داروی نجات بخش سرطان، عامل کاهش بینایی بیماران

جدیدترین درمان یافت شده برای سرطان، در عین افزایش احتمال طول عمر بیماران، می تواند منجر به بروز عوارض جانبی جدیدی نظیر مشکلات بینایی شود.

به گزارش سرویس علمی ایمنا، تحقیقات جدید بر روی سه بیمار مبتلا به نوعی بیماری چشمی موسوم به "uveal effusion" حاکی از آن است که این مشکل بینایی پس از دریافت ایمونوتراپی روی می دهد؛ عملی که از سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان استفاده می شود. طی بروز "uveal effusion"  چشم بیمار ملتهب شده و مایعات در سه لایه دیواره‌ی چشم جمع می شود که این مسئله سبب تاری دید و حتی از بین رفتن بینایی می شود.

هرچند این مشکل جدی به نظر می رسد، اما دکتر "هاکان دمیری" استاد مرکز چشم پزشکی دانشگاه میشیگان می گوید: «نباید مصرف داروهای خود ایمنی را متوقف کرد. چرا که این عوارض بسیار نادر و احتمال بروز آن بسیار کم است. علاوه بر این، چنین داروهایی برای بیمارانی تجویز می شود که با سرطان جدی و خطرناکی مواجه هستند، پس مصرف دارو برای کنترل تومور اهمیت بسیاری دارد. دیگر اینکه در میان این سه بیمار، مشکلات چشم دو نفر پس از قطع مصرف دارو از بین رفت و بیمار سوم با وجود ادامه مصرف دارو در اثر سرطان فوت کرد."

دکتر کاترین دیفنباخ، متخصص انکولوژی بالینی انجمن آمریکا و استادیار پزشکی در مرکز سرطان NYU Langone Perlmutter در این رابطه خاطر نشان می کند: «زمانی که بر اثر مصرف دارو، سیستم ایمنی فعال می شود، عوارض جانبی معمول و غیرمعمول مشاهده می شود. این در مان های خود ایمن، موجب بهبود شانس بقا برای بیماران مبتلا به ملانوم پیشرفته و سرطان های شدید درمانی مثانه، کلیه و ریه می شوند و نباید مصرف آنها را قطع کرد."

هر سه بیمار حاضر در این پژوهش، که یکی مبتلا به سرطان ریه و دو تای دیگر مبتلا به ملانوم بودند، تحت درمان سرطانی قرار داشتند که به سایر نقاط بدن شیوع پیدا کرده بود؛ یکی از آنها مردی68 ساله با تاری دید در چشم چپ، دیگری مردی 52 ساله با قرمزی و درد هر دو چشم و نفر آخر مردی 85 ساله با تورم چشم چپ بودند که هر سه مرد تحت یک نوع ایمونوتراپی به نام مهارکننده های بازرسی ایمنی قرار داشتند. مشکلات چشم هر سه بیمار از حدود سه تا هشت هفته پس از دریافت داروها شروع شد و هر یک از بیماران تحت درمان با دارویی متفاوت از دیگری ولی از همین دسته دارو، بودند.

محققان انجمن سرطان آمریکا (ACS) بر این باور هستند که به طور معمول، سیستم ایمنی تنها برای مواجهه با عوامل بیگانه وارد عمل می شود و از مولکول هایی استفاده می کند که به عنوان پست های بازرسی شناخته می شوند و  باید برای جلوگیری از حمله به سلول های سالم و طبیعی فعال یا غیر فعال باشند. گاهی اوقات سرطان، برای جلوگیری از شناسایی شدن، از این نقاط بازرسی استفاده می کند. این مهارکننده ها امکان دیده شدن سرطان پنهان در ورای نقاط بازرسی را به سیستم ایمنی می دهند. چنانچه نقاط بازرسی خاموش باشند، این داروها سبب می شوند تا سیستم ایمنی سلول های طبیعی را بیگانه قلمداد کند.

محققان این مطالعه بر این باورند که راهی برای جلوگیری از بروز عوارض جانبی وجود ندارد، ولی از قطع مصرف داروها باید صرف نظر کرد و بروز هرگونه عارضه را با پزشک در میان گذاشت.

نتایج این مطالعه در مجله ""Ophthalmology JAMAمنتشر شده است.

کد خبر 344113

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.