به گزارش خبرگزاری ایمنا، چارلز داروین نخستین فردی بود که حالات چهره افراد را به صورت یک زبان جهانی معرفی کرد. او اعتقاد داشت که احساسات انسان‌ها اهمیت زیادی دارد و این احساسات باید در تمام فرهنگ ها به طور یکسان قابل درک باشند. به گفته دانیل مسینگر، استاد روانشناسی دانشگاه میامی، از زمان داروین این پرسش همواره برای دانشمندان مطرح بوده است که آیا زبان حالات چهره حقیقت دارد یا خیر؟ تحقیقات جدید نشان می دهد یکی از کلیدهای درک این زبان، تنگی و انقباض چشم ها است.
به گفته دکتر جولیو تروجیلو، رهبر گروه، درک رابطه درست میان علامت‌ها و حالات صورت و احساسات می‌تواند منجر به پیشگویی های کاربردی در دنیای واقعی شود. اکنون بیش از ۱۰۰ سال است که محققان در حال بررسی حالات چهره افراد هستند. تحقیقات داروین در سال ۱۸۷۲ در این میان بیشترین سهم را در این میان داشته و نخستین تحقیقی است که نشان می‌دهد حالات چهره یک زبان جهانی است.
تحقیقاتی که به تازگی صورت گرفته است ثابت می کند که چروک های چشم ناشی از لبخند بیانگر احساسات صادقانه هستند. طی این مطالعه، محققان بر اساس معیار "دوشن" که چروک های اطراف چشم را بر اساس حالات احساسی افراد اندازه گیری می کند و همچنین با استفاده از روش رقابت دوچشمی به نتایج جالبی دست پیدا کردند.
رقابت دوچشمی نوعی ادراک چند پایا است که طی آن آگاهی بصری افراد نسبت به محرک های مختلفی که به هر دو چشم وی نشان داده می شود. طی این آزمون عکس‌های حاوی لبخند دوشن (لبخندی طبیعی که به طور طبیعی چشم‌ها را در بر می گیرد) و عکس های فاقد ویژگی‌های لبخند دوشن به افراد نشان داده شد. نتایج نشان می‌داد، افراد عکس‌های حاوی لبخند دوشن را دارای چروک های خاصی در اطراف چشم است، به عنوان نشانه هایی از صداقتِ بیشتر، درک می‌کنند.
این یافته‌ها شواهدی از وجود یک زبان بالقوه جهانی را برای خواندن احساسات فراهم می کند. به بیان دیگر یک حرکت صورت ممکن است نقش منحصر به فردی در حالات چهره داشته باشد؛ برای مثال دانستن این موضوع که لبخند یک فرد غریبه واقعی است یا خیر و اینکه آیا این فرد قابل اعتماد است یا نه، شما را نسبت به این موضوع آگاه می کند که باید از دست چنین فردی بگریزید یا خیر!
نتایج این مطالعه که توسط محققان دانشگاه Western Ontario و با همکاری محققان دانشگاه میامی صورت گرفته است ، در مجله Emotion منتشر شده است.
نظر شما