به گزارش خبرنگار ایمنا، مسعود کریمیان صبح امروز (یکشنبه) در همایش‌های ارتقاء کیفیت محلات شهر اصفهان گفت: از دوماه گذشته برای برگزاری همایش ارتقاء کیفی محلات شهر اصفهان در چهار کارگروه برنامه ریزی شد.
وی افزود: این کارگروه‌ها شامل کارگروه‌های ارزیابی طرح های ارتقاء کیفی از منظر مالی و اجرایی، پروژه های محرک توسعه، از منظر فرآیندی و شرح خدمات تهیه طرح و از منظر مشارکت عمومی است، زیرا ضرورت رسیدگی به وضعیت کیفی محله‌های شهر اصفهان دغدغه مدیران شهری و شهروندان است.
کریمیان با تاکید بر اینکه هویت شهرها به حفظ هویت محله‌ها وابسته است، تصریح کرد: ضرورت انجام مطالعاتی در این باره هر روز بیشتر احساس می‌شد تا اینکه در سال ۸۹ در جلسات شهرداری‌های کلان شهرهای کشور مباحث جدی‌تری مطرح و ضرورت ارتقاء محلات بیشتر ملموس شد.
وی تصریح کرد: نخستین قرارداد کیفی محلات در سال ۹۰ توسط سازمان زیباسازی شهرداری اصفهان امضا شد و پس از دو سال پیگیری طرح های قرارداد در دستور کار قرار گرفت.
دبیر اجرایی همایش ارتقاء کیفیت محلات شهر اصفهان با بیان اینکه بررسی طرح‌ها با حضور مشاوران علاقمند انجام شد، اظهار کرد: از سال ۹۰ تا کنون تعداد ۵۸ محله توسط مشاوران مورد مطالعه قرار گرفته یا در دست مطالعه است.
وی تصریح کرد: در ۵۸ محله یاد شده جمعیتی بیش از ۶۷۱ هزار نفر زندگی می‌کنند که کوچکترین این محلات سودان با جمعیت ۸۱۶ نفر و محله کوجان با سه هزار و ۲۲۵ نفر جمعیت به عنوان بزرگترین محله به شمار می رود.
کریمیان با بیان اینکه برای پیگیری طرح های ارتقاء محلات اصفهان تاکنون بیش از ۳۸۰ جلسه کارشناسی و بیش از ۸۰ جلسه مقدماتی برای تعیین طرح های اولویت دار برگزار شده است، ادامه داد: در بیش از ۲۴ جلسه کمیته فنی، این پروژه‌ها مورد مطالعه قرار گرفته است، همچنین نقشه‌های دقیق ۴۱۰ گلوگاه محلی در تعداد زیادی از محله‌های مطالعه، تهیه و هزینه بازگشایی آنها ارزیابی و لیست آنها برای مناطق ارسال شده است.
وی در ادامه بیانیه همایش را قرائت کرد و اظهار کرد: تصمیم‌گیری برای برنامه‌ریزی آینده شهرها از یک فرایند متمرکز و دستوری به سوی یک فرآیند غیر متمرکز و دموکراتیک در حرکت است، در جریان این تغییر موضع ، شهرها توانسته اند وجهی انسانی‌تر داشته باشند و از طریق تسهیل مشارکت شهروندی، زندگی معنادارتری را برای ساکنان شهر به ارمغان آورند.
دبیر اجرایی همایش ارتقاء کیفیت محلات شهر اصفهان با بیان اینکه طرح های کیفیت محلات نیز در همین راستا تعریف شده است، تصریح کرد: این اقدام، گامی آغازین در جهت پیش زمینه‌های برنامه‌ریزی شهری محله مبنا است.
کریمیان افزود: شناسایی ابعاد کالبدی و اجتماعی، فرهنگی محله‌ها، زمینه سازی برای مشارکت محلی، فراهم سازی مقدمات شکل گیری دفاتر تسهیل گری، تلاش در جهت تقویت هویت محلی از طریق تأکید بر پروژه‌های مرکز محله و فضاهای اجتماع پذیر، بخشی از نتایج این طرح ها است.
