به گزارش خبرگزاری ایمنا، صد و پنجاه و سه سال پیش در چنین روزی یک از معروفترین شاعران و نمایشنامهنویسان قرن بیستم، ویلیام باتلر ییتس در ایرلند چشم به جهان گشود. پدرش تاجر کتان و نقاش پرتره شناخته شدهای بود. ییتس تحصیلاتش را در لندن و دوبلین گذراند گرچه تابستانها را همواره در کنار خانواده در خانه تابستانیشان در غرب ایرلند سپری میکرد. اولین مجموعه شعر او وقتی تنها بیست و دو سال سن داشت، به چاپ رسید.
او در دورانی پرآشوب زندگی کرد که انقلاب ۱۹۱۶ و سپس استقلال ایرلند را از بریتانیا در ۱۹۲۲ به دنبال داشت. وی نیز مانند هر هنرمند راستینی سهم خود را نسبت به کشورش و مبارزه برای استقلال به انجام رساند. ایرلندی که بیش از سیصد سال بخشی از امپراتوری بریتانیا بود، در حوالی ۱۹۰۰ استقلال هنری خود را از انگلستان اعلام کرد. با شدت گرفتن احساسات ملی گرایانه در ایرلند، "ییتس" که در نمایشنامهنویسی قلمی توانا و خلاق داشت، در راه آفرینش درام بومی ایرلندی، به یاری تنی چند از هنرمندان انجمن تئاتر ملی ایرلند را تأسیس کردند و در تماشاخانه اّبی به فعالیت ادامه دادند. ییتس در حدود ۳۰ نمایشنامه نوشته است.
غالب آثار اولیهی او تحت تأثیر نمادگرایی است که از میان آنها نمایشنامه "کتلین دختر هولیهان" از همه مشهورتر است. در این نمایشنامه، روح ایرلند که بسیار پیر اما هنوز دوستداشتنی است، در جسم زنی پیر حلول میکند که خود به صورت دختر جوانی تغییر یافته است. سبک شاعرانه-اساطیری ییتس، بعدها تحت تأثیر تئاتر "نو" ژاپن قرار گرفت، از آن پس استفاده از ماسک، رقص، موسیقی و آواز در آثارش افزایش یافت. بهترین نمایشنامهی این دورهی او، نمایشنامه "در چاه شاهین" است که در آن دو شخصیت منتظر ظهور آبهایی هستند که بی مرگی را به همراه آورند. ییتس که درام واقعگرایانه را دوست نمیداشت بر آن بود تا از طریق نمایشنامههایی شاعرانه بر اساس اساطیر و افسانههای ایرلندی، مجموعهای از احساسها و عقاید را در تماشاگران برانگیزد.
"ویلیام باتلر ییتس" در ۱۹۲۳ یعنی یک سال پس از استقلال ایرلند، برندهی جایزهی نوبل ادبیات برای نمایشنامههایش شد. او خود معتقد بود که این جایزه بیشتر از آنکه به خودش اعطا شده باشد، به او در مقام نمایندۀ ادبیات ایرلند تعلق گرفته است، به عنوان بخشی از خوشآمدگویی اروپاییان به دولتی آزاد. از این سال به بعد وی بهترین و تأثیرگذارترین شعرهایش را سرود که او را بدل به یکی از بزرگترین شاعران قرن بیستم کرد. در واقع، اشعار ییتس را بیش از هر شاعر دیگری در جهان ترجمه کردهاند. او در سال ۱۹۳۹ در فرانسه از دنیا رفت. ازجمله آثار وی که به فارسی ترجمه شدهاند میتوان به "جلجتا"، "گربه و ماه" و مجموعه شعر "برگها بسیارند ریشه یکی" اشاره کرد.
نظر شما