سهم ۳۰ درصدی مترو از بودجه شهرداری

به گزارش خبرنگار ایمنا، علی ماجد در نشست تخصصی مترو و دغدغه های مالی که در حاشیه نشست تخصصی حمل و نقل پاک برگزار شد، با بیان اینکه پروژه قطار شهری در تمام ابعاد پیچیده و زمان‌بر است،  اظهار کرد: در حال حاضر حجم زیادی از سرمایه و نقدینگی در زیر زمین مدفون است و این مسئله حساسیت ها را کاهش می دهد در حالی که یک روز تعطیل شدن پروژه قطارشهری صدمات جبران ناپذیری به شهر وارد می کند.

وی افزود:تأمین منابع از اهمیت بالایی برخوردار است و سازمان تمام همت خود را به کار می‌گیرد تا پرداخت‌های پیمانکاران به سرعت انجام شود و پروژه حتی یک روز هم به تأخیر نیفتد.

معاون اداری، مالی و پشتیبانی سازمان قطارشهری اصفهان گفت: سازمان قطارشهری بر خلاف تصور با وجود مسئولیت ها و پروژه هایی که اجرا می کند تنها حدود ۷۰ نفر پرسنل دارد.

عمده هزینه های خط یک مترو تامین شده است

همچنین عابدین اکبری، مدیر امور اقتصادی سازمان قطارشهری اصفهان با بیان اینکه عمده هزینه های خط یک مترو تامین شده است، اظهارکرد: برای خط دو مترو اصفهان برآورد ما ۶۰۰ میلیون دلار فاینانس است که باز پرداخت آن بر عهده دولت است.

وی تصریح کرد: مهم‌ترین چالش سازمان قطار شهری، عدم انجام تعهدات توسط دولت است، زیرا طبق قانون دولت باید سالانه چهار هزار میلیارد تومان برای حمل و نقل شهرداری ها پرداخت کند که ۲۵۰ میلیارد تومان سهم قطار شهری است اما دولت تاکنون چنین آورده ای نداشته است.

وی افزود: با توجه به شرایط دولت و شهرداری ها، ساخت تونل و ایستگاه‌ها به شهرداری و خرید تجهیزات و ناوگان به دولت واگذار شده است.

عدم تخصیص صحیح منابع علت اصلی تاخیر مترو بود

همچنین حمیدرضا عنایتی، مدیر برنامه ریزی و کنترل پروژه سازمان قطارشهری اصفهان اظهار کرد: مترو اصفهان طبق برنامه ریزی باید طی شش سال با بودجه ۳۰۰ میلیارد تومانی تکمیل می شد، اما عدم تخصیص صحیح و به موقع منابع، علت اصلی تأخیر در اجرای این پروژه بود، به‌طوری که از ۳۰ میلیارد تومان بودجه در سال اول تنها ۲۰ میلیارد تومان هزینه تامین شد.

وی افزود: تاریخی بودن بافت شهر اصفهان و مسائل میراثی، تعامل با سازمان های مرتبط و لزوم تغییر و جابه‌جایی تأسیسات شهری از دیگر عوامل به پایان نرسیدن پروژه در زمان مقرر بوده است.

وی تأکید کرد: باید توجه داشت که پروژه قطار شهری اصفهان نخستین تجربه در میان کلان‌شهرها بوده است و در مقایسه با شیراز، تبریز و اهواز نسبتا پیشرو هستیم.