وی خاطر نشان کرد: تأکید اصلی طرح‌های ارتقاء کیفی محلات بر این است که محله‌های شهری باید به عنوان مقیاس اصلی برنامه‌ریزی شهری پذیرفته شوند در این راستا جلب و افزایش مشارکت شهری یکی از اهداف اصلی این طرح به شمار می رود، از این رو اغلب پروژه های منتخب طرح‌های کیفیت مرتبط با توسعه مرکز محلات و فضاهای اجتماع پذیر هستند، زیرا این تغییرات موجب می‌شود که رویکرد "شناسایی افراد تاثیرگذار محله" به رویکرد "ایجاد افراد تاثیرگذار" تغییر کند.
دبیر اجرایی همایش ارتقاء کیفیت محلات شهر اصفهان ادامه داد: چنین تغییراتی می‌تواند به خوبی زمینه ساز تعریف پروژه‌های محرک توسعه نیز باشد، پروژه‌هایی که با تکیه بر مشارکت همه جانبه مردم شکل می‌گیرد و نهادها و سازمان‌ها نقشی حداقلی در آنها ایفا می‌کنند.
کریمیان با بیان اینکه افزایش کارآمدی طرح های ارتقاء کیفیت محلات در گرو حل سه مسئله بنیادی است، گفت: این مسایل شامل عدم اولویت برنامه ریزی محله مبنا در سیستم مدیریت شهری، نبود مدیریت یکپارچه شهری و نبود نگاه سیستمی بر چرخش مالی و اقتصادی پروژه ها است.
وی تصریح کرد: عدم اولویت برنامه‌ریزی محله مبنا، باعث شده که این طرح ها با مشکلاتی مانند ثابت نبودن نمایندگان معاونت ها و مناطق در جلسات، تخصیص بودجه حداقلی به طرح‌ها و در اولویت قرار نگرفتن پروژه‌های پیشنهادی در مقایسه با سایر پروژه‌های عمرانی روبرو باشد.
کریمیان با بیان اینکه فقدان مدیریت یکپارچه شهری نیز مشکلاتی از قبیل محدودیت حوزه اختیارات شهرداری به همراه داشته است، افزود: در واقع طرح های ارتقاء به دلیل نزدیکی با زندگی روزمره مردم و کاوش عمیق ابعاد مختلف به پیشنهادهایی می‌رسند که بعضاً از حیطه وظایف شهرداری خارج است، اما ضرورت مدیریت یکپارچه شهری را نشان می‌دهد.
وی اضافه کرد: نبود نگاه سیستمی در چرخش مالی و اقتصادی باعث شده برخی از پروژه‌های پیشنهادی اگرچه تاثیر زیادی بر کیفیت زندگی در محلات دارد در فرآیندهای تثبیت با مشکل مواجه شوند.
وی ادامه داد: این مسئله در طرح های ارتقاء کیفی بافت فرسوده و تاریخی عمق بیشتری یافته است با این حال انتظار می رود که طرح های ارتقاء کیفیت محلات از طریق آشکارسازی مشکلاتی که ریشه در سه مسئله یاد شده دارند و همچنین افزایش مطالبه گری در خصوص این موارد، تثبیت اولویت برنامه ریزی محله مبنا، شکل گیری مدیریت یکپارچه شهری و ایجاد نگاه سیستمی در مباحث مالی و اقتصادی اجرایی شود.
کریمیان با تاکید بر اینکه بر مبنای بررسی های انجام شده از طرح های ارتقاء کیفیت محلات به نظر می‌رسد، این طرح ها با انجام تغییراتی به سوی کارآمدی بیشتر حرکت خواهند کرد، گفت: این تغییرات شامل انعطاف پذیر ساختن شرح خدمات بر مبنای هویت، ویژگی های کالبدی و نیازهای محله، توجه بیشتر به پروژه های کوچک مقیاس و غیرکالبدی، تطبیق شرح خدمات در جهت افزایش امکان تعریف پروژه های محرک توسعه، تاکید بر آینده نگری و تعیین افق زمانی پروژه های پیشنهادی، بازبینی شاخص‌های انتخاب محلات هدف طرح، افزودن حداقل هایی از برآورد مالی پروژه ها به شرح خدمات و تطبیق حق الزحمه‌های قراردادها، تعریف دقیق‌تر نسبت طرح‌های ارتقاء کیفیت با طرح‌های فرادست و الزام مشاوران به تنظیم تاکتیک‌های جلب مشارکت مردم و تحقق پذیری پروژه ها است.
نظر شما