عربستان و عراق تبدیل شده بود، اما در حال حاضر تولید نفت کشور به واسطه تحریمها و نیاز تأسیسات نفتی به تکنولوژی های جدید و سرمایه گذاری های خارجی کاهش یافته و دیگر جایگاه گذشته را ندارد.
محرابی خاطر نشان کرد: در وضعیت کنونی شاید ایران بتواند با شکل دهی به جو روانی و سیاسی تا حدی فشارهایی که بر کشورهای عضو اوپک وارد می شود را کاهش دهد، اما متأسفانه عربستان فعلا در وضعیتی قرار دارد که نوکری آمریکا را می کند.
این تحلیلگر مسائل بین المللی افزود: اتخاذ چنین رویکردی از سوی عربستان سبب می شود تا این کشور قدرت بر هم زدن معادلات اوپک را داشته باشد؛ در حالی که متأسفانه اقدامات این رژیم بر علیه منافع کشورهای اسلامی است.
تأثیرگذاری بر اوپک نیازمند دیپلماسی نفتی است
محرابی در رابطه با رویکرد عراق به عنوان دومین تولید کننده نفت اوپک گفت: به نظر می رسد عراق نیز بعد از پیروزی ائتلاف سائرون و قدرت یابی مقتدی صدر در این کشور، دیگر نزدیکی و همراهی چندانی با ایران انجام ندهد و بیشتر به سمت سیاستهای عربستان متمایل باشد.
این استاد دانشگاه خاطر نشان کرد: اوپک مثل برخی دیگر از سازمانها همچون G۷ سازمان مستقلی نیست؛ بلکه لابی کشورها در تصمیمات اعضا تأثیر زیادی دارد و عربستان و رژیم صهیونیستی نیز در این زمینه لابی های قدرتمندی دارند.
محرابی افزود: تأثیرگذاری بر تصمیمات کشورهای اوپک کاری زمان بر است و برای این کار ایران باید با یک دیپلماسی نفتی قوی، از یکی دو سال پیش اقدام می کرد. دستگاه دیپلماسی ایران باید به این جمع بندی می رسید که تنها رسیدن به برجام کافی نیست و باید در کنار آن از دیپلماسی نفتی، ورزشی، فرهنگی و ... هم استفاده کنیم.
نظر شما