به گزارش ایمنا و به نقل از مرکز ارتباطات و اطلاع‌رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، یکی از بزرگترین چالش‌ها در قلمرو تجزیه الکتروشیمیایی، طراحی و ساخت الکترودهایی است که بتوانند به یک گونه شیمیایی خاص به صورت کاملا گزینش‌پذیر و با حساسیت بالا پاسخ دهد.
به طور کلی حسگرهای الکتروشیمیایی از طریق واکنش اکسایش- کاهش گونه مورد نظر بر روی سطح الکترود و تولید علامت الکتریکی متناسب با غلظت گونه آزمایشی مورد نظر عمل می‌کنند. توانائی و قابلیت ایجاد تغییراتی در ساختار ملکولی بافت توده الکترود و ویژگی‌های سطح آن که توسط اصلاحگر انتخابی صورت می‌گیرد، تعیین کننده خواص الکترود اصلاح شده شیمیایی است.
در این راستا محققان کشورمان در دانشگاه مازندران تحقیقی با عنوان " طراحی آپتا حسگر الکتروشیمیایی بدون نشانگر بر پایه تثبیت آپتامر بر روی الکترود صفحه چاپی گرافیت اصلاح شده با نانو چند سازه ها و نانوذرات طلا به منظور تشخیص الکتروشیمیایی اپیروبیسین" با پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی انجام دادند. در این تحقیق از نانوچندسازه های مغناطیسی عامل-دار شده به منظور اصلاح سطح الکترود استفاده می‌شود تا منجر به ایجاد گزینش‌پذیری بالاتر برای آپتاحسگر مورد نظر شود.
بر اساس این گزارش، آپتامرها، لیگاندهای اولیگو نوکلئوتیدی تک رشته ای اعم از DNA یا RNA هستند که با فرایندهای انتخابی آزمایشگاهی SELEX طراحی می‌شوند. استفاده از حسگرهای الکتروشیمیایی آپتامری، از جمله روش های نوین تشخیصی هستند که در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته اند.
این حسگرها حساسیت بسیار بالایی داشته و توانایی شناسایی مواد با غلظت های کوچکتر از نانومولار و تا پیکومولار را نیز دارند. اتصال حسگر به گونه شیمیایی هدف، به تمایل اختصاصی بخش آپتامری برای گونه آزمایشی هدف مربوطه، وابسته است.
همچنین، اپیروبیسین، از دسته آنتی بیوتیک های ضدسرطان است و برای درمان طیف گسترده ای از سرطان ها استفاده می شود. ولی به دلیل محدودیت های این دارو در کاربرد بالینی، نظارت بر غلظت اپیروبیسین و بهینه سازی دوز دارو برای رسیدن به اثر درمانی حداکثر با واکنش های سمی حداقل، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
تحقیق حاضر نیز به ارائه روشی مؤثر به منظور تشخیص و اندازه‌گیری الکتروشیمیایی اپیروبیسین می پردازد.
نظر شما